Metta de Noo
Er werd mij verteld, over Lucia de B.
Metta de Noo
Het zal je maar gebeuren. Je zit negen jaar vast in de gevangenis voor een misdaad die je niet hebt begaan. Dat overkwam de Haagse verpleegkundige Lucia de B.
Auteur Metta de Noo laat ons met dit boek zien, dat het ons allemaal kan overkomen. Dat is op zijn minst een heel beangstigend gegeven, omdat we denken te leven in een land waarin zoiets niet kan gebeuren en dat in onze rechtstaat iedereen zorgvuldig te werk gaat en alleen op grond van harde bewijzen een oordeel velt. Metta de Noo was even verbijsterd, maar heeft de moed gehad om als klokkenluider dit onrecht aan te vechten. Wat dat voor haar zelf, haar gezin en familie heeft betekend en hoe een en ander voor Lucia is verlopen lezen we in dit indringende boek.
Het voorwoord in dit boek is geschreven door Maarten 't Hart. Hij leert Metta De Noo in 2006 kennen bij het programma Pauw en Witteman. In dat programma is ook de dochter van Lucia de B. aanwezig. Maarten 't Hart is net als De Noo en de dochter van Lucia de B. overtuigd van de onschuld van Lucia. In een radioprogramma van de IKON waar hij eerder te gast is, vraagt men hem een vraag aan God te stellen en zijn vraag is: 'Waarom zit Lucia de B. onschuldig in de gevangenis?'
Die vraag van schrijver 't Hart wordt in dit boek van De Noo beantwoordt en als je niet zou weten dat alles wat in dit boek staat de keiharde realiteit is, zou je denken dat je een hele spannende, complexe en ingenieuze misdaadroman zat te lezen. Helaas voor Lucia, maar ook voor Metta de Noo is dat niet het geval. Voor Lucia is het heel gelukkig dat de haar onbekende Metta de Noo, samen met twee van haar broers, zich zo heeft vastgebeten in haar zaak. Een andere broer is namelijk getrouwd met de vrouw die chef de clinique is ten tijde van de dodelijke incidenten die als verdacht worden aangemerkt en waarvan Lucia later wordt beschuldigd. Dit trekt uiteraard een enorme wissel op de familierelaties. Wat mij diep trof was dat de 86-jarige moeder van Metta, haar dochter en betrokken zoons aanspoorde de waarheid omtrent Lucia te achterhalen, ook als dit een breuk veroorzaakt in het gezin van de moeder van de auteur.
Het waarom van de veroordeling van Lucia is schokkend te noemen. Zoals we achterop het boek kunnen lezen: "In deze rechtszaak ging veel mis. Roddels werden feiten, angst werd waarheid. Kansloos vocht Lucia tegen vooroordelen en beschuldigingen. Zonder enig tastbaar bewijs."
Hoe machteloos ben je als alle schijn tegen je is en die schijn niet meer wordt onderbouwd met feiten? Hoe bijzonder is het als vreemden als Don Quichot tegen de medische wereld gaan vechten waarvan De Noo zelf weet hoe daar de rijen zichzelf zullen sluiten aangezien zij zelf ook deel uitmaakt van deze wereld? Hoe bijzonder is het als een vrouw zelfs haar eigen kinderen trotseert om voor een andere vrouw op te komen en recht voor haar te halen? Dat is allemaal te lezen in dit boek!
Ik ben diep onder de indruk geraakt van de daden en het onuitputtelijke doorzettingsvermogen van Metta de Loo. Haar mogen we ook met recht een verzetsheld noemen. Tegen alle autoritaire en gevestigde ordes is, heeft zij tot het einde toe volgehouden en gevochten tegen onrecht en voor een vrouw die zij niet persoonlijk kende.
Mij bekroop ook heel erg het gevoel dat de medische wereld het steeds moeilijker vindt dat het leven soms eindigt in de dood, ook als is dat leven nog maar net begonnen. De dood wordt bijna beschouwd als een optie die niet meer bij het leven hoort en zeker niet in een ziekenhuis. Natuurlijk is het meer dan heel erg dat je als ouders je baby moet verliezen omdat die heel erg ziek is. Natuurlijk is het heel erg om je vader of moeder te verliezen terwijl ze in het ziekenhuis verblijven om te worden genezen. Maar is het niet nog veel erger als je in eerste instantie hoort dat je baby of ouder is vermoord door een seriemoordenaar en dat dit na negen jaar helemaal niet het geval blijkt te zijn? Hadden die ouders en alle andere betrokken ook niet net als Lucia, recht gehad op een veel zorgvuldiger medisch en juridisch onderzoek zonder meteen allerlei conclusies te trekken die later helemaal niet waar bleken te zijn?
Laten we hopen dat dit boek van Metta de Noo bijdraagt aan het voorkomen van dit soort medische en juridische dwalingen.
Over de auteur: Metta de Noo (Meppel, 1950) is na haar studie geneeskunde werkzaam geweest in de psychiatrie, in een leefgemeenschap voor meervoudig gehandicapten en in de jeugdzorg. Later is ze verpleeghuisarts geworden. Door haar contact met jonge verpleeghuispatiënten met een niet aangeboren hersenletsel is ze zich steeds meer gaan verdiepen in de neuropsychiatrie. Ze maakte de overstap naar de Geestelijke Gezondheidszorg om daar een ambulante en klinische afdeling neuropsychiatrie op te zetten.
ISBN 9789059119741 | Paperback | 334 pagina's | Uitgeverij Aspekt | april 2010
© Ria, 27 augustus 2015
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
