André van Teeffelen

Toon alleen recensies op Leestafel van André van Teeffelen in de categorie:
André van Teeffelen op internet:

 

Omroep Tom Teeffelen Omroep Tom Teeffelen


Omroep Tom
André van Teeffelen


Rumoer in televisieland!  In dit boek beschrijft André van Teeffelen een helaas fictieve opstand, waarbij eindelijk de hypocrisie en bedriegerij  aan de kaak gesteld wordt. Omroep Von is de populairste omroep, maar nu zakken zelfs de kijkcijfers van het meest bekeken programma ‘Vergeten vrienden’. Bij een vergadering voorafgaand aan een nieuwe serie van dertien afleveringen is Evelien, een nieuwe stagiaire aanwezig ( de uitleg over het waarom van stagiaires lijkt mij een open deur). Met stijgende verbazing hoort ze aan hoe de werkwijze is. Ze ontdekt dat mensen gemanipuleerd worden, alles om ‘goede emo-tv’, en hoge kijkcijfers te krijgen. De makers gaan nog net niet over lijken.

Als ook de directeur hoogte krijgt van de dalende cijfers, krijgt presentatrice Lucy Willemsen het zwaar te verduren. Koppen moeten rollen, waarom niet de hare? Maar ze is populair, en misschien kan haar carrière nog opgefrist worden. Zonder dat ze het weet wordt ze gebombardeerd tot ambassadeur van de Stichting Flatulentie (=winderigheid). Alles in het kader van de nieuwe slogan ’echte mensen eerst’. Als het persbericht is uitgegaan, gaat dit nieuws een eigen leven leiden, Lucy wordt met andere ogen bekeken, ze kan er (ja, wat wil je?) niet mee om gaan. Zodat er dan maar stappen worden ondernomen om haar weg te werken. Een nieuw programma ’wie is de opvolger van Lucy? ‘  zou dat voor elkaar krijgen.
In het kader van een verandering kunnen  er meer programma’s sneuvelen, want journalistieke programma’s zijn niet meer in, er moet meer factual entertainment komen. Nog meer mensen die hun baan op de tocht zien staan. Als Eveliens vriendin een website maakt waarop ze de werkwijze van de omroep aan de kaak stelt, gaat het balletje pas echt rollen: Dieperheide is in rep en roer!
Hoewel hij aan het begin duidelijk waarschuwt dat iedere herkenning voor eigen rekening is, de lezer wordt dan zelfs gefeliciteerd met een levendige fantasie. Maar als zelfs een niet-kijker zoals ik begrijpt wie er gepersifleerd wordt door Laetitia Wolfs, en welk programma bedoeld wordt met ‘vergeten vrienden’ dan valt het met die fantasie nog wel mee. De namen zijn onherkenbaar maar de situaties niet! Ik heb zo het idee dat de schrijver veel plezier heeft beleefd met het verzinnen van de namen en gebeurtenissen, ook de lezer zit vaak hardop te lachen. Het verhaal van Benny Burgers underwear of de aanslag op 6 september (soixante-neuf!!), ze zijn ontsproten uit een levendiger fantasie dan de mijne!  Het boek zit vol met leuke vondsten.
Maar helaas ontbreekt in het verhaal dat verteld moet worden vooral in de eerste helft de vaart die een satire nodig heeft. Er wordt teveel verteld, te weinig echt beleefd door de personages. Achtergrondinformatie en (soms overbodige) uitleg maken het verhaal traag.  Dat zulks helemaal goed komt in het tweede deel geeft aan dat de schrijver het wel kan, een gemiste kans dus.  Jammer, want na zo’n tweehonderd pagina’s wordt het verhaal zelfs nog spannend en wil je toch zeker weten hoe het afloopt.
Kunnen die enkele echte ‘echte mensen’ het omroepbestel omver gooien en hervormen? Of is de macht van de omroepdirecteuren die connecties hebben op hoge posten te groot? Zal de integriteit het kunnen winnen van het grote geld? En wat is de rol van prinses Sasita? (nee hoor, geen enkele ‘herkenning”!)
Een erg actueel boek, waarin al verwijzingen zitten naar de huidige president van de Verenigde Staten en waarin ook nog uitgehaald wordt naar het huidige schoolsysteem dat de tweedeling in stand houdt, naar een inburgeringsysteem en nog meer actuele zaken.
Als je even doorbijt is het dus best een leuk boek.


ISBN 9789089540942 | Paperback | 332 pagina's | Uitgeverij Elikser | april 2009

© Marjo, 25 augustus 2009


Lees de reacties op het forum en/of reageer: