Hans Schmidt

Toon alleen recensies op Leestafel van Hans Schmidt in de categorie:
Hans Schmidt op internet:

 

De gouden sleutel De gouden sleutel


Met tekeningen van Stijn Felix


Dit verhaal speelt in Portugal. In een bergdorp woont Fernando, met zijn vader en hun geiten. Moeder is al eerder overleden. Hun twee bedienden, Eusebio en Clara, zijn bijna als familie voor hen. Als Fernando’s vader komt te overlijden kunnen ze gelukkig bij de jongen blijven. Zijn oom Ricardo en tante Amalia zijn de enige familie, en ze nemen hem in hun gezin op. Mooi, zou je zeggen. Eind goed, al goed. Maar vooral tante Amalia is er op uit om alles wat van Fernando zou zijn af te pakken voor haar eigen zoon Bruno. Ricardo is dan wel de autoritaire generaal in de kazerne, thuis heeft hij niet veel te zeggen.
Tante Amalia en Bruno maken het leven voor Fernando niet prettig, maar gelukkig is er Clara. En... hij heeft het gouden sleuteltje, dat hij van zijn vader heeft gekregen. Een dierbare herinnering, die cruciaal zal blijken voor zijn toekomst.

De schrijver is duidelijk een Vlaming, zo hier en daar staan woorden die voor de Nederlandse lezertjes niet bekend zijn (‘vuurslag’ bijvoorbeeld, of ‘verveeld’ in een andere betekenis dan die wij kennen) maar erg storend is het niet. Hij heeft het verhaal deels gebaseerd op het sprookje van  Oscar Wilde.  ‘De egoïstische reus’. Ik wist niet dat Wilde sprookjes heeft geschreven.
Hans Schmidt heeft er zelf ook een sprookje van gemaakt. Er is een duidelijk onderscheid tussen goed en kwaad, waarbij het goede overwint.
Voor een kind: Zolang je maar trouw blijft aan jezelf zul je altijd medestanders vinden en kun je het kwaad overwinnen. Zoiets.


ISBN 9789044809466 | Hardcover | 123 pagina's | Clavis Uitgeverij | februari 2009
Illustraties van Stijn Felix

© Marjo, 22 januari 2011


 

De gouden sleutel De gouden sleutel


De gouden sleutel
Het verhaal van een heel kleine reus
Met tekeningen van Stijn Felix

Fernando woont met zijn vader en de bedienden Eusebio en Clara in een klein dorpje in Portugal. Zijn moeder is overleden en vader is niet erg gezond. Toch vindt Fernandio dat hij een heel fijn leven heeft. Hij is stapelgek op deze drie mensen en op school vindt hij het ook heerlijk, hij kan heel goed leren, haalt steeds erg hoge cijfers en de meester is aardig. Maar op een dag komt hij thuis van school en dan is zijn vader er niet meer, hij is dood.
Diezelfde dag komen tante Amalia en oom Ricardo hem ophalen, hij moet bij hen gaan wonen in de grote stad. Hij mag niet eens naar de begrafenis. Gelukkig mag Clara mee, zij moet als dienstmeid werken. Fernando neemt voor de laatste keer afscheid van zijn vader en neemt het kettinkje met het gouden sleuteltje die zijn vader altijd droeg mee.
Tante en oom wonen in het grootste huis van de stad maar Clara en Fernando krijgen elk een klein zolderkamertje toegewezen, er past net een bed en een kastje in. Tante en oom zijn akelige, kille mensen en neef Bruno is niet veel beter. Het is een door en door verwend jongetje. Bruno kan niet uitstaan dat Fernando veel beter op school is dan hij...
Fernando heeft erge heimwee naar zijn dorp, hij voelt zich ellendig in de stad. Alleen in de keuken is het gezellig, daar wordt veel gelachen en gezongen en heel lekker gegeten. Clara probeert zoveel mogelijk bij Fernando te zijn, zodat hij zich niet zo erg alleen voelt.
Maar Bruno blijft vreselijk jaloers en levert Fernando een enorme rotstreek. Daardoor zijn tante en oom heel naar en gemeen tegen hem, nog erger dan anders.  Fernando is er erg aangeslagen van.

"Het doet teveel pijn, Clara." [...]
"Ik wil het niet vergeten. Ik wil dat ze me nooit meer zien."
"Dat kan niet, Fernando."
"En toch zullen ze mij nooit meer zien. Als je straks weg bent dan gaat de kleine Fernando dood en als je terugkomt, zal hij een reus zijn, groter dan Bruno, groter dan madre Maria, groter dan tante Amalia, groter dan oom Ricardo, groter dan de grootste reus die ooit in dit land heeft geleefd.
Zijn stem klonk hard, scherp en koud. Het was net de stem van tante Amalia."


Fernando is letterlijk ziek van ellende, hij heeft koorts, maar van binnen voelt hij zich ijskoud. 's Nachts heeft hij een heel vreemde droom over een reus... Maar die droom zorgt ervoor dat Fernando zich weer warm voelt en weet wat hij moet doen...  het gouden sleuteltje van zijn vader helpt hem daarbij. Door zijn daden die daarop volgen blijkt hij toch een reus, maar wel een goede reus.

Het is een prachtig sprookjesachtig verhaal dat je in één ruk uitleest. De sfeer in de keuken is hartverwarmend, een groot contrast met de kille, hooghartige  huishouding van oom Ricardo en tante Amalia. Net als in een sprookje is er het kwade en het goede, maar het is niet moraliserend. Gelukkig valt er ook veel te lachen, vooral om oom en tante met hun rare kuren!
De zwart-wit illustraties van Stijn-Felix zijn erg sfeervol, vooral de laatste is ontroerend.



ISBN 9789044809466 | Hardcover | 123 pagina's | Clavis Uitgeverij | februari 2009

© Dettie, 09 mei 2009


Lees de reacties op het forum en/of reageer: