Manon Spierenburg

Toon alleen recensies op Leestafel van Manon Spierenburg in de categorie:
Manon Spierenburg op internet:
 

De vier van Westwijk De vier van Westwijk
De verborgen buit/De verdwijning van Bo Monti/De sporen van de klauw
De vier van Westwijk: Deel 1,2,3


Deel 1: De verborgen buit


Christina Appelboom, elf jaar oud, is enig kind. Dat is niet zo erg, denk je, maar als je ouders hebt zoals Chris, dan heb je niet echt een leuk leven. Ze zit er niet mee, want ze heeft de hond. Maar toch... er is weinig sprake van genegenheid binnen het gezin. Chris' vader werkt alleen maar en haar moeder loopt zich de hele dag druk te maken over uiterlijkheden. Ze blijft Chris Christina noemen en ze heeft een hekel aan die 'vieze hond'.
Er zijn nieuwe buren gekomen, en omdat Chris' moeder allang weet dat het de nieuwe burgemeester is, wil ze niets anders dan overkomen als een deftig gezin. Als ze Chris roept, maakt die dat ze weg komt. Zij wil niets te maken hebben met die nieuwe mensen. Het is al erg genoeg dat hun dorp aan de kust iedere zomer overspoeld wordt door toeristen, en dat dan ineens de hond nergens meer los mag, of er zelfs niet mag komen! En die stadskinderen van hiernaast, die hebben haar niet nodig.
Maar ze ontkomt niet aan de kennismaking, en inderdaad is Tessa zo'n meisje als haar moeder graag zou hebben: mooie kleren en lange blonde haren in een paardenstaart. En Jack die al op de middelbare school zit, nou, daar zullen alle meisjes wel omheen gaan draaien. Maar Chris niet. Die zal de buren zo weinig mogelijk zien. Natuurlijk loopt dat anders: de drie kinderen raken betrokken in een gevaarlijk avontuur, en natuurlijk speelt Koesja, de grote zwarte herdershond, een grote rol. Samen vormen ze de Vier van Westwijk...

In dit eerste boek ontdekken de kinderen dat 'Het vakantiekamp voor kinderen met overgewicht' niet helemaal is wat het lijkt.

ISBN 9789049922719 | Hardcover | 172 pagina's | Pimento | april 2008


Deel 2: de verdwijning van Bo Monti


De zomervakantie is begonnen en Westwijk wordt overspoeld door toeristen. Chris baalt.
'Ik leg het je nog één keer uit,' zei Chris. Ze trok zoveel narrige rimpels in haar gezicht dat ze ineens belachelijk veel op een oud mannetje leek. 'Wij zijn Westwijkers. De toeristen kopen ijsjes bij de ijskarretjes. Wij niet. Zij zitten in hun blootje op de terrassen. En zij gaan met hun witte vel in de brandende zon liggen en zijn daarna verbaasd dat ze 's avonds zo rood zijn als een kreeft. Wij houden gewoon onze kleren aan, eten alleen ijs bij Snackpoint Charlie en slapen in huizen in plaats van in tenten. Of in caravans.'
Maar als die toeristen er niet waren zou Bo Monti nooit naar Westwijk gekomen zijn. En Chris is een fan van deze zanger, al wil ze dat niet toegeven aan Tessa en Jack. En als ze het eenmaal toegeeft, is Jack degene die bokkig reageert!
En dan komt de avond van het optreden: het openluchttheater is afgeladen vol, Bo Monti wordt met veel bombarie aangekondigd en dan.. komt er helemaal niemand! Waar is Bo? Met de noorderzon vertrokken? Ontvoerd?
Een raadsel dat de Vier van Westwijk graag wil oplossen. Zullen ze Bo Monti vinden?

ISBN 9789049923020 |Hardcover | 172 pagina's | Pimento | september 2008




Deel 3: De sporen van de klauw


In dit boek gaat Manon Spierenburg in de richting van science-fiction. Maar omdat ze er niet te diep op ingaat, blijft het een spannend realistisch verhaal: wat voor monster is Westwijk aan het terroriseren? Chris en haar vrienden laten het niet afweten, ook dit raadsel lossen ze op.

