Harm Tilstra
De dag dat Connor verdween
In haar vakantie is Maeve niet van plan om te gaan helpen in de kruidenierswinkel die haar ouders hebben in een Iers dorp. Meestal trekt ze er tussen uit voor ze het kunnen vragen, of ze doet of ze het niet gehoord heeft. Wel verzorgt ze haar broer Connor, die (dat wordt niet uitgelegd) autistisch is en eigenlijk alleen maar van zijn zus accepteert dat ze hem aanraakt en zijn pap klaarmaakt. Connor zit de hele dag voor zijn computer en speelt een spel. Tot het uit is, dan begint hij te gillen en moet er onmiddellijk een nieuw spel opgestart worden.
Maeve is niet autistisch, maar ze is wel graag alleen. Dan zwerft ze door het woeste moerassige Ierse land, waar alleen schapen lopen. Vaak is ze te vinden in Cummengeera, een plek waar ooit, lang geleden, mensen woonden. Dan komt ze voorbij een oude steencirkel, waar ze iedere keer weer iets anders in ziet: een heilige plaats, of de overblijfselen van een hut.
En dan op een dag ziet ze hoe een onbekende man ‘haar’ domein binnendringt. Hij is veel ouder dan zij, en komt uit een ander land. Ze leren elkaar kennen, en raken bevriend: het jonge meisje en de man van middelbare leeftijd. Zij zorgt voor zijn eten, maar in haar haast 's morgens ongezien weg te komen, verwaarloost ze haar broer, die altijd de enige voor haar was.
‘Ik wil geen informatie Maeve, ik wil een verhaal. Een verhaal bestaat uit geuren en kleuren, uit lawaai en stiltes, uit gebeurtenissen en beslommeringen, woorden en daden. Een verhaal heeft smaak, je proeft het op je tong, je vindt het smerig of juist heerlijk. Een verhaal geeft inzicht of uitzicht, een verhaal wekt beroering, angst, woede, weerzin, het ontroert, intrigeert, biedt troost, ergert of vertedert, het maakt je blij of bedroefd Een verhaal heeft zijn eigen spanning, die onder je huid kruipt. Een verhaal is niet alleen maar een afbeelding van de werkelijkheid, een verhaal maakt zijn eigen werkelijkheid en op zijn best is een verhaal de verbeelding van een waarheid.’
Alex leert het meisje van alles wat hij weet, en ontdekt dat ook zij een verhaal te vertellen heeft, namelijk de legende van Cornelius Rabach, die lang geleden opgehangen werd. Het is tevens het verhaal van Cummengeera.
Helaas zal hun vriendschap ruw worden verbroken.
De sfeer in dit boek is duister, en mistig zoals het Ierse land. Er speelt van alles wat de lezer niet expliciet meekrijgt, maar dat wel gevolgen heeft. Die grimmige sfeer die af en toe doorbroken wordt door de wat lichtere scènes over de vriendschap leidt de lezer onherroepelijk tot een akelig einde. Je voelt het aankomen…
Mooi verhaal! Voldoet het aan Alex´criteria die natuurlijk die van de schrijver zijn? Ik denk van wel.
ISBN 9789044815078 | Hardcover | 128 pagina's | Clavis Uitgeverij | mei 2012
Leeftijd 15 plus
© Marjo, 13 januari 2013
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
