Willy de Vries-Kuijken

Toon alleen recensies op Leestafel van Willy de Vries-Kuijken in de categorie:
Willy de Vries-Kuijken op internet:
 

Dissonantje Dissonantje


Taco heeft er zin in, vanavond moet hij trompet spelen met het Concertgebouworkest van Klingelendam. Hij is daar eerste trompettist. Vrolijk fluitend rijdt hij naar het concertgebouw en hij speelt hemels, alles klopt die avond, Taco wordt één met de muziek, totdat...
Een afgrijselijke schrille toon verstoort de prachtige uitvoering en die toon kwam uit Taco's trompet! Hij snapt er niets van, hij speelde toch de goede toon? De dirigent is woedend! Taco wordt nog net niet ontslagen maar mag pas weer meespelen als hij het stuk goed ingestudeerd heeft. Pas als Taco zeker weet dat hij het stuk goed kan spelen mag hij weer meedoen.

Taco zit in zak en as. Hoe kan het dat die toon er zo akelig uit kwam? Thuis probeert hij het opnieuw en weer klinkt dat verselijke geluid. Taco maakt zijn trompet helemaal schoon, blaas toonladders maar elke keer opnieuw klinkt die afschuwelijke toon. En dan hoort Taco ineens een stemmetje, het komt uit zijn vestzakje! Er klimt een mager figuurtje uit tevoorschijn. Het is Sol, een muzieknoot!
Sol vertelt dat hij nu door iedereen Dissonantje genoemd wordt omdat hij zo vals klinkt.  Hij is daardoor door zijn vader met notenbalkje en al uit het akkoord gegooid en heeft nu geen thuis meer. Als Sol probeert te zingen komt er alleen dat vreselijk geluid uit waardoor Taco naar huis is gestuurd. Wat nu?

Taco zoekt via google naar een oplossing maar die is niet te vinden. Opeens klinkt er weer een stem. Het is Vioolsleutel, de baas van de notenbalk! De autoritaire sleutel komt kijken wat er aan het probleem gedaan kan worden. Ze moeten met hem mee naar de muziekschool. Daar ontmoeten ze allerlei figuren van de notenbalk en ondergaan ze allerlei behandelingen, maar de kwaal is hardnekkig. Wat is er toch aan de hand met Sol?

Het boekje is geschreven voor de kleinkinderen van de schrijfster in de hoop dat ze evenveel van muziek zullen gaan houden als zijzelf. Dat is een lief en leuk idee maar... als je niets weet van muziek, wat dan? Zelf weet ik niets van notenbalken, akkoorden, Sol-, Bas-  en Vioolsleutels. Ook niet wat een mol of kruis in de muziek betekent. De term majeur en mineur ken ik van horen zeggen maar ik zou niet weten hoe ik die moet gebruiken in de muziek.
Doordat ik dat alles niet weet ontgaan mij grapjes en delen van het verhaal omdat ik de functie van bijvoorbeeld de genoemde sleutels niet ken en dat is jammer. Ik mis dus in het boekje een heldere, korte uitleg over de functie van de genoemde termen en muzieksleutels. Ik denk dat het verder leuke en aparte verhaal dan veel meer tot zijn recht komt. Ook vraag ik me af of jonge kinderen weten wie Mozart, Bach of Straus zijn en begrijpen ze het woord dissonant eigenlijk wel?

Het verhaal is op zich lekker grappig en het idee heel origineel. De zoektocht naar de oorzaak van de valse toon is leuk en avontuurlijk. De uitkomst is ook iets wat je niet verwacht. Erg leuk bedacht.
Doorheen het boek staan zwart-wit tekeningen van de schrijfster, vooral de afgebeelde meneer bassleutel is prachtig.
Kortom, kinderen die muziekles en/of verstand van muziek hebben en weten waar de schrijfster het over heeft, zullen van het verhaal genieten.
Het zal dan zeker een toevoeging zijn in het beleven van en plezier hebben in muziek. Voor die kinderen is het zéker de moeite van het aanschaffen waard!


ISBN 9789491777219 | Paperback | 53 pagina's | Uitgeverij EigenZinnig | juli 2014
Leeftijd: 6+

© Dettie, 14 augustus 2014


Lees de reacties op het forum en/of reageer: