Kind van Tibet
Soname Yangchen

Een boek over een Tibetaanse vrouw, dat trok mijn aandacht. Na het lezen van 'Zeven jaar in Tibet' heeft Tibet mijn belangstelling gehouden. Maar de twijfel was ook aanwezig, het is een waargebeurd verhaal en daar ben ik niet echt gek op. Wat in die boeken beschreven wordt is meestal erg melodramatisch weergegeven en veel stukken worden weggelaten zodat je met een groot aantal vragen blijft zitten.
Het begin van het boek riep bij mij ook enige weerstand op. Zinnen als "Toen ik geboren werd was dat allemaal door de Chinese bezetter in beslag genomen en stonden we met lege handen." Alsof ze het zichzelf herinnert... Er staan veel uitspraken in die een zo jong kind zich nooit kan herinneren, maar ja. Gelukkig ben ik wel doorgegaan met lezen want het boek wordt steeds interessanter.

Soname wordt in 1973 in Tibet in het dorp Yarlung geboren. Tibet stond nog onder grote druk van China. De vader van Soname was voorheen monnik geweest maar werd gedwongen zijn gewaad af te leggen en zijn gelofte te herroepen. Haar moeder was van Tibetaanse adel. Beide waren door hun 'afkomst' verdacht in Chinese ogen. Bijna alles was hen afgenomen, behalve het huis. Haar ouders werkten keihard op het land en kregen daarvoor een maal per jaar een graanrantsoen.

Soname speelde graag buiten en was gek op de schitterende omgeving waarin ze woonde. Maar... op zesjarige leeftijd werd ze naar een tante in Lhasa gestuurd waar ze mogelijk een opleiding zou kunnen volgen. Haar ouders wilden niet dat zij ook op het land zou moeten gaan werken.
Helaas pakte alles anders uit. Ze werd door haar tante ondergebracht bij de heer en mevrouw Tashi waar ze tien jaar lang het hele huishouden moest doen. Van zes uur 's ochtends tot elf uur 's avonds. De gedroomde opleiding kreeg ze niet.

Toevallig vangt ze een gesprek op van twee monniken, zij willen vluchten naar India. Ze smeekt of ze mee mag en dat lukt. Een afgrijselijke tocht volgt. Maar uiteindelijk belandt ze in India en er lijkt een nieuw leven te beginnen... totdat ze bij iemand blijft slapen vanwege het noodweer en de man misbruik maakt van de situatie en zij zwanger wordt.
Aanvankelijk lijkt de man een gentleman maar hij verdwijnt. Soname moet haar kind, wegens geldgebrek, afstaan aan de familie van de vader.
Daarna raakt haar leven in een stroomversnelling en uiteindelijk belandt ze in Engeland waar ze een succesvol vertolker wordt van Tibetaanse liederen. Toch blijft ze verlangen naar haar dochter.

Er wordt veel verteld over de Tibetanen die vrij nuchter en gehard zijn. Dit komt mede door het ruige land en het klimaat. De invloed die de Chinezen hebben op het vredelievende volk blijkt desastreus. Alles wordt gecontroleerd, veel mensen zijn verdacht op niets af. Enorm veel schitterende kloosters zijn vernield en het boeddhisme is verboden. Later wordt het allemaal iets soepeler maar het regime blijft zijn grote invloed uitoefenen. In dit verhaal lees je hoe verstikkend dit is. Soname verlangt naar vrijheid in haar doen en laten, wil een opleiding en verder komen.
Het verhaal zelf is ongelofelijk, indrukwekkend en schreinend maar, zoals ik in het begin al meldde, het roept ook veel vragen op. Soname is erg impulsief en gaat op allerlei uitnodigingen in wat haar leven wel interessant maakt maar door het ontbreken van bepaalde informatie komt het ook wat vreemd over. Inderdaad worden sommige zaken vrij melodramatisch verteld, waarom dat altijd zo is in dit soort boeken begrijp ik niet. Het is jammer want het verhaal op zich is boeiend genoeg. Vooral de mooie beschrijvingen van het dagelijkse leven in Tibet en India maken het boek toch de moeite waard.

ISBN 9044317547 | Paperback | 255 pagina's | The House of Books | 2007
Vertaald door Gerda Wolfswinkel

© Dettie, februari 2008

Lees de reacties op het forum en/of reageer: