Beate Teresa Hanika

Toon alleen recensies op Leestafel van Beate Teresa Hanika in de categorie:
 

Achter de stilte Achter de stilte


Beate Teresa Hanika


Justine wordt misbruikt door haar opa. Ze is een aardig slim meisje, met een groot verantwoordelijkheidsgevoel, maar ook een licht minderwaardigheidscomplex. Niet zo vreemd als je leest hoe ze bij niemand uit de familie steun vindt. Haar oma is zelf zo ontzettend bang voor haar man dat ze Justine zelfs op haar sterfbed laat beloven dat ze voor opa zal ‘zorgen’. Erger kan haast niet.
Ook in haar eigen gezin vindt ze geen gehoor, als ze roept dat ze niet iedere dag naar opa wil. Hij kan goed voor zichzelf zorgen en is helemaal niet zielig, weet ze.  Haar vader luistert niet en speelt erg in op haar gevoelens, moeder heeft altijd migraine en zus Anne, die is zo totaal anders nu ze ouder is geworden. Gelukkig heeft Justine aan Lizzy een goede vriendin, maar als die op vakantie is moet ze alleen naar opa. Met lood in haar schoenen, het valt haar steeds zwaarder.
En dan duikt Klap op, een jongen die ze kent van ‘vroeger’.  Justine houdt zichzelf nog even voor de gek, ze kan het er niet bij hebben denkt ze. Liefde laat zich evenwel niet tegenhouden. Zal Klap haar kunnen helpen? Maar ze kan het hem niet vertellen. Hij voelt dat er iets is, waarom doet ze anders soms zo vreemd, maar hij dringt niet aan.
Het breekpunt komt als vader aankondigt dat opa bij hen in huis zal komen wonen.

De twee verhaallijnen van opa en Klap zijn prachtig met elkaar verweven. Je hebt het verschrikkelijke verhaal dat je geen enkel kind wil laten beleven, met daarnaast het verhaal van een leuke jeugd: een leegstaand huis, waar ze avonturen beleeft met Lizzy, de meiden tegen de jongens. Heel idyllisch allemaal. En op het moment dat het huis tegen de vlakte zal gaan, komt ook op de andere punten de climax.

Justine is een sterk kind, en in staat om met de hulp uit onverwachte hoek tot een oplossing te komen. Daardoor blijft de toon in dit boek optimistisch, zelfs speels. Hoewel de schrijfster zich bij het incestverhaal niet laat gaan in details, is het plaatje duidelijk genoeg. Het tegenwicht van een ‘normale’ verliefdheid versterkt gelukkig de positieve kant. Misschien niet helemaal realistisch, maar goed genoeg. De kracht van dit boek zit ook in de schrijfstijl: mooie zinnen, mooie beelden.

‘Uit voorzorg denk ik niet vaak aan Klap, ik heb hem in een la gestopt met onafgehandelde zaken die ook niet afgehandeld zullen worden, en de la op slot gedaan. Mijn opa zit daar ook al in. Ik weet dat het oneerlijk is. Maar in mijn hart zitten nu eenmaal niet zoveel laden en ik vind dat Klap en opa het maar samen moeten uitzoeken. Maar meestal gaan ze nogal te keer. Vooral opa hamert tegen de voorkant van de lade en het lijkt wel alsof de laatjes precies achter mijn hoofd zitten.’

Beate Teresa Hanika (1976) werkte jarenlang als model voordat zij zelf fotografe werd. Al sinds haar tiende schrijft ze verhalen en gedichten. Voor Achter de stilte, haar debuut, ontving ze de Oldenburger Kinder- en Jeugdboekenprijs en was ze genomineerd voor de Deutsche Jugendliteraturpreis 2010


ISBN 9789047702818 | Hardcover | 178 pagina's | Uitgeverij Lemniscaat | 2010
Vertaald uit het Duits door Merel de Vink Leeftijd: dertien plus

© Marjo, 23 januari 2011