Jij en ik en alles daartussenin
Auke Hulst

De ik-persoon is een man. Max heet hij. Al snel ontdek je dat hij dood is. Hij praat met Sarah, zijn geliefde...

"Hoe kan ik wat weg is weer voelen en wat niet weggaat verdragen? Die vraag houdt me nogal bezig de laatste tijd.
In arrenmoede probeer ik me het verloren gevoel dan maar voor te stellen. Kou is bijvoorbeeld huid tegen metaal. Ze is een kindertong vastgevroren aan hekwerk -en eenmaal losgescheurd, het bloed in je mond, de smaak van ijzer op ijzer."

Max kan de scheiding van zijn geliefde niet accepteren. Hij blijft bij haar in de buurt rondhangen. Ze is op Ameland, in het huis waar ze samen gelukkige tijden hebben beleefd, maar nu wacht ze op haar huidige geliefde.
En Max is jaloers..Ontzettend jaloers. Hoe kan ze, zijn Sarah? Hoe kan ze verliefd zijn op een ander? Hoe kan ze vrijen met die ander? Hij kijkt naar haar en als Mike gearriveerd is, blijft hij kijken en hoopt dat hij kan constateren dat Sarah terugverlangt naar hem, Max. Intussen haalt hij herinneringen op aan de mooie tijden die hij zelf met Sarah had. Maar zulke mooie tijden blijken het toch niet geweest te zijn. Langzaam wordt duidelijk dat de dood niet de oorzaak van de scheiding was.

Subtiel geschreven vanuit een apart perspectief. De wanhoop van de overledene slaat langzaam om als hem duidelijk wordt dat de dingen misschien niet zo waren als hij dacht dat ze waren. Hij kan niet loslaten, maar hij moet. Hij kan niet vergeten, maar wat heeft het nog voor zin? Gedurende het hele boek valt er te genieten van de taal, maar vooral het laatste hoofdstuk is erg mooi geschreven. Ik kan dat niet citeren natuurlijk. Wel dit...

"Lang struikelde ik over mijn eigen beperkingen en spuwde ik machteloze tirades. Maar ik luisterde en las mee over je schouder. Zware, moeilijke boeken, en boeken over kunst. Ik oefende mijn gedachten. Zo leerde ik taal. Niet de beperkte die lang had volstaan, maar een rijke, waarmee ik me uitdrukken kon. Iets om van te houden en te haten -want had ik die taal maar gehad, toen je me nog horen kon"

ISBN 9789029078221 | Paperback | 160 pagina's | Uitgeverij Meulenhoff | 2006

© Marjo, maart 2007

Lees de reacties op het forum en/of reageer: