Achilles Cools
Vleugels
En nu is er deze prachtig verzorgde verhalenbundel waarin Achilles Cools vertelt over zijn observaties en ontmoetingen met dieren, voornamelijk vogels. Elk verhaal wordt voorafgegaan door een schilderij van zijn hand zoals bijvoorbeeld het verhaal Wij. Het is het verhaal over een kauw.
"[...] Hij zet zich op mijn kop en lijkt nu groter dan mijzelf, omdat hij zoveel te vertellen heeft. Over de driften die hem te beurt vallen, over de joligheid van zijn bestaan, over wat hij allemaal nog van plan is te doen en ook over het applaus dat er altijd voor hem is. [...]
De kauwKlik hier.is een vogel waar Achilles Cools veel liefde voor voelt. Er zijn diverse verhalen aan de kauw gewijd. Achilles Cools weet o.a. schitterend het baltsgedrag te beschrijven...
"Hij lijkt plotseling in gepeins verzonken, tuurt voor zich uit alsof hij zichzelf in een spiegel bekijkt en begint met een ritueel dat een bodybuilder goed zou staan. In één keer zakt hij door zijn poten, met zijn halsveren uitgezet. Zijn vrouwtje loopt om hem heen. Zij trekt haar vleugels op, houdt haar kopje naar beneden gericht en het petje platgestreken. Ondertussen heft hij zich op, strekt het lijf, zodat snavel en kop vrijwel recht omhoog wijzen en zijn borst en buik goed zichtbaar worden. Hij is nu twee keer zo grot geworden. Het duurt maar even. Ineens schrikt hij, misschien wel van zichzelf."
Cools heeft het ook over het vreemde gedrag van mensen zoals jagers die ganzen neerknallen omdat het een exoot is.
"Ze horen hier niet thuis. Ze zijn buitenlands, vreemd. Er is voor gepleit en ze zijn al meteen als schadelijk wild veroordeeld. Omdat ze broeden in vennen waar kwetsbare planten groeien? Omdat ganzen hun eieren hardnekkig verdedigen, net zoals meerkoeten, net zoals de knobbelzwaan en de waterral? Of omdat ganzen niet meer zeldzaam zijn? "
Maar ook de vogelaars worden genoemd. Zelf ben ik een amateur-vogelaar en dan echt een erge amateur, elke vogel zie ik als een bijzonder exemplaar en dan blijkt het bijvoorbeeld een duif van het soort die veel op de Dam in Amsterdam te zien zijn.
Dit gedeelte in het boek over de najaarstrek is voor mij dan ook heel herkenbaar...
"Onder de vogelaars zijn er enkelen met arendsogen. Louis heeft ogen die haarscherp een stipje zien opduiken en er meteen een slechtvalk in herkennen. Louis is dagelijks op post. Eigenlijk lijkt hij wat op een arend: een steeds alerte vogelkop, een spitse blik die speurt en spiedt. Ook de anderen krijgen de vogels van verre in het vizier. Ongelooflijk hun zichtsbereik, hun waarnemingsvermogen en hun kennis van vliegbeelden."
Zo gaat het echt. Vol verbazing luister je naar de enthousiaste reacties van de vogelaars en vooral hun enorme kennis is geweldig. Er gaat een compleet nieuwe wereld voor je open. Die nieuwe wereld, de wereld van de puurheid van de natuur weet Cools in zijn teksten te vangen. Hij beschrijft bijvoorbeeld ook prachtig de stilte, wat het met ons doet en hoe mensen er naar kunnen verlangen maar er ook bang voor zijn.
Er wordt echter niet alleen over vogels geschreven. Ook de insecten, slakken, slangen, egels, vossen, mossen etc. passeren de revue
Achilles Cools is een echte natuurliefhebber en dat is hij altijd al geweest. Heel mooi vertelt hij bijvoorbeeld over zijn avonturen als kind in het verhaal Toen dat zo begint:
"Als klein jongetje zocht ik voornamelijk wat mezelf ontsteeg. In alles was ik geïnteresseerd, vooral als het leefde. Ik was altijd buiten, waar het belangrijkste nieuws plaatsvond. Het avontuur begon al om de hoek van ons huis. Het leek alsof planten en dieren door ze te benoemen aan vertrouwdheid wonnen, alsof hun wereld er toegankelijker door werd. Een naam was de sleutel tot kennismaking. Langzamerhand veroverde ik de achtertuin. Mijn landgrenzen reikten niet ver, maar mijn wereld was reusachtig."
De interesse in alles is bij Cools nooit verdwenen. Hij deelt zijn enorme be- en verwondering over de natuur met ons. Dit doet hij door middel van zijn mooie afbeeldingen die al veel vertellen maar vooral zijn teksten zijn kleine pareltjes die tot een mooie ketting zijn geregen. Net als bij een parelketting die mooier wordt naarmate je hem vaker draagt worden de teksten bij het herlezen steeds mooier, ontdek je steeds meer mooie zinnen en overpeinzingen en krijgen ze steeds meer diepgang. Het is echt een boek om te koesteren en zéér de moeite van het lezen waard.
ISBN 9789045016238 | Paperback | 208 pagina's | Uitgeverij Atlas | oktober 2010
© Dettie, 23 november 2010
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
