Simon van der Geest
Spinder
Simon van der Geest
‘Je weet niet wat je in je handen hebt.
In dit schrift dat jij nu vasthoudt heb ik de oorlog beschreven tussen mij en mijn broer.’
Hidde, de schrijver van deze woorden, hoopt dat zijn schrift in goede handen is, want zijn broer is niet te vertrouwen. Ze hebben al drie jaar een geheim samen, en dat hebben ze nog steeds, maar Hidde denkt er hard over om het maar te gaan vertellen. Want zijn broer Jeppe wil de kelder hebben!
En daar heeft Hidde gedurende die jaren een mooie insectenverzameling opgebouwd. Het is zijn grote fascinatie, allerlei kleine friemelbeestjes heeft hij in bakken, hij voert ze en verzorgt ze. Hij kan nergens anders heen! Dan zijn zijn duizendpoten en sprinkhanen, zijn wormen en slakken, zijn wandelende takken en rozenkevers ten dode opgeschreven.
'Ik kan mijn insecten niet kwijtraken. Dan heb ik niets meer.' Zware woorden, maar het is inderdaad het enige waar de jongen voor leeft.
Helaas voor hem heeft Jeppe, drie jaar ouder en sterker, ook zo'n almvattende hobby: de muziek. Hij wil zijn drumstel in de kelder zetten, want die past binnen niet. En Hidde heeft de kelder nu drie jaar gehad, dat is het wel genoeg geweest.
Zijn er dan geen ouders die dat in overleg kunnen regelen, vraag je je af. De vader blijkt al lang geleden verdwenen te zijn en de moeder werkt dag en nacht en is blij met twee zulke zelfstandige zonen. Er was, drie jaar geleden, nog een broer, Ward, wat hem is overkomen is een deel van het geheim, van ‘de Deal’. Net als de kelder zelf een geheim is.
Het wegvallen van de broer in combinatie met het Geheim heeft de twee broers samengebracht. Ze waren maatjes, en probeerden hun moeder te ontzien. Ook mag zij niets weten van het Geheim, ze kunnen haar er niet bij halen.
Dus moeten de jongens het zelf uitvechten, en dat gaat er steeds harder aan toe.
Hidde - die overigens Spinder wordt genoemd, en de reden daarvan is een tragi-komisch verhaal op zich – houdt het logboek bij, waardoor we de strijd kunnen volgen. Er worden meisjes bij betrokken; Jeppe weet het schrift een enkele keer in handen te krijgen en schrijft er dan ook in, en Hidde kan goed tekenen, ook in zijn schrift. Wat het verhaal erg bijzonder maakt is de insectenmanie: om de haverklap vergelijkt de jongen het gedrag van mensen met het gedrag van insecten.
‘Hij kwam alleen om mij bang te maken. Dat ken ik wel, bij insecten heet dat imponeergedrag. Een wesp zwaait met zijn angel. Een vliegend hert knipt met zijn kaken in de lucht. Jeppe staat met zijn handen in zijn zij. Hij schreeuwt en schreeuwt.’
Simon van der Geest heeft goed door dat boeken als ‘leven van een loser’ en ‘Geronimo’ met hun speelse bladvulling het goed doen bij kinderen. Met Karst-Jan Rogaar is hij een goede samenwerking aangegaan: veel tekeningen in dit boek. Ook zijn er plannen in een ander lettertype, briefjes, en schematische tekeningen die zijn plannen duidelijk maken. Het geeft het boek een speels karakter.
Maar vergis je niet: het is een zwaar onderwerp. De oorlog tussen de broers is gemeend en ze gaan erg ver; het achterliggende geheim is heftig.
En voor de smulpaap: er zitten prachtige vondsten in en mooie stilistische zinnen. Kom daar maar eens om bij dat populaire leesvoer.
ISBN 9789045112800 | Hardcover | 112 pagina's | Querido | april 2012
Leeftijd vanaf 10 jaar
© Marjo, 12 februari 2013
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
