P.S. ik ben uw dochter
Tekst: Mirjam Oldenhave, Jacques Vriens

Sonia is een meisje van dertien, zij was thuis onhoudbaar, en woont nu in een "soort kostschool" voor meisjes. Thuis, dat was zijzelf met haar moeder.
Vader is van hen weggegaan toen Sonia drie was.
Zij komt erachter dat haar maatschappelijk werkster ook contact heeft met haar vader, en op een dag schrijft ze hem een brief:

"Beste meneer Overkamp,
Sinds ik weet dat u nog bestaat moet ik constant aan u denken. Niet benauwd krijgen! Ik wil u alleen maar één keer schrijven. Ik ben nu dertien en alles gaat erg goed met mij. In woon op dit moment in de Klepper. Dat is een soort kotsschool voor meisjes. Hiet is hier ontzettend gezellig. U moet niet bang zijn dat ik iets van u wil hoor! Ik ben geen opdringerig type. Ik hoop dat het met u ook goed gaat.
Daag, de hartelijke groeten van Sonia.
PS 1 Ik zie nu pas dat er kotsschool staat in plaats van kostschool. Dat was niet expres!
PS 2 Ik ben uw dochter

Deze brief wordt gevolgd door vele anderen, over en weer. Eerlijke brieven die de kwetsbaarheid van zowel vader als dochter niet verbloemen. Ze lijken op elkaar, uiterlijk, maar ook qua karakter. Beiden hebben problemen, en ze vinden steun bij elkaar.
Vader Ties drinkt, maar hij doet hard zijn best om toch een soort vader te zijn voor Sonia. En Sonia accepteert hem met al zijn gebreken. Op een dag wordt de jeugdinrichting opgeheven, zou Sonia nu bij haar vader kunnen gaan wonen?

Ik heb begrepen dat Oldenhave en Vriens ieder een rol op zich namen en zo elkaar de brieven schreven die dit boek vormden. Origineel en geslaagd!
Een krachtig boek.

ISBN 9026997981 | Gebonden | 128 pagina's | Uitgeverij Unieboek | Het Spectrum | juni 2004
Leeftijd: 12+

© Marjo, juli 2005

Lees de reacties op het forum en/of reageer: