Metta de Noo
Frontaal
De andere kant van dokter Jansen Steur
Het was daarom dat ik toch wel enigszins sceptisch was toen ik aan dit boek van De Noo begon over dokter Jansen Steur. Waarom schreef zij nu een boek over deze man? Als ik de dokter op de televisie zag, vond ik hem onverschillig, zo niet arrogant. Die mening werd waarschijnlijk mede ingegeven door de manier waarop Jansen Steur in het nieuws kwam, want voor zover ik het me herinner heb ik hem zelf niet aan het woord gehoord. Daarmee komen we op de ondertitel van dit boek De andere kant van Jansen Steur en op de korte samenvatting van de inhoud van het boek op de achterkant:
HOE WE ERGENS NAAR KIJKEN, BEPAALT HOE WE ER OVER DENKEN
Je ziet wel vaker een mooie appel. Maar pas als je die van de andere kant bekijkt kom je erachter of die écht zo smakelijk is. Het bekende verhaal van ‘foute dokter’ Jansen Steur draait precies om die beeldvorming. Metta de Noo, bekend als klokkenluider in de zaak Lucia de Berk, laat de andere kant van het verhaal zien. Daarin wordt duidelijk welke klap een frontale autobotsing achterlaat bij Jansen en zijn familie, zijn patiënten en de publieke opinie. Hoe ‘even appels plukken met de familie’ uitmondt in een praktisch onnavolgbare geschiedenis. Tot nu.
Meteen als ik begin te lezen word ik weer gepakt door de prettige manier waarop Metta de Noo schrijft. Onomwonden vertelt zij haar verhaal. In haar voorwoord schrijft ze dat ze Jansen Steur kende als een goede en betrokken neuroloog en een leuke aardige huisvader. Iets waarvan op het moment van het schrijven van dit boek niets meer over is.
De Noo schroomt niet ook haar reserves ten opzichte van de dokter Jansen Steur uit te spreken. Ze stelt zich voortdurend de vraag of ze het wel juist ziet en of het toch niet zo is dat Jansen Steur een spel speelt.
Een van de hoofdstukken draagt de titel Fake of echt? Voortdurend confronteert zij Jansen Steur hiermee, zowel in persoonlijke gesprekken die zij met hem heeft alsook in het e-mailverkeer. Haar eigen twijfel probeert zij weg te nemen door Jansen Steur in een e-mail keihard voor te leggen dat er voor haar drie mogelijkheden zijn wie de mens Jansen Steur zou kunnen zijn op dit moment, namelijk: 'een arrogante rotzak die een spel speelt en weinig gêne kent tegenover mensen' of 'een in beginsel eerlijk mens, die door de frontale hersenstoornis de greep op leven en werk is kwijtgeraakt en onbewust de façade heeft hooggehouden' of 'iemand die verslaafd is geraakt en nog mee blijft sjoemelen'. Ze spaart hem dus niet!
Het boek is voornamelijk een uitwisseling van e-mailverkeer en gesprekken tussen zowel de schrijfster met Ernst Jansen Steur als met zijn zoon Joost. Opnieuw wordt duidelijk dat wat we te weten zijn gekomen uit de media ook een geheel andere kant heeft. Jansen Steur heeft waarschijnlijk een gedragsverandering ondergaan doordat hij bij een auto-ongeluk hersenletsel heeft opgelopen. Hij heeft dit zo goed kunnen verbergen en verbloemen dat pas nadat hij fataal de mist is ingegaan op zijn werk en dit tot zulke ernstige gevolgen had geleid, hij zich voor de rechter moest verantwoorden. Artsen in zijn directe omgeving hebben dit blijkbaar niet opgemerkt of er in ieder geval niets mee gedaan.
In dit boek komt opnieuw aan de orde hoe moeilijk het is voor 'gewone' strafrechters om in deze medische zaken recht te spreken. Zij moeten volledig vertrouwen op de informatie die zij krijgen van medisch deskundigen en ze zijn daarbij ook afhankelijk van de interpretatie van deze deskundigen. Daarnaast kunnen deze deskundigen beoordelen welke informatie wel of niet aan de rechter wordt voorgelegd. De Noo stelt dan ook terecht de vraag of het gewone strafrecht dergelijke zaken wel goed kan beoordelen.
Het boek heeft een open einde waarbij het Hof in Arnhem in een tussenarrest als nieuwe zittingsdagen 18, 20 en 21 mei 2015 belegd. Tussen alle berichtgeving op het internet zoek ik hoe dat is afgelopen. Op Wikipedia vind ik het volgende: Op 18 juni 2015 volgde vrijspraak voor de medische delicten. Wel werd hij veroordeeld tot zes maanden voorwaardelijke gevangenisstraf voor verduistering en valsheid in geschrifte. Hierbij wordt de volgende bron vermeld: http://nos.nl/artikel/2042082
De laatste zin luidt: De advocaat van Jansen Steur had om vrijspraak gevraagd. Volgens hem kampt de ex-neuroloog?met?een hersenbeschadiging die hij 25 jaar geleden bij een auto-ongeluk opliep. Het hof heeft zich daar niet over uitgesproken omdat Jansen Steur is vrijgesproken van medische delicten. De vraag blijft op grond waarvan hij dan is vrijgesproken van medische delicten? Zou het boek van Metta de Noo hier ook nog een rol in hebben gespeeld?
Over de auteur: Metta de Noo (Meppel, 1950) is na haar studie geneeskunde werkzaam geweest in de psychiatrie, in een leefgemeenschap voor meervoudig gehandicapten en in de jeugdzorg. Later is ze verpleeghuisarts geworden. Door haar contact met jonge verpleeghuispatiënten met een niet aangeboren hersenletsel is ze zich steeds meer gaan verdiepen in de neuropsychiatrie. Ze maakte de overstap naar de Geestelijke Gezondheidszorg om daar een ambulante en klinische afdeling neuropsychiatrie op te zetten.
ISBN 9789461537423 | Paperback | 226 pagina's | Uitgeverij Aspekt | mei 2015
© Ria, 30 oktober 2015
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
