Mark Tijsmans
Het geheim van te veel torens
In een weeshuis met de toepasselijke naam ‘Het ongetwijfeld ongelukkige kind’ wonen twee elfjarige kinderen die het geluk hebben dat ze elkaar hebben omdat ze een tweeling zijn. De andere kinderen hebben het eigenlijk nog slechter dan zij! Er is één maaltijd per dag: vieze, aangebrande brokkenpap uit een pan die nooit afgewassen hoefde te worden, omdat de hongerige kinderen de bodem volledig schoon schraapten. Ze werkten de hele dag hard, poetsten het hele huis. En er moest afgewassen worden, en dat mocht de tweeling dan doen. Nou, dat valt dan wel mee, zou je zeggen, die schone pan... Maar de twee zusters die het weeshuis leidden, Prudentia en Cleptomania aten er zelf juist wel goed van: ze aten iedere dag een menu met wel dertien gangen! Dus er was een enorme afwas.
De zusters gunnen de kinderen ook een vakantie: ze gaan maar liefst een hele nacht kamperen! Op drie kilometer van het weeshuis en in een tot op de draad versleten tent, maar ze zijn weg, en als het verhaal begint, zijn Willem en Nelle Ter Toren, onze hoofdpersonen, alleen thuis. Ze hebben straf. Ze mochten niet mee ‘op vakantie’.
Als Willem die nacht uit het raam kijkt, ziet hij een zwart paard in de tuin. En even later ziet Nelle zelfs twaalf zwarte paarden, en een onguur uitziende man die duidelijk iets zoekt... De kinderen verstoppen zich, maar de man heeft hen al gezien en komt naar boven.
‘De man leek heel oud, en had weliswaar dringend nieuwe kleren nodig, maar hij had een keurig onderhouden gebit. En zijn prachtig glanzende, spierwitte haar lag zo mooi in model dat het leek of hij net van de kapper kwam. De man gedroeg zich voornaam en had fijne manieren. Hij liep op zijn oude dag nog kaarsrecht.’
Wie is deze man? Wat hij beweert kan niet waar zijn!
‘Jij, jongen, jij bent een jonkheer en je volle naam luidt Wilhelmus Catastrophus Trop de Tours.’
‘En de jongedame hier, heet Petronella Silence Trop de Tours.’
Dan vertelt hij dat er op een paar uur rijden een kasteel staat, dat later hun eigendom zal zijn. De kinderen staan perplex. Wat raaskalt die man... Nelle zegt: ’wie heet er nu in godsnaam Petronella?‘
Het is het begin van een knotsgek avontuur, over een schat die gevonden moet worden voor de laatste toren neerstort. En als je als lezer weet dat die toren al aan het barsten is, en er stenen naar beneden vallen, dan heb je er een hard hoofd in dat het de kinderen lukken zal.
Bovendien is het nog de vraag of zij wel de tweeling is uit de voorspelling, waar het eerste hoofdstuk mee begint. Want ze zijn niet de enige tweeling in de familie.
Het is een verhaal voor kinderen vanaf tien jaar, maar zonder twijfel zal ook een oudere lezer die het boek voorleest of lekker voor zichzelf leest het niet zomaar weg kunnen leggen. In een sneltreinvaart dender je mee met de tweeling, op avontuur in een kasteel dat opgebouwd is uit torens, waar je niet weet wat er zich aan de andere kant van de muur bevindt. De kinderen krijgen te maken met hun dommige oom en tante, een trouwe dienstbode die niet zo aardig behandeld wordt, en een andere tweeling, net zo oud is als zij, en die in het dorp woont.
En er is dus Fidelius, de butler, en het zwarte paard Delinquento.
Boordevol humor, leuke vondsten, verrassende wendingen, en spannend, en gewoon ontzettend leuk. Een plezier om te lezen!
Het boek is bekroond door de Kinder- en Jeugdjury Vlaanderen 2008 en genomineerd voor De Boekenleeuw.
Mark Tijsmans (Merksem, 1969) wilde al van jongs af schrijver worden. Na zijn middelbare schooltijd schrijft hij zich in op de afdeling Toneel van het Koninklijk conservatorium in Brussel. Sindsdien is hij niet meer weg te slaan van het podium en van televisie; op muzikaal vlak en als acteur. Hij geeft ook een tijdje les en richt een eigen managementbureau op.‘Het geheim van te veel torens’ is zijn debuut, het verscheen eerder in 2006.
Zijn uitspraak ‘Jeugdliteratuur heeft iets heel gek. Wanneer ben je te oud voor jeugdliteratuur en is die periode voorbij? Vanaf je 15 of 16 jaar? Ik spreek daarom veel liever over de term familieboeken of gezinslectuur.’ Dat onderschrijf ik ten volle!
ISBN 9789022326961 | Paperback | 364 pagina's | Uitgeverij Manteau | februari 2012
Leeftijd vanaf 10 jaar
© Marjo, 28 april 2015
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
