Twee koningskinderen
Patrick Bernauw

Weer een sprookje, dat in moderne vorm wordt naverteld. Alhoewel, modern, eerder futuristisch, en dan in een sombere toekomst.. Na de Ramp wonen er nog maar weinig mensen op de wereld. In Brussel een groep onder leiding van een ex-soapacteur, die een zoon heeft, vier jaar voor de Ramp geboren. Hij huwelijkt de zoon, Jonas, uit aan een meisje dat net na de Ramp geboren is, en in een gemeenschap in Leuven woont. Zij, Eva, is een albino. (Later wordt er verteld dat alle kinderen die geboren zijn na de Ramp albino zijn, maar van een soort dat door straling veroorzaakt werd, en de meeste kinderen gingen dood.)

Het leven van na de Ramnp wordt beheerst door angst voor de Ziekte, waarvan later duidelijk wordt dat het een combinatie van AIDS, straling en Gekke-koeienziekte is. Geen vlees eten helpt tegen het laatste, maar tegen AIDS hebben de mensen geen bescherming meer. Veel, zo niet alles van de vooruitgang uit de Oude wereld is verloren gegaan, er is gebrek aan mensen en aan materiaal.

Tegen al deze somberte staat de liefde die meteen overslaat als Jonas en Eva elkaar zien. Maar het loopt mis tussen de vaders, en Leuven wordt door Jonas' vader vernietigd. Dat Eva nog leeft weten ze niet. Zij gaat op zoek naar Jonas, maar wordt onderweg door zwervers verkracht. Dan verschijnt de hond van Jonas, die haar naar hem toe brengt, en hun liefde kan even opbloeien, al is dat zeer tegen de zin van Jonas' "stiefmoeder". Die ziet kans Eva te vermoorden, niet wetend dat vlak ervoor Eva bevallen is van een zoon. En Jonas ontvlucht het nu ook brandende Brussel, met zijn zoon Adam, voor wie hij een Eva vindt, om zo de eeuwige liefde in stand te houden.

Ik ken het verhaal van de twee koninginderen niet goed, komt het verhaal overeen?
Het is in ieder geval prachtig geschreven, maar of de jeugd alle verwijzingen oppakt, dat betwijfel ik.

ISBN 9789059080270 | Hardcover | 94 pagina's | Davidsfonds Uitgeverij | 2002
Leeftijd: 14+

© Marjo, november 2004

Lees de reacties op het forum en/of reageer: