Chaim Potok

Toon alleen recensies op Leestafel van Chaim Potok in de categorie:
 

Uitverkoren Uitverkoren


Reuven en Danny zijn vrienden. Echte vrienden. Maar hun vriendschap is allesbehalve vanzelfsprekend.
Eerst en vooral begon ze al nogal uitzonderlijk. Danny mepte Reuven immers het ziekenhuis in bij honkbal. En dat had zo zijn redenen. Danny, voorbestemd op rabbijn te worden, is immers zeer strikt orthodox joods opgevoed (in stilte, overigens... dat vormt een pijnlijk motief doorheen het verhaal dat pas helemaal op het einde verklaard wordt). Reuven, ook joods, is een stuk vrijer opgevoed, al is zijn vader ook rabbijn. Hij kan de agressie in het spel van Danny niet begrijpen en blijft dan ook staan als een rots terwijl hij de bal (en daarmee zijn bril) in zijn oog krijgt.

Toch komt Danny hem opzoeken in het ziekenhuis om zijn excuses aan te bieden. Reuven heeft eigenlijk helemaal geen zin om hem die gemene streek te vergeven, maar zijn vader lijkt er nogal op te staan. En zo ontstaat er een boeiende vriendschap tussen beide jongens. Danny blijkt een erg intelligente kerel met een fenomenaal fotografisch geheugen te zijn. En ook al ligt zijn toekomst in zekere zin vast, toch droomt hij van een carrière als psycholoog. Reuven daarentegen ziet wel wat in een toekomst als rabbijn. Hun vriendschap wordt aangemoedigd door beide vaders, maar abrupt onderbroken na de Tweede Wereldoorlog. Reuvens vader wordt immers een boegbeeld voor het zionisme, wat Danny’s vader heel erg zwaar op de maag ligt: hij vindt dit onverzoenbaar met het ware joodse geloof.

Ik was in eerste instantie helemaal niet zo lyrisch over dit boek, al moet ik toegeven dat het einde me tot tranen toe roerde. Het begin stond me namelijk echt tegen, en ik begrijp nog steeds niet echt het nut van die erg langzame spanningsopbouw gedurende de lang uitgesponnen honkbalwedstrijd. Toch ben ik, al lezend, het boek wel gaan appreciëren. Het biedt een prachtige inkijk in een gemeenschap die we eigenlijk erg slecht kennen. Alleen met de vader van Reuven (ja, je leest het goed!) had ik het wat moeilijk. Hij is zo perfect, op zijn gezondheid na. Een zo’n in-goed personage gaat ergeren op den duur. Ofwel heb ik kantjes van hem gemist. De jongens, daarentegen, zijn schitterend neergepenseeld, waardoor ik toch benieuwd ben naar ander werk van deze auteur.
 


ISBN 9789041705396 | Paperback | 382 pagina's | Uitgeverij Maarten Muntinga | februari 2005
Vertaald door Peter Sollet

© Elvira, 29 oktober 2009


Lees de reacties op het forum en/of reageer: