Adam Haslett

Toon alleen recensies op Leestafel van Adam Haslett in de categorie:
Adam Haslett op internet:
 

Denk me weg Denk me weg


Er huist een monster in John. Het is onzichtbaar voor de buitenwereld maar John vergeet nooit dat het er is. Soms roert het zich, alsof het een schijnbeweging maakt. Ook al houdt het monster zich slapende, John weet dat het elk moment toe kan slaan. De dreiging die van het monster uitgaat, beheerst zijn hele leven.

Wanneer Margaret een relatie met John krijgt, is er geen vuiltje aan de lucht. Margaret en John hebben het fijn samen en ze verloven zich. Dat John soms wat verstrooid is, vindt Margaret aantrekkelijk. Er gaat iets mysterieus van John uit, iets ondoorgrondelijks. Dat hij steeds neerslachtiger wordt, ontgaat haar in eerste instantie. Het vuur in hem lijkt te doven en zijn enthousiasme wordt getemperd. Margaret is, voor een korte vakantie, in New York wanneer ze slecht nieuws uit Londen ontvangt. John is in het ziekenhuis opgenomen. Even denkt Margaret dat John een ongeluk heeft gehad maar dat is niet het geval. Er is iets heel anders aan de hand.

John lijdt aan een ernstige depressie. Margaret ontmoet een spookversie van haar welbespraakte en charmante verloofde. De John met wie ze in en rond het ziekenhuis wandelt, is hevig vermoeid en praat nauwelijks. Zijn ouders bekennen dat John al vaker depressief is geweest en dat ze hoopten dat het voorgoed voorbij was. Ze keren hun kind de rug toe, alsof ze zijn ziekte op die manier uit kunnen wissen. Margaret staat voor de belangrijkste keus in haar leven. Zal ze, na anderhalf jaar, de relatie met John verbreken of kiest ze voor een toekomst met een man die aan terugkerende depressies lijdt? Margaret kiest voor het laatste. Ze houdt immers van hem.

John en Margaret krijgen drie kinderen. Michael, Celia en Alec leren hun vader kennen als een vader die zijn best doet. Hun vader is een man die regelmatig door een hevige vermoeidheid overmand wordt en in bed kruipt. Margaret draagt haar echtgenoot met regelmaat op iets met zijn kinderen te ondernemen. John besteedt de nodige aandacht aan Celia en Alec maar hij vindt het moeilijk om met Michael om te gaan. Michael lijkt te veel op hem. John vermoedt dat het monster ook in hem huist en weet zich geen raad.

Dan komt moment dat John beseft dat hij het monster kan verslaan. Eindelijk bevrijdt hij zich uit de klauwen van de duistere depressie. Hij laat het monster uit zich wegvloeien. John is eindelijk vrij maar de gevolgen voor zijn gezin zijn groot. In de jaren die volgen doen zij elk, op hun eigen unieke wijze, hun uiterste best een goed leven op te bouwen. Alec gaat het zakenleven in en ziet er altijd onberispelijk uit, Celia wordt therapeut en Margaret probeert haar kinderen uit alle macht een solide thuisbasis te bieden, ook al zijn ze inmiddels al lang volwassen. Met Michael gaat het minder goed. Hij krijgt zijn leven maar niet op orde.

Zorgen om John heeft het gezin niet meer maar de zorgen om Michael nemen steeds meer toe. Zo is hij niet in staat een gewone relatie met een vrouw aan te gaan. Keer op keer ontaardt zijn verliefdheid in een ziekelijke obsessie. Michael slikt steeds meer medicijnen en raakt de grip op het leven meer en meer kwijt. Zo kan het niet langer. Wat kan zijn familie doen om hem te helpen?

Denk me weg gaat over chronische depressie en medicijnmisbruik. Het verhaal wordt op unieke wijze uit de doeken gedaan. De auteur geeft alle gezinsleden de ruimte hun verhaal te vertellen. Er zijn serieuze hoofdstukken maar ook hoofdstukken die bestaan uit een fantasieverhaal of een uitgebreid ingevuld (intake)formulier. Hoe ouder de gezinsleden worden, hoe duidelijker het wordt dat de ziekte van John en Michael het hele gezin treft.

Adam Haslett hanteert in dit boek verschillende schrijfstijlen. Hij schrijft serieus, poëtisch, melancholisch, filosofisch en gekscherend. Door al deze verschillende stijlen komt het verhaal echt tot leven. Het is alsof je stiekem in de dagboeken van de gezinsleden leest. Wat ik wel wil benadrukken is dat dit boek over medicijnmisbruik gaat en niet over medicijngebruik bij psychiatrische aandoeningen in het algemeen. Het is belangrijk om dit als lezer niet door elkaar te halen! Correct medicijngebruik kan immers levensreddend zijn.

In Denk me weg schetst de auteur een bewonderingswaardig helder beeld over leven (met een gezinslid) met een depressie. Een depressie is als een zwart gat waarin alle levensvreugd verdwijnt. Liefde kan het niet altijd genezen. De auteur heeft dat op indrukwekkende wijze onder woorden gebracht.


ISBN 9789048830206 | Paperback | 384 pagina's | Hollands Diep | augustus 2016
Vertaald door Irving Pardoen

© Annemarie, 23 augustus 2016


Lees de reacties op het forum en/of reageer: