Han van der Vegt

Toon alleen recensies op Leestafel van Han van der Vegt in de categorie:

Han van der Vegt op internet:

Het zwarte ei
Tekst: Han van der Vegt
Illustraties: Loes Riphagen

Nadat de drie zussen Sam, Zus en Lot Nibbedonk door een domme fout van de lokale politiek van Snarkeskerke in één klap hun ouders en huis kwijtraakten, kregen ze een eigenaardig nieuw huis aangeboden: een groot rood ei, gebouwd door ingenieur Lalperdonk. De kinderen ontdekten dat het ei in feite een ruimteschip is. Inmiddels organiseren de zussen toeristische reisjes naar de maan en zo kunnen ze sparen voor een bezoek aan de planeet van de Manelotten. Tijdens hun eerste bezoek op de maan hebben de drie meisjes namelijk deze vriendelijke buitenaardse wezens ontmoet. Ze hebben hun taal leren spreken en weten daardoor dat de maan niet hun woonplaats is.

Het verhaal over de Manelotten is inmiddels over de hele wereld bekend geraakt met het gevolg dat iedereen naar de maan wil om die wezens te bekijken. Helaas hebben ze de Manlotten na die ene keer nooit meer ontmoet. Het gekke is echter dat iedereen die naar de maan geweest is, niet wil bekennen dat ze geen Manelotten gezien hebben en zo zijn de verhalen over de wezens een eigen leven gaan leiden. Ook al zeggen de zussen steeds dat de verhalen niet kloppen, het maakt niet uit.

Maar dan keert het tij en worden de zussen, ondanks de eerlijke informatie die ze steeds hebben gegeven, ineens beschuldigd van bedrog! Ze moeten zelfs hun dorp ontvluchten. De maat is vol! Als mensen per se bedrogen willen worden, zegt Zus, dus dan kunnen ze dat bedrog krijgen.
Er worden plannen gesmeed, informatie ingewonnen, gespioneerd en geïnvesteerd en dit alles leidt tot een grote climax die voor sommige mensen de grond onder hun voeten doet trillen. Zullen de zussen kunnen bewijzen dat ze eerlijk zijn? Maar vooral... Kunnen ze bewijzen dat de Manelotten echt bestaan?

Lekker fantasierijk boek dat niet heel spannend maar wel erg vermakelijk en soms een beetje ontroerend is. Het verhaal is geschreven met een knipoog naar de huidige, vrij oppervlakkige, informatie die ons via televisie en in bepaalde tijdschriften en kranten gepresenteerd wordt.
Sam is de verteller en spreekt de lezer af en toe rechtstreeks toe, wat wel grappig overkomt. Doorheen het boek staan enkele zwart-wit illustraties van Loes Riphagen.

Lees de reacties op het forum en/of reageer: