Åshild Kanstad Johnsen

Toon alleen recensies op Leestafel van Åshild Kanstad Johnsen in de categorie:
Åshild Kanstad Johnsen op internet:
 

Ella en Bas bouwen een stad Ella en Bas bouwen een stad


"Hoi, ik ben Ella en ik ben net in deze stad
komen wonen. Hoe heet jij?"
"Eh... Bas."
"Wil je spelen?
"Ik lees."


Met deze openingszinnen is de toon gelijk gezet. Ella is de speelse, sprankelende meid en Bas de nuchtere, rustige, behoudende jongen die niet zo gek lijkt op drukke, fantasievolle meisjes. Nadat Ella een heel verhaal heeft verteld over haar vorige woonplaats in de jungle waar ze o.a. van liaan naar liaan slingerend naar school moest, is het enige commentaar van Bas: "Ella, allereerst: Ik geloof je niet. En bovendien: ik probeer te lezen."
- Ik ben dan gelijk om. Heerlijk zo'n stoïcijns antwoord. -

Het antwoord zint Ella natuurlijk niet, ze draait en wiebelt en trekt uiteindelijk het boek uit Bas' handen. "Kijk toch eens om je heen! Kijk dan eens Bas! Alles is zo grijs! en vol! en vierkant! en saai!" roept Ella. "Waarom is alles vierkant en grijs als er zoveel kleuren en vormen zijn?"  De geestdriftige Ella is gelijk door het dolle heen.  Ze heeft een goed plan, meldt ze: "We bouwen zelf een stad!"
Maar Bas, is niet onder de indruk, hij staat op, het is etenstijd. Ella is echter niet voor één gat te vangen en gaat gezellig mee. Nog helemaal met haar hoofd bij haar droomstadidee bouwt ze bij Bas thuis vrolijk van haar vis en groente een eilandje met broccolibomen en wortelbankjes.
"Wij spelen hier niet met ons eten, Ella," zegt de vader van Bas.

Arme enthousiaste Ella, ze heeft weinig succes met haar mooie plannen. Maar dan gaat ze mee naar de kamer van Bas en ziet een prachtige door hem gemaakte tekening van een stad! Dat is de mooiste stad die ze ooit gezien heeft. "Zo zou de stad eruit moeten zien!" zegt ze en Bas ontdooit gelijk en raakt eindelijk ook vol van Ella's idee. Praktisch als hij is, gaat hij er nu eens echt voor zitten en samen verzinnen ze de meest fantastische stad met huizen en hutten. Met auto's die door buizen in de lucht rijden en er moet ook een oerwoud bij en op elke straathoek frisdrankmachines en geheime grotten en, en, en... teveel om op te noemen. De twee kinderen raken zo in de ban van hun stad dat ze zelfs naar het stadhuis gaan en een hele presentatie houden van hun droomstad vol kleur en mooie vormen.

De bijna kleurloze, Vera en Johan van het stadhuis zijn onder de indruk. Dankzij de kinderen zien ze nu pas hoe grauw en fantasieloos hun stad is. Maar mogen kinderen wel een stad bouwen? Dat moeten ze nog even nakijken...

Het grappige is dat fantasievolle Ella aanvankelijk de enige is die in kleur praat en denkt. Ze heeft flitsend gele kleren aan en ook haar omgeving is aldoor zonnig heldergeel. Bas is gekleed in keurig donkerblauw en zijn leefomgeving is in één kleur gehouden. De stadstekeningen van Bas zijn aanvankelijk ook in zwart-wit, maar met de sprankelende Ella erbij sluipen in de volgende tekeningen van hun droomstad steeds meer kleuren. De achtergrond van de afbeeldingen krijgt eveneens steeds meer kleur. Hoe meer je in het boek kijkt hoe meer er valt te ontdekken.
Leuke bijkomstigheid is dat het boek kinderen aanzet tot denken over hun eigen omgeving.  
Apart, sprankelend, origineel en vindingrijk verhaal.

Zie ook het inkijkexemplaar


ISBN 9789051165531 | Hardcover | 40 pagina's | De Vier Windstreken | juli 2016
formaat: 20,5 x 28,7 cm | Nederlandse tekst: Paula Stevens | Leeftijd: 4+

© Dettie, 07 augustus 2016


Lees de reacties op het forum en/of reageer: