Claire Corbett
Vleugels
Peter Chesshyre stapt niet naar de politie maar huurt privédetective Zeke Fowler in. Zeke maakt wel vaker mee dat rijke mensen liever een detective inhuren. Zij willen vaak niet dat de politie haar neus in hun zaken steekt. Zeke beseft al snel dat het opsporen van Peri niet al te eenvoudig zal zijn. Peri is namelijk een vlieger. Ze heeft, net als haar werkgevers, vleugels. Voor de niet gevleugelde Zeke is dit de eerste keer dat hij zo nauw te maken krijgt met vliegers. Het is een hele ervaring. Vleugels zijn buitensporig duur en daarom zijn ze vrijwel uitsluitend voor de rijken weggelegd. Naast hun verenpracht beschikken deze welgestelden bovendien over een overdaad aan moderne en exclusieve gadgets.
Zeke spoort Peri op en weet haar ervan te overtuigen dat ze Hugo terug moet geven aan zijn ouders. Peri zal met haar kostbare pakketje terugvliegen naar de stad, een tocht van enkele dagen. Zeke is opgelucht en kijkt reikhalzend uit naar het fikse bedrag dat hij zal ontvangen zodra Hugo terug is. Toch knaagt er een gevoel van onbehagen aan hem. Het jonge meisje vertelde hem dat zij als draagmoeder van Hugo heeft gefungeerd en in ruil hiervoor vleugels heeft gekregen. Zeke is oud-politieagent en zijn nieuwsgierigheid en hang naar rechtvaardigheid nemen de overhand. Hij start - zonder dat Peter Chesshyre het weet - een onderzoek. De ontdekkingen die hij doet zijn verbijsterend en van enorme omvang. Zeke heeft nog iets anders aan zijn hoofd. Hij wordt hij door zijn ex-vrouw Lily onder druk gezet. Zij wil dat hun zoontje Thomas vleugels aangemeten krijgt. Zeke houdt de boot af en wordt er door Lily, die advocate is, van beschuldigd dat hij zijn zoon de kans op een goede toekomst ontzegt. Zeke vraagt zich vertwijfeld af wat het beste is voor zijn kind.
Ondertussen komt Peri op haar terugtocht in zwaar weer terecht. Bovendien wordt ze gevolgd door een Roofvogel, een levensgevaarlijke en meedogenloze vlieger. Zal ze de stad veilig weten te bereiken? En is het wel zo’n goed idee om Hugo terug te geven?
De schrijfster weet het allemaal zo boeiend en levendig te beschrijven dat ik tijdens het lezen regelmatig vergat dat mensen helemaal niet kunnen vliegen. Ze onderbouwt de techniek van het plaatsen van vleugels en het vliegen zelf zó geloofwaardig en wetenschappelijk, dat het net is of ze een kijkje in de toekomst heeft genomen.
Er wordt al jaren aan het menselijk lichaam gesleuteld. Denk bijvoorbeeld aan de reageerbuisbaby of de kunstheup. Dankzij de wetenschap zijn er al vele levens gered en veraangenaamd. In dit boek is het heel normaal om te bepalen hoe je kind eruit zal gaan zien. Kleur ogen, kleur haar, lengte en gelaatstrekken: het kan allemaal van te voren uitgekozen worden. Deze keuzes leggen druk op de toekomstige ouders. Wat als je groenogige dochter liever van blauwe kijkers voorzien was of je zoon baalt dat hij een kop boven zijn vrienden uitsteekt?
Met het toepassen van vleugels wordt tweedracht gezaaid. Deze verfraaiing vereist een aangepaste levensstijl en is bovendien extreem duur. Vrijwel alleen rijke mensen hebben vleugels en bezitten hiermee over exclusiviteit. Vliegers gaan bovendien niet om met niet-vliegers. Rijk gaat niet om met arm. Bovendien kunnen vliegers op plaatsen komen die voor niet-vliegers onbereikbaar zijn. De mens raakt langzaam verdeeld in twee volken. Ook blijken er keerzijden aan de technologie te zitten. Sommige gevleugelde mensen veranderen in “wilden” en vliegers kampen vaker met vruchtbaarheidsproblemen.
De schijfster kaart in dit boek tal van ethische kwesties aan en laat de lezer een eigen mening vormen door de onderwerpen vanuit verschillende standpunten te belichten. Vleugels is een pittig, uitermate boeiend en fascinerend boek met beeldschone beschrijvingen van het vliegen.
ISBN 9789056724115 | Gebonden | 464 pagina's | Uitgeverij Signatuur | augustus 2012
Vertaald door Miebeth van Horn
© Annemarie, 10 augustus 2012
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
