Liefde maakt ons
Amy Bloom

Na het succesvolle boek 'Op zoek' van deze schrijfster heeft uitgeverij Nieuw Amsterdam 'Liefde maakt ons' opnieuw uitgegeven (eerder uitgegeven door Nijgh en Van Ditmar in 1997) en terecht, het is een bijzonder verhaal.

Elizabeth (Lizzy) Taube groeit vrij eenzaam en liefdeloos op, haar ouders hebben het druk met hun werk. Ze krijgt alleen aandacht van meneer Klein waar ze hoeden en jassen mag passen. Bij hem voelt ze zich niet het dikke, brildragende joodse meisje. Bovendien krijgt ze chocola van hem wat haar ouders, als gezondheidsfreaken, ten zeerste zouden afkeuren. Hij brengt haar elke dag naar school. Op een dag is dit plotseling afgelopen. Daarna volgt meneer Cannetti, de pianoleraar die aardig voor haar is en zodoende ook haar bewondering krijgt.

Iedere zaterdag maakte ze het huis schoon van mevrouw Hill, een bijna blinde vrouw. Tussen hen groeit een band, mevrouw Hill laat merken dat ze om Lizzy geeft. Vooral al ze vermoedt dat Lizzy iets heeft met haar Engelse leraar, meneer Stone. Alles wat Lizzy feitelijk wil is dat iemand van haar houdt en meneer Stone (Max) is stapelgek op haar, heeft alles voor Lizzy over. Ze krijgen inderdaad een seksuele verhouding. Voor Max is Lizzy alles. Hij wil zijn vrouw en kinderen voor haar opgeven maar Lizzy wil niet verder met hem... Dan ontmoet ze Huddie, een zwarte jongen en hij is haar grote liefde. Helaas is de vader van Huddie het niet met hun relatie eens en Huddie wordt van de een op de andere dag naar Alabama gestuurd. Ze schrijven brieven naar elkaar maar deze krijgen ze nooit in handen, ze worden onderschept door de oom van Huddie.
Beiden zijn ze ziek van verdriet maar niets mag baten. Ze zullen elkaar lange tijd niet zien en áls ze elkaar dan eindelijk weer zien, is het dan te laat?

Het is een apart verhaal. Max is de vader, de geliefde, de man die altijd op de achtergrond aanwezig is. Pas later beseft Lizzy dat hij veel voor haar betekent.
Liefde maakt ons is de titel. Het verhaal gaat echter meer over het ontbreken van liefde. De onmacht om de ander te bereiken. Max houdt oprecht van Lizzy, die op haar beurt oprecht van Huddie houdt. De ouders van Lizzy evenals de vrouw van Max proberen ook op hun manier liefde te geven en te krijgen, wat ook niet lukt. Ze blijven allen zoekende. Toch is het geen naargeestig boek, daarvoor zijn enkele situaties te humoristisch beschreven. Het boek heeft niet zo'n impact als 'Op zoek' maar het maakt wel dat ik zeer zeker uitkijk het volgende boek van Amy Bloom.

ISBN 9789046805961 | Paperback | 223 pagina's | Nieuw Amsterdam | mei 2009
Vertaling Paul Syrier

© Dettie, 09 juni 2009

Lees de reacties op het forum en/of reageer: