Beatrix Potter
Het verhaal van de Gelaarsde Poes
En nu is er iets bijzonders gebeurd, deze twee grootheden zijn in dit boek samengevoegd! Dat mag je wel heel uniek noemen. Des te meer omdat dut verhaal nooit eerder gepubliceerd is geweest. Beatrix Potter schreef dit verhaal al in 1914 maar had geen tijd om er tekeningen bij te maken, zodoende belandde het in een la tot het verhaal in 2015 herontdekt werd.
In het voorwoord - door Blake zelf heel toepasselijk kattebelletje genoemd - prijst Quentin Blake zich dan ook gelukkig dat hij het manuscript kreeg en de afbeeldingen bij het verhaal mocht maken.
Het verhaal begint als een echt sprookje met 'Er was eens een lief, braaf, zwart poesje... Maar daarna blijkt het wel mee te vallen met dat brave beestje genaamd Kitty - Kitty noemt zichzelf overigens liever juffrouw Catherine St. Quintin. (een naam die Quentin Blake wel aansprak) en haar vrienden noemen haar "Q" of 'Squintums". -
Overdag is Kitty inderdaad die lieve poes maar als ze 's avonds veilig in het washok zit opgesloten, blijkt ze daarnaast een heel ander, veel minder braaf poezenleven te leiden. Dan gaat ze in jagerspak en met haar jagerslaarzen aan op pad. Pinkie, de zwarte kater die veel lijkt op Kitty, lost haar dan af voor het geval ze laat thuis is. Het baasje van Kitty merkt het verschil tussen Pinkie en Kitty toch niet op.
Maar die avond loopt het anders. Pinkie wil mee met Kitty want Smalle Sjaak en Willem de Wezel gaan de konijnenholen langs. Ze willen Kitty's luchtbuks lenen maar die ligt bij Jetje, een lieve dikke lapjeskat die aan de rand van het bos woont. Dat klinkt spannend en de twee zwarte katten willen wel mee op jacht.
Het grappige is dat Kitty helemaal niet om kan gaan met de buks, Pinkie houdt het daarom al snel voor gezien. En eigenlijk is Kitty ook niet zo'n echte, harteloze jager, want zeg nu zelf, op een muis met een mandje aan haar arm schiet je toch niet? Maar Smalle Sjaak en Willem Wezel zijn niet zo zachthartig, ze willen de buks... ze willen jagen, ze willen schieten, maar Kitty weigert de kogels te geven. Het wordt een doldwaas avontuur, inclusief een konijn met blauw jasje en een paraplu, waarbij Kitty het nog zwaar te verduren krijgt.
Als je sec naar het verhaal kijkt dan is de conclusie dat het wel een beetje dun is. Het is redelijk humoristisch maar verder een beetje vlak. Maar dankzij de combinatie Blake & Potter die uitstekend werkt wordt het verhaal naar een hoger niveau geheven. De afbeeldingen passen namelijk perfect bij de tekst, de wisselwerking is kostelijk en subliem en daardoor wordt het toch een weergaloos boek dat je met plezier leest en bekijkt.
Zie ook het inkijkexemplaar
ISBN 9789051165777 | Hardcover | 69 pagina's | De Vier Windstreken | september 2016
Nederlandse tekst: Joukje Akveld | Leeftijd: 6+
© Dettie, 29 september 2016
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