ISBN 978904992349 | Hardcover | 173 pagina's | Pimento | april 2009

_______________________________________________



Spanning, avontuur, humor en een dosis pubertrekjes, voeg daarbij een slimme hond, recept geslaagd. De oplossing die Manon Spierenburg in petto heeft voor de nieuwsgierige lezer is niet direct voorspelbaar, wat toevoegt aan de spanning. Maar ik vraag me af of ook jonge lezers niet af en toe hun wenkbrauwen zullen optrekken. In het eerste deel mogen de kinderen van de burgemeester niet doodgeschoten worden, maar in een adem door wordt voorgesteld om ze maar gewoon op te sluiten en dood te laten hongeren. Wat is het verschil?

In deel twee zitten de mensen vol spanning te wachten op de beroemde zanger, maar zien alleen maar de manager op toneel staan. En die wordt ineens bekogeld met een tomaat! Nou ja, wie neemt er nou een tomaat mee naar een concert? Of heb ik geen fantasie genoeg? Maar dat zijn peanuts.

Ik denk dat deze boeken zeer in de smaak zullen vallen, zowel bij jongens als bij meisjes. De soms wat nukkige Chris, de stadse Tessa en de knappe Jack zijn kinderen zoals je ze zelf ook kent. Al lijkt de thuissituatie van Chris op die van Matilda (Roald Dahl), gelukkig heeft ze de pientere hond Koesja, en kan ze terecht bij de lieve Ella van Hotel Zeezicht. De personages blijven dezelfde mensen in ieder boek van deze serie.

Vroeger verslond ik ‘de Vijf’, nu is daar ‘De vier van Westwijk’!


ISBN 0000000000000 | Hardcover | 517 pagina's | Uitgeverij Pimento | april 2009
Leeftijd: 8+

© Marjo, 20 mei 2009


Lees de reacties op het forum en/of reageer:

 

De vier van Westwijk
De verborgen buit/De verdwijning van Bo Monti/De sporen van de klauw
De vier van Westwijk: Deel 1,2,3


Deel 1: De verborgen buit


Chris, officieel Christina, Appelboom is elf jaar en woont met haar ouders in het kustplaatsje Westwijk. Haar moeder is voornamelijk bezig met indruk maken op iedereen en haar vader is altijd aan het werk. Op school voelt Chris zich ook niet echt thuis, ze houdt niet van het gegiechel van de meisjes en het stoere gedrag van de jongens. Haar enige echte vriend is haar herdershond Koesja. Verder vindt Chris het vreselijk dat er 's zomers zoveel toeristen zijn, in het toeristenseizoen mag ze niet met Koesja op het strand komen. Gelukkig wonen ze een aan de rand van Westwijk, dan hoeft ze die akelige toeristen niet altijd te zien.


Tot groot geluk van Chris' moeder komt de nieuwe burgemeester met zijn gezin naast hun wonen. Het liefst wil ze dat Chris vrienden wordt met Tessa en Jack, de dochter en zoon van de burgemeester. Chris ziet dat helemaal niet zitten, het zijn vast van die rare stadskinderen. Maar ja, moeder houdt hardnekkig vol en een ontmoeting is niet meer te voorkomen. Jack is wel aardig en en best wel knap maar Tessa is echt zo'n tuttige meid die zich druk maakt om mooie kleren vindt Chris. Toch worden ze vrienden en dat allemaal dankzij dat rare vakantiekamp voor kinderen met overgewicht. Ze ontdekken dat daar wel heel vreemde dingen gebeuren waar ze wel eens meer van willen weten. Maar de leider van het afvalkamp, Nasar houdt niet van pottenkijkers. Helemaal niet zelfs...


Leuk, spannend verhaal, wel een beetje onwaarschijnlijk dat in zo'n klein plaatsje nauwelijks iemand iets over het afval-vakantiekamp weet, zelfs de kinderen van de burgemeester niet! Maar dat mag de leespret niet drukken. De karakters zijn grappig. Vooral de moeder van Chris en die vreselijke plaatselijke journaliste Ciska Beerenpoot zijn apart.


