Detty Verreydt
Niet welkom
Ook de vader van Rik is ten oorlog getrokken. Hij is al drie maanden weg, en ze horen maar niets van hem. Hij is de meester van school, en er gaan al snel geruchten rond dat hij niet terug zal komen. Gelukkig hoort Rik daar niet veel van, zoals zijn opa bij wie hij met zijn moeder en kleine zusje woont, zijn best doet om alles over de oorlog voor hem verborgen te houden. Kinderen hoeven dat niet te weten. Maar oma denkt daar anders over, zij laat Rik stukken voorlezen uit de krant.
Rik weet dus dat de fortengordel doorbroken is, de laatste verdediging van Antwerpen.
En inderdaad zien ze vluchtelingen langs hun huis komen, mensen beladen met spullen. Opa begraaft de waardevolle kopjes en schoteltjes in de tuin, en ze maken de kelder klaar om in te bivakkeren.
Maar ze vertellen hem niets, en hij mag niet met de mensen die langslopen praten.
En dan sturen ze Rik al om vijf uur naar bed – en hij gaat zonder al te veel tegen te sputteren, volwassenen zijn nu eenmaal de baas - en maken hem midden in de nacht wakker! Zij gaan ook vluchten! Met oom Karel, tante Bertha en hun dochter Alice. Eerst naar de boerderij van tante Paulien, in een dorp verderop. Onderweg merkt Rik pas dat opa er niet meer bij is! Wat is dat nu! Hij wil ook terug naar huis!
‘Wij blijven maar een dag,’ zegt Rik. ‘opa zit op ons te wachten.’
’Natuurlijk.’ zegt oom Frans.
‘Eerst moet de toestand gestabiliseerd zijn.’ zegt oom Karel gewichtig.
Alice heeft al een beetje Frans geleerd op school.’Gestabiliseerd, is dat hetzelfde als étable? ‘
Maar ze gaan voorlopig niet naar huis. Ze trekken zelfs nog verder. De ernst dringt niet echt tot de kinderen door, met Alice gaat hij brood halen, appels rapen en in het hooi spelen, en ze doen tikkertje. Maar als de toestand dan eindelijk ‘gestabiliseerd’ is, gaan ze terug naar huis, waar opa het huis gebarricadeerd heeft. En Duitsers zijn overal, ze komen zelfs in hun huis wonen.
Zo leren de kinderen wat voor impact oorlog heeft op het gewone leven: eten gaat op de bon, ze mogen ’s avonds niet meer naar buiten, en om te kunnen schrijven naar papa, die aan de IJzer zit, wordt er een geheime postlijn opgezet.
Het verhaal gaat met sprongen door de vier oorlogsjaren heen, waarbij de Dodendraad nog genoemd wordt, en het taalprobleem in het Belgische leger.
Detty Verreydt heeft met dit boek niet de spannende wapenfeiten of grootse avonturen willen vertellen. Op basis van verhalen van haar oom probeert ze de ‘Groote oorlog’ inzichtelijk te maken voor jongeren. Daar slaagt ze heel goed in!
’Rik was nieuwsgierig om de grens te zien. Hij verwachtte dat er een streep op de grond zou staan, maar dat viel tegen. De grens was niet meer dan twee palen aan beide kanten van de weg. Twee mannen in uniform zitten op een paard en rijden heen en weer. Ze houden iedereen goed in de gaten.’
Naarmate ik verder zocht naar een afbeelding werd ook de aanbevolen leeftijd lager, en daar kan ik het alleen maar mee eens zijn, kinderen van de hogere klassen van de basisschool kunnen dit boek best aan. Nu weet ik niet hoe het schoolsysteem is in Vlaanderen, dus ik zeg: vanaf 11 jaar.
ISBN 9789044820119 | Hardcover | 151 pagina's | Clavis Uitgeverij | juli 2013
Leeftijd vanaf 13 jaar. Elf dus.
© Marjo, 21 augustus 2013
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
