Arianne Grootendorst
Over de rand
Bovenstaande zinnen zouden in een spannende thriller kunnen voorkomen maar helaas gaat het hier niet om een verzonnen verhaal. In februari 1993 werd de toen negenentwintigjarige Arianne Grootendorst wakker omdat iets haar belette adem te halen. Er zat een man bovenop haar. Hij drukte haar keel dicht en vroeg haar herhaaldelijk of ze wist wie hij was.
Arianne raakte in paniek en probeerde de man weg te duwen. Hij sloeg haar en duwde een mes tegen haar huid. Daarna verkrachtte hij haar op uiterst gewelddadige wijze. In haar eigen huis, in haar eigen slaapkamer, in haar eigen bed. Vlak voor hij in het trappenhuis verdween, stak hij het mes diep in Ariannes nek. Arianne bleef hevig bloedend achter. Het lukte haar op indrukwekkende wijze het balkon van de benedenburen te bereiken waar ze letterlijk door het raam naar binnen viel. Arianne redde met deze daad haar eigen leven maar een deel van haar was voorgoed verloren gegaan.
Het mes had de nodige schade aangericht en Arianne kon haar linkerarm niet meer gebruiken. Ze moest geopereerd worden en het herstel, voor zover dat mogelijk was, zou minstens een jaar in beslag nemen. Ook de andere lichamelijke verwondingen zouden na verloop van tijd genezen. Arianne was echter ook geestelijk gewond geraakt. Ze was nog altijd doodsbang en vertrouwde geen enkele man in haar omgeving meer. De dader had haar immers gevraagd of ze wist wie hij was. Bovendien liep hij nog altijd vrij rond. Was hij een bekende van haar? En hoe zat het eigenlijk met andere mannen? Waren mannen überhaupt nog wel te vertrouwen?
Ondanks alle verwarring en angst wist Arianne één ding zeker: de man die haar verkrachtte was levensgevaarlijk en zou hoogstwaarschijnlijk opnieuw toeslaan. Ook was ze bang dat hij haar zou opzoeken om haar alsnog te doden. Haar vrienden deelden die angst en bewaakten haar ziekenhuiskamer. Later zou ze op verschillende adressen onderduiken. Arianne besefte dat ze alleen van de allesoverheersende angst verlost zou worden als de dader veilig achter slot en grendel zou zitten. Ze hielp dan ook op alle mogelijke manieren aan het onderzoek mee.
In Over de rand beschrijft basisschoollerares Arianne Grootendorst de zoektocht naar de dader. Ook vertelt ze heel open welke impact de verkrachting op haar leven heeft gehad. Het verhaal wordt aangevuld met fragmenten uit het politiedossier, procesessen-verbaal en politieverhoren. Uit de documenten komt duidelijk naar voren dat de zaak veel indruk op alle betrokkenen heeft gemaakt. Arianne besefte dat ze haar angst met informatie wilde bestrijden. Door zoveel mogelijk over de dader te weten te komen, kon ze een deel van de dreiging die haar leven beheerste wegnemen.
Alle informatie die ze over de dader heeft achterhaald, is in dit boek opgenomen. Hoewel Arianne haar leven uiteindelijk weer zo goed mogelijk heeft opgepakt, zal de verkrachting voor altijd deel van haar dagelijkse bestaan uitmaken. De angst keert steeds weer terug. Het is iets waar Arianne levenslang mee zal worstelen. Dit boek vormt een manier om een deel van haar angsten aan het papier over te dragen. Het vormt een klein deel van het immer voortdurende genezingsproces.
Arianne Grootendorst kan uitstekend schrijven, wat dit boek nog aangrijpender maakt. Haar schrijfstijl is indringend, open en gedetailleerd. Hoewel het een vreselijk onderwerp is om over te lezen en te schrijven, is het heel belangrijk dat dit boek er is. Het helpt mogelijk andere slachtoffers zich minder eenzaam en onbegrepen te voelen en het helpt mensen die een verkrachtingsslachtoffer kennen te begrijpen dat de verkrachting zelf slechts een klein deel van de misdaad uitmaakt. Daarnaast spreekt uit dit boek een grote kracht. Arianne heeft haar leven weer opgepakt. Ze heeft gekozen voor hulpverlening die goed voelde en zich niets, hoe goedbedoeld ook, op laten dringen. Iedereen verwerkt een traumatische gebeurtenis op zijn of haar eigen manier. Niemand kan beoordelen welk verwerkingsproces goed of fout is maar dat Arianne tot de vechters behoort, is duidelijk.
ISBN 9789045211671 | Paperback | 260 pagina's | Karakter Uitgevers | mei 2016
© Annemarie, 04 januari 2017
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
