Eric Carle
Vader zeepaard
Meneer Zeepaard en zijn vrouw
gaan een dagje naar het strand
Maar mevrouw begint te wiebelen.
Ze zegt: 'Ik voel iets kriebelen.
Er is wat aan de hand.'
Moeder zeepaard zegt:
'Ik heb opeens zo'n schudderig gevoel.
Ik moet eitjes leggen
en het zijn er vast een heleboel.'
Vader Zeepaard doet die eitjes
in een buidel op z'n buik.
(Da's bij zeepaardjes al eeuwenlang
een eeuwenoud gebruik.)
En dan begint de reis van vader Zeepaard, hij komt onderweg allemaal andere vadervissen tegen. De ene moet een nestje maken, de ander heeft de eitjes van z'n vrouw in z'n bek! En zo hebben ze allemaal hun 'eigenaardigheden'.
Het grappige is dat alle vissen die vader zeepaard tegenkomt ook getekend zijn maar om de zoveel pagina's zitten er beschilderde vellen van transparant plasticfolie over die vissen heen. Dan zie je gelijk hoe mooi de schutkleuren van de vissen zijn. Zoals bij de steenvis, er is op het plasticfolie een steen getekend en je ziet de vis absoluut niet, totdat je het folie omslaat.
Vader zeepaard zelf wordt steeds dikker totdat de kleine zeepaardjes uit zijn buidel kruipen. Heel leuk gedaan.
Achterop het boek staat:
Eric Carle, de maker van Rupsje Nooitgenoeg, laat in dit boek zien dat er ook liefdevolle zorgzame vaders in de vissenwereld zijn. Net als in de mensenwereld.
Het boekje is vertaald en berijmd door Ivo de Wijs. Achterin het boekje staat de tekst weergegeven als liedje, met notenbalken.
ISBN 9059650069 | Hardcover | 32 pagina's | Gottmer | 2004
Prentenboekje ter ere van de Gouden Kinderboekenweek (in 2005 in A4 formaat uitgegeven) | Leeftijd: 4+
© Dettie, februari 2008
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