Deel 2: De verdwijning van Bo Monti


De Vier van Westwijk (Chris, Tessa, Jack en Koesja) zijn inmiddels goede vrienden geworden. Jack en Chris vinden elkaar wel heel erg leuk. Maar van Tessa vindt Chris dat ze wel vreselijk met kleren bezig is. Tessa vindt er niets aan dat Chris altijd en eeuwig achter haar computer zit. Bovendien vindt Tessa dat Chris soms te ver gaat want Chris is soms zelfs een hacker! Ze weet overal binnen te dringen, zelfs in computerprogramma's van de politie, ze is wel de dochter van de burgemeester, ze is heel bang dat mensen er achter komen. Maar het hacken van Chris is wel handig als op een avond de populaire zanger Bo Monti is verdwenen. Hij zou een concert geven in het openluchtheater van Westwijk aan zee. De Vier van Westwijk gaan natuurlijk de zaak onderzoeken. Ze moeten wel want de afschuwelijke Ciska Beerenpoot schreef in de plaatselijke krant dat het de schuld van de burgemeester is, hij had voor betere beveiliging moeten zorgen. De bewoners van Westwijk doen vanaf die tijd heel akelig tegen het burgemeestersgezin. De vier beleven weer een spannend avontuur.


Opnieuw een verhaal dat lekker wegleest. Wel weer de kanttekening erbij dat er wel erg in het voordeel van de kinderen geschreven wordt. De kinderen ontdekken een caravan in de duinen op loopafstand (!) van Westwijk dankzij Koesja's speurneus. De politie, die een grootscheepse aktie begonnen is zou deze caravan over het hoofd hebben gezien? Evenals de nare verhouding tussen de manager en zanger en een ander geheim zou de politie niet eerder ontdekt hebben? Lijkt me stug.


Deel 3: De sporen van de klauw


Het begint heel spannend. Een of ander iets vernield langzamerhand Westwijk. Elke keer als er weer iets totaal kapot is gemaakt zien de bewoners sporen die lijken op enorme klauwen. Al gauw wordt vewezen naar de legende over een vernielzuchtig monster. Als zelfs Charlie, de plaatselijke snackbarhouder en goede vriend van de vier het slachtoffer wordt moeten de vier van Westwijk wel aktie ondernemen. Al redelijk snel komen ze er achter wat dat 'monster' is. Maar hoe kunnen ze het stoppen? De vreselijke praatzieke moeder van Chris is ongewild een grote hulp, of toch niet?
Een science-fictionachtig verhaal. De grote computerkennis van Chris komt goed van pas maar of ze het 'monster' kunnen verjagen is nog maar de vraag.


Qua verhaal vond ik dit het spannendste van de drie. Jammer is dat ook hier dingen ongeloofwaardig zijn. Een 'monster' dat schepen in de haven vernietigd en grote schade aanricht en alleen de Vier van Westwijk weet de kern in het dorpje te vinden? Tja, dan is het met de politie daar erg droef gesteld.


Op zich zijn het allemaal lekkere verhalen. Toch jammer dat de schrijfster de Vier van Westwijk teveel zelfstandig laat doen en te ver laat gaan in hun daden. Daardoor krijg je een gevoel van 'dit kan gewoon niet'. Het is leuk dat ze bepaalde mensen te slim af zijn maar laat ze dan op een geloofwaardige manier slim of brutaal zijn.
De gebeurtenissen die plaatsvinden en de aanleiding vormen tot actie van de vier zijn te groot voor zo'n klein kustplaatsje waar iedereen elkaar kent. Dat gaat wrikken en voelt niet goed. (Voor en achterin staat een plattegrond van het plaatsje.)
Maar gezegd moet worden dat er een enorme vaart in de verhalen zit en de personages zelf erg leuk zijn.


Apart moeten de illustraties van Elly Hees vermeld worden, deze zijn humoristisch en erg vrolijk.
Ze doen me een beetje denken aan de tekeningen van Quinten Blake (Roald Dahl) en dat is bedoeld als compliment.


Dettie, juli 2009


ISBN 0000000000000 | Hardcover | 517 pagina's | Uitgeverij Pimento | maart 2009
Leeftijd: 8+

© Dettie, 15 juli 2009