Rosie zegt ja
Dawn French

Daar staat ze dan. In haar ene hand houdt ze een handtas vast, in de andere rammelt een kopje thee vervaarlijk op een schoteltje. Haar voeten rusten op een krant omdat haar nieuwe rode schoenen bloedrood water druppelen. Rosie is doorweekt. Op weg naar het statige appartement van de familie Wilder-Bingham werd ze door een regenbui overvallen. Zo had ze zich het sollicitatiegesprek niet voorgesteld.

Glenn Wilder-Bingham, de matriarch van de familie, neemt het sollicitatiegesprek af. Ze is een strenge, ontoegankelijke vrouw. Rosie probeert de gespannen sfeer met wat grapjes te doorbreken maar de mondhoeken van de oudere vrouw tegenover haar weigeren zich richting haar oren te bewegen. Toch wordt Rosie aangenomen. Het agentschap heeft haar aanbevolen. Rosie zal per direct als kindermeisje van de achtjarige tweeling Thomas Wilder-Bingham de Derde en Kemble Wilder-Bingham junior aan de slag gaan.

Gelukkig is de achtjarige tweeling niet zo stijf als hun chique namen doen vermoeden. Ze worden door iedereen Drie en Rood genoemd. De kinderen moeten noodgedwongen in de woning van Glenn en haar echtgenoot Thomas verblijven. Ook hun vader Kemble verblijft in het luxe appartement. De relatie tussen de ouders van de jongetjes is onlangs op de klippen gelopen en volgens Glenn is het uitgesloten dat moeder Natalie de voogdij over de tweeling krijgt. Dat niemand blij met de situatie is, doet er niet toe. Glenns wil is wet. Zo is het altijd al geweest.

Rosie is een mollige, Britse dame die na een aantal tegenslagen heeft besloten om volmondig “Ja” tegen het leven te zeggen. Met haar zonnige karakter en felgekleurde kleding valt ze behoorlijk uit de toon in het donkere, stijve appartement van de Wilder-Binghams in New York. Rosie laat zich echter niet door de stijve Glenn uit het veld slaan. Al snel is de tweeling verknocht op haar. Rosie verzint de meest uiteenlopende spelletjes voor ze. Zo moeten ze, als Glenn niet in de buurt is, hun brood, vol mierzoet beleg, met hun voeten eten en houden ze een scheldwoordenwedstrijd.

Rosies grootste triomf is de tuin in wording op het dakterras. Ze is erin geslaagd Thomas over te halen toestemming te geven het kale terras in een weelderige tuin om te toveren. Glenn wist niet wat haar overkwam toen Thomas haar verbod van tafel veegde. Samen met Drie en Rood sjouwt Rosie zakken aarde en talrijke planten naar het terras. Glenn vindt het maar niks. Ze heeft notabene zelfs blaadjes in het keurige appartement gevonden. Ze is niet gediend van troep in haar huis. Dat het in een vertrek ligt waar ze nooit komt, doet er niet toe.

De tweeling aanbidt Rosie en Rosie is op haar beurt dol op de tweeling. Ze vullen de leegte in haar bestaan op. Rosie moet door. Ze heeft immers “Ja” tegen het leven gezegd. Ook op het ondeugende voorstel van Thomas heeft ze positief gereageerd. En daar zal het niet bij blijven. Rosie maakt er een potje van. Met haar impulsieve daden zal ze het leven van de familie Wilder-Bingham én dat van haar volledig op zijn kop zetten.

Rosie zegt JA is een fantastisch feelgood-boek. Het is onmogelijk om niet in lachen uit te barsten om de idiote dingen die Rosie bedenkt. Rosies opvoedkundige kwaliteiten zijn uniek. Niet iedereen zal haar manier van opvoeden kunnen waarderen maar ze maakt de tweeling zielsgelukkig. Rosie doet haar uiterste best om de jongentjes van het geruzie tussen hun ouders af te leiden. Drie en Rood willen niets liever dan bij hun moeder wonen maar Glenn wil het niet hebben. Zelfs Kemble weet dat zijn zoons beter af zijn bij hun moeder maar ook hij durft zijn moeder niet tegen te spreken. Rosie zelf is niet op haar mondje gevallen. Glenn geeft zich echter niet zomaar gewonnen.

Het personage Rosie, vooral haar uiterlijk en de grapjes die ze maakt, doet erg aan Dawn French zelf denken. Onder alle grappen en grollen in dit verhaal gaan echter serieuze onderwerpen schuil. De jongetjes dreigen immers de dupe van de echtscheiding te worden. Thomas, de man van Glenn, is bovendien erg met de dood bezig. Hij is in de tachtig en veel van zijn vrienden zijn al overleden. Heeft hij wel het maximale uit zijn leven gehaald? Rosie zelf probeert haar grote verdriet achter een glimlach te verbergen en Kemble worstelt met een geheim dat hij maar niet aan zijn moeder durft op te biechten. En Glenn? Tja, Glenn maakt het zichzelf en haar omgeving wel erg moeilijk. Rosie zeg Ja biedt humor met diepgang. Het is een verrukkelijk verhaal over liefde en leed in alle vormen en maten.

ISBN 9789044350517 | Paperback | 303 pagina's | The House of Books | juni 2016
Vertaald door Elvira Veenings

© Annemarie, 23 juli 2016

Lees de reacties op het forum en/of reageer: