Arjan Visser
De laatste dagen
De professor gaat op reis en komt na een niet zo voorspoedige reis aan te B.
De feiten zoals ze hem verteld worden zijn als volgt:
Bij een boer, die de laatste tijd nogal ziekelijk was, werden bijeenkomsten gehouden, waarbij in de bijbel werd gelezen en psalmen werden gezongen. Daarbij aanwezig waren behalve de boer, zijn vrouw, zoon en dochter, ook een knecht ook een man, die al een tijd als vermist was opgegeven door zijn echtgenote, en die preken hield. En er waren twee dames uit het nabijgelegen dorp en een jong meisje.
Op een nacht was de dominee, die preken hield, vermoord omdat men dacht dat hij van de duivel bezeten was. De aanwezigen hadden hem getrapt en geslagen.
De boer en zijn zoon waren in hechtenis genomen. De boer bleek een zwaar ontstoken been te hebben, en raaskalde. De knecht was verdwenen. In de loop van het onderzoek genas de boer van zijn been en ook de wanen verlieten zijn hoofd. De zoon werd vrijgelaten en dreef de boerderij samen met zijn moeder. De knecht werd niet gevonden en zou vast een hersenspinsel zijn, ontstaan bij de andere wanen. En het onder zoek werd afgesloten.
"Vermoedelijk heeft ook bij velen, die aan de samenkomsten van de landbouwer deelnamen, aanvankelijk de wens bestaan om de diep verborgen waarheid te zoeken, maar zijn zij daarbij verdwaald in het doolhof van valse en ziekelijke voorstellingen, door een dweepzieke voorganger- zelf reeds met waandenkbeelden besmet- gegeven, die met de godsdienst niet alleen niets te maken hadden, maar zelfs geheel daartegenover stonden."
Dan volgt het verhaal, van wat er echt gebeurd is. Een vrij ingewikkeld web van personages, waarbij niet iedereen is wie hij denkt te zijn, ontvouwt zich. Aanvankelijk rustig maar steeds sneller gaat het tempo van de gebeurtenissen tot de climax, die je met een zucht terug in de alledaagse wereld laat ploffen. Pfft, wat een verhaal!Visser zet een stel typen neer, die je in je familie niet hoopt te hebben, terwijl het eigenlijk ook heel gewone mensen zijn. Mensen die proberen een zinnige draai aan hun leven te geven, in een poging gelukkig te worden. Een gebrek aan (kunnen) communiceren leidt echter tot bizarre taferelen, waarbij Visser de delen van de puzzel prachtig in elkaar laat vallen en de lezer nogal eens op de verkeerde voet zet.
"De laatste dagen" wordt voorafgegaan door twee motto's, de eerste van Woody Allen, het tweede van Marcus Valerius Martialis.
Proffesor Levi: "Now, then, the first thing that happened to the early Israelites was that they conceived a God who cares. He cares, but at the same time, He also demands that you behave morally. But here comes the paradox. What's one of the first things that God asks? That God asks Abraham to sacrifice his only son, his beloved son, to Him. In other words, in spite of millennia of efforts, we have not succeeded to create a really and entirely loving image of God. This was beyond our capacity to imagine."
En:Je zou niet bang moeten zijn voor je laatste dag, maar je zou er ook niet naar uit moeten kijken'(in Latijn)
In het verhaal moet de boer zijn varken slachten."het begon op het moment waarop hij het varken vertelde dat zijn laatste dagen waren aangebroken. Dat was een ritueel dat hij iedere keer doorliep.
Simon geloofde dat de boodschap het onderbewustzijn van het varken zou bereiken, waardoor het dier minder hard zou schreeuwen als hij het mes in zijn keel voelde. De laatste dagen werd het varken door de boer vertroeteld; hij kreeg meer te eten en werd met warm water gewassen. Aan het begin van de slachtmaand, op 1 november, werd het varken geslacht. (--) Hij had het hem verteld, met zijn hoofd zo dicht mogelijk bij het varkensoor, maar zag aan de ogen van het dier dat hij de juiste toon niet had getroffen."
ISBN 9045702614 | Paperback | 221 pagina's | Uitgeverij Augustus | 2003
© Marjo, september 2006
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
