Inez van Loon
Mijn zusje
Het zigeunermeisje Perla ontmoet een ‘gadje’, iemand die op een vaste plaats woont, in een huis met heel veel spulletjes en heel veel ruimte. Perla, die gewend is aan een woonwagen met heel veel mensen er in, kijkt haar ogen uit in Helga’s huis. En dan wil Helga ook Perla’s huis zien. En Helga is verbijsterd: wat woont haar nieuwe vriendinnetje anders. Wat raar ook, die regels over het gebruik van water. En ze praten ook raar als ze niet meer haar praten. Perla laat haar de woonwagen zien, de ruimte met de bedden voor alle gezinsleden. ‘Wat klein’, zegt Helga. ‘En waar is de keuken?’
Het leven van zigeuners, of liever: rondtrekkende volken, is zo totaal anders dan dat van ons. Het is heel goed dat er nu een leesboek voor kinderen is dat alles zo duidelijk uitlegt zonder iets uit te leggen. Er is een verklarende woordenlijst achterin, maar verder doe je alle informatie op in het verhaal dat je leest. Een vlot lopend, boeiend verhaal. Ontroerend ook, want het speelt in een tijd dat de rondtrekkende families nog meer dan in andere tijden vervolgd werden. In de Tweede Wereldoorlog mochten ze geen grenzen meer over en werden ze gedwongen in kampen te blijven leven. En op het einde werden ze uit die kampen gehaald en naar Auschwitz gebracht.
Al die ellende beleeft de jonge lezer door de ogen van Perla, het meisje dat haar moeder helpt, dat met de andere vrouwen langs de deuren trekt, maar ook het meisje dat tegen de normen in graag wil leren lezen. Zelfs haar beoogde echtgenoot (Perla is pas elf! En Django, haar neef, niet veel ouder) kondigt aan dat hij haar niet meer wil als ze kan lezen en schrijven.
De gebeurtenissen in de wereld halen hen in: iemand moet kunnen lezen wat er in de krant staat over hen, en dus mag Perla toch naar school. Waar ze natuurlijk gepest wordt, zo was dat in die tijd, en zo is het nog. Ook in de huidige tijd wordt niet geaccepteerd dat de rondtrekkende volken rondtrekken in hun woonwagens, en de kost verdienen door muziek te maken, of knopen en garen te verkopen aan de deur.
En daarom is het goed dat kinderen kennis nemen van dit verhaal. Niet alleen Joden, ook zigeuners werden als minderwaardig beschouwd. En helaas: niet alleen in de Tweede Wereldoorlog, niet alleen door Duitsers.
ISBN 9789044824001 | Hardcover | 310 pagina's | Clavis Uitgeverij | maart 2015
Leeftijd: 11+
© Marjo, 27 mei 2015
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
Mijn zusje
De Sinti's leven volgens strenge regels waar ze zich strikt aan houden, ze vinden sommige gewoontes van gadjes (gewone burgers) maar vreemd. Ze laten zich ook niet zo gauw in met gadje. Perla wil graag leren lezen en schrijven maar haar ouders vinden dat niets. Ook Django de zoon van haar oom waar Perla later waarschijnlijk mee verder zal leven, vindt het maar niets. Maar als ze hun winterkamp hebben opgeslagen bij een vriendelijke boer, krijgt Perla dankzij de boerin de kans om naar school te gaan en die grijpt ze met beide handen aan. Op school zitten meisjes die zich bij de Hitlerjugend hebben aangesloten. Ze zitten Perla vaak dwars evenals Elsa het joodse meisje en daardoor worden de twee meisjes dikke vriendinnen...
Perla oefent veel, ze wil per se leren schrijven, de juf op school die aanvankelijk niet erg vriendelijk was, krijgt langzamerhand ontzag voor het wilskrachtige meisje. Perla heeft het naar haar zin, ondanks de akelige meisjes die haar constant uitschelden. Het is ook fijn bij de boer op het land.
Perla krijgt later nog een zusje Kriepela (klein meisje) genaamd.
Maar het is in Duitsland niet veilig meer voor de Sinti's, ze moeten vluchten, helaas tot groot verdriet van Perla en haar moeder, moet de kleine, zwakke Kriepela in het ziekenhuis achterblijven.
Inez van Loon heeft weer een prachtig boek geschreven. De Sintifamilie gaat voor je leven en je hoopt met Perla mee dat alles goed zal komen. Wat vaak vergeten wordt, is dat naast de joodse mensen de zigeuners ook vervolgd werden in de Tweede Wereldoorlog en dat hun lot ook gruwelijk was. Aangrijpend is ook de cover van het boek, aanvankelijk zie je alleen een meisje waarvan het gezicht weerspiegeld wordt in een ruit en dan besef je tot je schrik dat op haar arm een nummer staat...
Het zusje van de titel komt weinig voor in het boek maar vormt wel de rode draad van het verhaal.
Achterin het boek worden o.a. de Sintiwoorden uit de tekst verklaard evenals bepaalde Nederlandse woorden die nu niet meer gebruikt worden.
Inez van Loon heeft ook een aparte facebookpagina geopend over dit boek waarop ook allerlei informatie over de Sinti's te lezen is.
Het is een boek waar je niet teveel over moet vertellen, je moet het mooie, indringende verhaal zelf ervaren.
ISBN 9789044824001 | Hardcover | 310 pagina's | Clavis Uitgeverij | maart 2015
Leeftijd: 11+
© Dettie, 05 mei 2015
Lees de reacties op het forum en/of reageer: