Granaatschot
Kief de goaltjesdief: Deel 10
Tekst: Gerard van Gemert
Illustraties: Mark Janssen

Remy heeft een prachtige, echte voetbal gekregen, precies zo'n bal als waarmee op het laatste wereldkampioenschap werd gespeeld. Remy is er zuinig op en baalt ook erg als de bal tijdens het voetballen op het voormalige voetbalveld van VV Almia  in de struiken verdwijnt en niet meer terug te vinden is.
Zijn vriend Daan Kieft, ook wel Kief de goaltjesdief genoemd omdat hij zo geweldig voetbalt, helpt hem zoeken. De bal blijkt in een put te liggen, waar de twee vrienden nog iets raars vinden. Een handgranaat! Een stel andere voetballertjers brengen het ding stom genoeg tot ontploffen. Gelukkig raakt er niemand gewond. Vanzelfsprekend wordt de politie ingelicht en die starten een onderzoek. Daan en Remy komen zelfs in de krant.
Natuurlijk komt in het boek ook een fraaie voetbalwedstrijd ter sprake, die zoals altijd spannend verloopt.


Tot dan toe is het ook een aardig verhaal maar wat daarna volgt is behoorlijk onwaarschijnlijk. De jongens worden achtervolgd door iemand in een blauw autobusje en de bestuurder spreekt hen op gegeven moment aan over de gevonden handgranaat. Daan en Remy vertrouwen het allemaal niet. Wie weet hebben ze iets over een geheime bende ontdekt! Uiteindelijk weet de man hen te overtuigen om hem de plek aan te wijzen waar ze handgranaat gevonden hebben. Tot hun verbijstering doen ze daar een heel bijzondere vondst.
Vooral dit laatste gedeelte is bizar. Het is al niet erg waarschijnlijk dat de politie op die plek niets gevonden heeft, maar nog vreemder is het dat een volwassen man twee kinderen heel gevaarlijk werk laat opknappen alleen om iets bewezen te krijgen.


Normaal gesproken ben ik gek op de verhalen van Gerard van Gemert. Je kunt me een fan noemen, ik heb bijna al zijn boeken met veel plezier gelezen. Hij heeft wel meerdere verhalen geschreven die op het randje van onwaarschijnlijk zijn maar een goed schrijver kan alles aannemelijk maken, zo ook Gerard van Gemert. 
Dit boek gaat, in mijn ogen, helaas net te ver. Aanvankelijk dacht ik dat ik mogelijk niet in de juiste stemming voor dit boek was en heb het een paar dagen laten liggen en daarna opnieuw, zo blanco mogelijk, gelezen. Maar helaas ik blijf het bizar vinden. Deze keer kan het echt niet.
Maar Gerard van Gemert kennende ben er van overtuigd dat zijn volgende boek wel weer een voltreffer is.

De zwart-wit afbeeldingen van Mark Janssen die doorheen het boek staan zijn vol sfeer en passen mooi bij het verhaal.

ISBN 9789044823240 | Hardcover | 55 pagina's | Clavis Uitgeverij | oktober 2014
Leeftijd: 7+

© Dettie, 26 oktober 2014

Lees de reacties op het forum en/of reageer: