Lieneke Dijkzeul
Aan de bal
Maar op een dag heeft de trainer zijn mooie kleren aan, een wit overhemd met lange mouwen en een das. Na de training moeten ze met kalk witte lijnen trekken. De jongens zijn nieuwsgierig en proberen er achter te komen waarom dit keer alles zo anders is. Het blijkt dat er mensen van de, niet bij name genoemde, grote voetbalclub komen kijken, op zoek naar talent. Het is meneer Baouri die dat voor elkaar heeft gekregen.
Tot hun grote vreugde worden de twee jongens uitgenodigd om hun talent te tonen bij de club. Voor Rahmane is het alsof een droom uit komt als hij daadwerkelijk wordt geselecteerd. Ook de snelle, flitsende Tigani wordt de kans geboden om de opleiding tot professioneel voetballer te volgen.
De gevoelige, serieuze Rahmane voelt naast enorme blijdschap ook de druk op zijn schouders, als het hem daadwerkelijk lukt om verder te komen dan zal zijn hele familie daar baat bij hebben.
Wat volgt is een schitterend verhaal over een jongen die met vallen en opstaan leert om te gaan met een totaal ander leven dan hij gewend is. Er is ineens voldoende te eten, hij heeft twee jassen - een dun en dik trainingsjack - ze spelen met een échte voetbal op écht, heerlijk koel gras in een echt stadion met een tribune en al. Maar het zijn sterke schouders die deze weelde kunnen dragen, Tigani is meer de showman, hij toont graag alle trucjes met de bal en ziet allerlei kansen in de stad waar zij nu wonen, hij veroorzaakt problemen. Het gedrag van Tigani heeft zijn weerslag op de rustige, bedachtzame Rahmane, zijn spel lijdt eronder.
Er valt voor Rahmane veel te overdenken, veel te leren. Het nieuwe leven vraagt om inzichten die niet elke geselecteerde speler heeft. Rahmane krijgt te maken met afgunst, hij moet keuzes gaan maken die hem veel moeite kosten. Hij krijgt nieuwe vrienden en een andere kijk op dingen. het is een harde maar boeiende leerschool die Rahmane ondergaat.
En dan mag hij een aantal weken naar een trainingskamp Nederland. Hij woont bij een ouder stel die erg goed voor hem zijn. Rahmane valt van de ene verbazing in de andere, al die winkels, al dat eten, al die kleren, schoenen enz. Ze gooien gewoon eten weg! Het is een leerzame cultuurschok.
Gelukkig valt er ook veel te lachen. Vooral de taal, die rare g vormt nogal een struikelblok, en Rahmane zorgt af en toe voor hilarische uitspraken.
Nadat ik het boek uit had ben ik het gelijk weer gaan lezen, er zat zoveel in. Het is bijna verbazingwekkend dat het door een Nederlandse vrouw is geschreven. Ze beschrijft zo invoelend over het Afrikaanse leven. Over de armoede die zo gewoon voor Rahmane is, over het dorpsleven met als zijn goede en minder goede dingen, over de markante dorpelingen, het is alsof ze er zelf gewoond heeft.
Ook de groei van Rahmane, die maar een beetje kan lezen en schrijven, is prachtig beschreven. Daar zit hij dan, zonder ouders, in een wildvreemde omgeving. Hij ziet dat het met Tigane niet goed gaat, de stadse verleidingen zijn voor zijn vriend te groot. Moet hij met hem meegaan of kiezen voor zichzelf? De nieuwe vrienden zijn heel anders dan Tigani, wat hem verwart, hoe kan het dat zij zo verschillen van Tigani?
Ook het verblijf in Nederland, het totaal andere leven in een ijskoud land is zo mooi vanuit de Afrikaanse jongen beschreven. Het is een andere, wijzere, meer volwassen jongen, die terugkeert naar zijn geboorteland.
Het boek is uitgekomen in 2004 maar het is nog steeds een actueel verhaal.
Ik heb erg genoten van dit mooie, integere verhaal. Je zou het boek aan elk kind cadeau willen geven. Prachtig, prachtig!
ISBN 9789056376390 | Hardcover | 279 pagina's | Uitgeverij Lemniscaat | september 2004
Vlag en Wimpel 2005, Glazen Globe 2006, Getipt door de Jonge Jury 2006, Genomineerd voor de E. du Perronprijs 2006
© Dettie, 06 augustus 2014
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
