Maureen Johnson
Let it snow
Lauren Myracle
Een trilogie maar dan door verschillende schrijvers geschreven.
In het eerste deel De Jubilee-expres geschreven door Maureen Johnson is Jubilee Dougal de middag voor Kerst onderweg naar haar opa en oma in Florida. Haar ouders zijn die dag in een politiecel beland omdat er in de winkel een rel uitbrak vanwege de nieuw uitgekomen keramieke kersthuisjes die mensen kunnen verzamelen. Haar ouders hebben al een heel dorp bij elkaar en elk jaar gaan ze 23 december met dekens, eten en koffie bij de showroom zitten om een van de tien genummerde huisjes te pakken te krijgen. De genummerde huisjes zijn inmiddels een collectors item geworden. Vorig jaar was er al een opstootje om de huisjes en nu weer. Jubilees ouders hebben er verder niets mee te maken maar weigerden weg te gaan toen de politie er om vroeg en daardoor werden ook zij opgepakt.
Nu moet Jubilee dus hals over de kop naar haar grootouders vertrekken en dat terwijl ze zich vreselijk verheugd had op Kerstmis bij haar vriend Noah. Ze baalt als een stekker. Het is bovendien vreselijk weer, er is een sneeuwstorm voorspeld, de ernstigste sneeuwstorm sinds vijftig jaar. Ze kan daardoor niet per vliegtuig naar Florida maar moet met de trein. Achteraf maar goed ook.
Noah reageert lauwtjes op de mededeling dat ze geen Kerst bij hem kan komen vieren. Het is jammer maar helaas. Hij had het zoals altijd druk, druk, druk en zou nog wel bellen als ze weer thuis was en dat was het. En zoals altijd accepteert Jubilee ook dit van Noah want hij heeft het altijd écht heel druk.
In de trein zit Jubilee in de coupé met de enorm knappe jongen Jeb en, tot haar ergernis, met een stel cheerleaders die over niets anders dan het aanstaande cheerleaderskampioenschap kunnen praten. Jeb is aardig en verdrietig. Hij probeert zijn 'soort-van-vriendin' te bereiken met zijn mobieltje maar dat lukt maar niet.
En dan wordt het hele treingezelschap door elkaar geschud. De trein is vastgelopen in de sneeuw vlakbij Gracetown, de reisbestemming van Jeb. Ze zullen mogelijk pas de volgende dag verder kunnen reizen. Jebs mobieltje is stukgevallen door het abrupte remmen van de trein.
Jubilee besluit naar het wafelhuis dat ze aan de andere kant van de weg ziet liggen, te lopen. Daar is het warm en hebben ze vast wat te eten. Eenmaal daar komt Stuart binnenwandelen en ze raken in gesprek, hij woont in Gracetown. Maar dan gaat de deur open en wandelen de cheerleaders binnen. Wegwezen denken Suart en Jubilee, ze vertrekken naar Stuarts ouderlijk huis en dat verandert alles in het leven van Jubilee...
In deel twee Een cheertastisch kerstwonder geschreven door John Green maken we kennis met de vrienden Tobin, JP en Duke. Als Tobin hoort dat er een groep cheerleaders in het wafelhuis zijn moet hij er naar toe. Hij trommelt JP en Duke op en daar gaan ze. Natuurlijk komen zij ook niet ver met hun auto in die gillende sneeuwstorm maar uiteindelijk arriveren ze bij het wafelhuis. Toch is er onderweg het een en ander duidelijk geworden en ook voor de drie vrienden verandert er van alles.
In het laatste deel De beschermheilige van varkens geschreven door Lauren Myracle maken we kennis met Addie, de 'soort-van-vriendin' van Jeb. Zij is ook verdrietig want ze is zo stom geweest om vreemd te gaan en nu wil ze het heel graag goedmaken, maar Jeb is niet te bereiken... Wij weten hoe dat komt maar zij niet.
Het is erg verrassend als je ontdekt dat de verhalen zich alle drie rond dezelfde personages en rond Gracetown afspelen. Het eerste verhaal vond ik persoonlijk het leukste verhaal maar dat neemt niet weg dat de overige twee verhalen ook erg lekker weglezen. Het doet wel vreemd aan dat iedereen al op zestienjarige leeftijd in een auto rondrijdt. Ook de naam Jubilee wordt nader toegelicht omdat het in het Engels jubileum betekent maar in het Nederlands is Jubilee helemaal niet zo vreemd natuurlijk. Enkele dingen zijn dus erg Amerikaans zoals bijvoorbeeld ook dat in Nederland niet of nauwelijks voorkomende wafelhuis en dat is even wennen maar maakt verder niet veel uit voor de verhaallijn.
Het is gewoon een lekker boek om bijvoorbeeld in de Kerstvakantie te lezen.
ISBN 9789026129650 | Paperback | 351 pagina's | Uitgeverij De Fontein | november 2011
Vertaald door Jeske Nelissen Leeftijd 13+
© Dettie, 19 november 2011
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
