Linda Nijlunsing
Wildernisjaren
Als haar moeder kanker blijkt te hebben, een mensonterende vorm, waaraan ze na anderhalf jaar sterft, pakken haar vader en zussen hun leven weer op. Maar Linda Nijlunsung, dan begin twintig, kon geen kant op met haar gevoel: ‘als het gevoel niet weg ging, dan ging ze zelf maar weg’. Het begin van een zwerftocht over de wereld, onder meer reist ze door Cuba, Los Angeles, Birma, Australië en tenslotte Alaska.
In oktober van het jaar 1987 landt ze in Anchorage, waar ze na veel soebatten - Alaska wil geen zwervers - een visum krijgt voor twee weken.
Het leven lacht haar toe, ze vindt werk en haar werkgever regelt een werkvisum voor zes maanden. Dan moet ze terug naar Nederland, maar kan daar haar draai niet vinden. Ze stuurt een telegram naar Kathy, iemand die ze één keer ontmoet heeft:
‘Kun je mij misschien gebruiken? Als hulp in je bedrijf, met de honden, in de tuin. Betaling hoef ik niet, kost en inwoning is voldoende.’
Het antwoord na enkele spannende weken is: YES!
Via Kathy leert ze Jim kennen, een pelsjager, die in de wildernis woont, midden in een verlaten gebied zo groot als de provincies Groningen, Friesland en Drenthe. Hij doet Linda een aanbod: hij zal haar leren hoe je moet overleven in de wildernis. Ze gaat met hem mee, moet hem de eerste dagen van zich afvechten, maar wordt dan verliefd.
Na een paar weken duikt het probleem van de verblijfsvergunning weer op, en dus trouwen ze maar.
Linda’s grote avontuur is begonnen: aan de Yukonrivier woont ze, ver weg van de bewoonde wereld, zonder de luxe waar ze mee opgegroeid is, en ook niet altijd met de mogelijkheid om terug te gaan, want als de wegen dicht gesneeuwd zijn maar de rivier nog niet bevroren is, zijn ze onbereikbaar. Net als Jim jaagt ze, zet ze strikken uit en vist ze. Ze leert hoe ze dat vlees moet bereiden en bewaren voor tijden dat er niets te vangen valt. Ze bewerkt de huiden en maakt gedroogde zalm. Ze zet een moestuin op, het leven lijkt goed.Tot ze zwanger wordt, en ontdekt hoe Jims levensinstelling werkelijk is.
Het boek, dat ze overigens samen met Lydia Tuynman geschreven heeft, begint in november 1993, met haar terugreis naar Nederland. Het einde van haar avontuur. We weten dus al dat het verkeerd zal gaan.
Meer dan het verhaal van een relatie, is het boek dan ook een verslag van het leven in Alaska.
Een leven dat ondergetekende verbijsterend vindt, en absoluut niet jaloersmakend. In de zomer is het er heet en zijn muggen een constante plaag. Hartje winter betekent slechts een paar uur daglicht en bittere kou. Je kan als je de deur van je hut opendoet zomaar oog in oog staan met een beer, die natuurlijk niet aanklopt voor een kopje koffie. Dan heb ik het nog niet over het doden van dieren, hoe noodzakelijk ook.
In het midden van het boek vindt de lezer een selectie foto’s.
ISBN 9789047203216 | Paperback | 268 pagina's | Uitgeverij Ambo | januari 2013
© Marjo, 23 februari 2014
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
