Christian Frascella

Toon alleen recensies op Leestafel van Christian Frascella in de categorie:
Christian Frascella op internet:
 

Zeven kleine criminelen Zeven kleine criminelen


Als je de cover van het boek ziet moet je al lachen. Er staat namelijk een zwart wit foto van stoer jochie met een knalrode zonnebril op.  Hij ziet er uit als een eersteklas 'gangster'. En dat is precies waar dit verhaal over gaat, over zeven kleine 'gangsters'.

Zomer 1985.
In een dorpje in Midden-Italië besluiten zeven onafscheidelijke vrienden van twaalf  jaar de plaatselijke bank te beroven. Op een hoekje van het dorpsplein bespreken ze de overval van de eeuw.  De leider van de groep, Billo, heeft een plan:

Wat zouden jullie ervan zeggen als we eens wat geld verdienden?’ Ranacci had hem wantrouwend aangekeken. ‘Hoe bedoel je?’ Ranacci liep altijd ergens op te kauwen. Billo was serieus. ‘Ik heb erover nagedacht. We hebben allemaal geldproblemen, behalve Corda dan…’
We leggen het aan met de serveerster uit het café, stoppen een slaappil in de koffie die bestemd is voor de bewaker van de bank en we worden allemaal rijk!’


De vrienden lopen niet echt warm voor het idee maar ze hebben allemaal zo hun dromen dus stemmen ze uiteindelijk in met het plan.
Corda, de enige die geld heeft dankzij zijn rijke vader, schiet voor als er 'niet van echt te onderscheiden' neppistolen en bivakmutsen moeten worden aangeschaft. En hoe komen ze aan een slaappil, en hoe krijgen ze die slaappil in de koffie van de bewakers?
De serveerster die de bewakers elke dag koffie brengt, is een heel dik meisje van hun leeftijd, ze werkt in de zaak van haar vader. Alle zeven vinden haar afschuwelijk en lelijk. Ze wordt door de jongens altijd 'liefkozend' Propje genoemd. Arme Corda wordt de klos, hij moet aanpappen met Propje. De vader van Propje vindt het geweldig en ziet zijn etablissement al prachtig verbouwd dankzij zijn rijke schoonzoon... Propje is ontroerend, ze heeft eindelijk aandacht, en bloeit helemaal op. Is ze wel zo lelijk?
Gordi heeft ook zijn dromen, zou hij eindelijk onder het juk van zijn agressieve broer vandaan komen als hij geld heeft? En waarom doet Corda eigenlijk mee? Hij heeft toch geld genoeg? De jongens vinden het plan spannend maar zijn ook een beetje wantrouwend. Gelukkig is 'de priester' er nog.  'De priester' is helemaal geweldig, hij weet aldoor de juiste toon te treffen waardoor gekrakeel niet uit de hand loopt. Hij is de vredebewaarder van de groep en ook degene die de meeste moeite heeft met het plan, het is niet eerlijk, ze gaan stelen maar toch, het zijn wel zijn vrienden en hij is trouw aan ze.


De thuissituatie van de jonge criminelen is niet erg plezierig. Armoede, eenzaamheid, problemen tussen ouders, illusies die aan diggelen vallen. De jongens hebben allemaal wel hun privéproblemen en dat wordt erg mooi beschreven zonder in somberheid te vervallen.
Na de overval dan kunnen ze zo goed als zeker bepaalde vervelende situaties veranderen. Ieder heeft zijn eigen droom.
De overval wordt goed uitgedacht, tot een vluchtplan aan toe en dan... op de grote dag, net voor de jongens hun slag willen slaan, wordt de bank  overvallen! Dag dromen...
Het blijkt dat de Mexicaan terug is, ooit was hij de grootste crimineel van de omgeving maar ook criminelen ontspringen niet altijd de dans en ook hij werd opgepakt en moest een flinke tijd de gevangenis in. Hij is dus weer vrij zo blijkt, maar hoe wisten de overvallers dat de jongens de bank wilden overvallen? Ze waren namelijk precies op het juiste tijdstip bij de bank. Maar bovenal rijst de vraag, hoe moeten de zeven vrienden nu verder?

Het is een heerlijk verhaal dat iedereen, jong en oud, gewoon moet lezen. Het is heel goed geschreven, erg humoristisch en soms ontroerend. Menig boek voor volwassenen kan hier niet aan tippen. Je zou het elke jongere cadeau willen geven. Grote aanrader!


ISBN 9789048811625 | Paperback | 318 pagina's | Uitgeverij Moon | september 2011
Uitstekend vertaald door Henrieke Herber Leeftijd 12+

© Dettie, 10 november 2011


Lees de reacties op het forum en/of reageer: