Martine & Louise Fokkens
Ouwehoeren
Louise is oudste van de tweeling en uit alles blijkt dat ook. Zij is robuster, dominanter, temperamentvol. Martine, de jongste, is milder en ziet sneller de humor van iets in. Louise belandt in 'het leven' dankzij 'Mooie Willem'. Op haar zeventien raakte ze zwanger van hem en moest er getrouwd worden want ongetrouwd moederschap is een schande volgens haar ouders. Maar 'Mooie Willem' houdt ook van mooie spullen en hij dwingt zijn vrouw hardhandig om op de Wallen te gaan werken.
Martine trouwt op haar negentiende met Jan, een vriend van 'Mooie Willem' en hoort later pas dat Louise de hoer speelt op de Wallen. Ze gelooft het aanvankelijk niet. 'Dat doet mijn zuster niet'. Wel dus... Martine werkt als schoonmaakster in het bordeel waar Louise werkt en een jaar later gaat Louise ook het vak in omdat haar jonge gezin in geldnood raakt.
Beide vrouwen zijn aantrekkelijk en een tweeling is natuurlijk een lokkertje voor de heren. Ze werken regelmatig samen. Na tien jaar begonnen ze voor zichzelf in de Koestraat. En nog eens tien jaar later openden ze op de hoek van die straat een eethuisje. De Twee Stiertjes, naar hun sterrenbeeld.
Maar door de verloedering in de prostitutie vanwege drugsgebruik en uitbaten van buitenlandse meisjes verkopen de vrouwen begin jaren negentig de panden.
De tweeling Martine en Louise zijn inmiddels 69 jaar oud en werkten bijna vijftig jaar als prostituee in Amsterdam. Louise werkt na de verkoop van de panden nog maar heel weinig maar Martine zit nog steeds achter de ramen in de Oude Nieuwstraat. Filmmaker Rob Schröder verhuisde naar het fraaie straatje en kwam aan de praat met Martine. Rob Schröder wilde wel een film maken over het straatje met Martine in de hoofdrol. Dat was prima als haar zus ook mee mocht doen.
Tijdens de filmopnames bleek dat veel verhalen onbelicht zouden blijven. 'Dat is voor in een boek' zeiden ze dan en dat boek is er nu dus ook gekomen.
Omdat Louise nauwelijks meer werkt vertelt zij over vroeger en Martine vertelt meer over de huidige gang van zaken.
Louise tippelde aanvankelijk maar is blij als ze op de Wallen belandt, dat was een stuk veiliger. Zij vertelt meer haar levensverhaal, hoe ze langzamerhand in het vak rolde en hoe haar huwelijk met Willem verliep. Zij verdiende en Willem gaf uit. Hilarisch (en beroemd?) is het verhaal over Hinke Pinkie dat ik in een andere variatie al eens gehoord had. Hinke Pinkie heeft een kunstbeen, alles verliep goed en nadat hij te kennen gaf dat hij meer wensen had vond Louise het geen probleem dat hij dat extra geld na afloop zou betalen, dan kon hij blijven liggen. Maar Hinke Pinkie begint daarna te klieren over het geld. Hij wilde na afloop niets extra betalen. Louise pakt zijn been en stopt het in de kast. Geen geld, geen been!
Louise raakt nog verliefd op een Amerikaan, hij wil haar meenemen naar zijn land, de keus is moeilijk maar Louise blijft in Nederland. Ze kon haar familie niet in de steek laten en haar kinderen uit het gareel rukken. De verhalen over haar klanten zijn natuurlijk bijzonder. Je vraagt je af wat deze vrouwen niet vertellen want dat er veel meer te vertellen valt is duidelijk.
Martine praat inderdaad milder, laconieker en met veel humor over haar klanten. Ze zijn zoals ze zijn en het maakt haar weinig uit wat de mannen willen als ze maar niet vervelend worden. Ze kan mooi vertellen over de man die een lakrokje, lakschoentjes en een lakhoedje heeft meegenomen die ze moet aantrekken. Hij zelf heeft een lakbroekje. 'O, wat leuk' zei Martine, 'dan kunnen we gezellig samen spelen.'
Of over de man die in het schuifdeurkeukenkastje wil zitten als het haar te lang duurt allemaal roept ze 'En nu opschieten, het schuifdeurkeukenkastjesfeest is afgelopen!'
Alle prostituees hebben overigens elk jaar een topomzet tijdens De Stille Omgang!
Aan de overkant van de gracht bleef de stoet maar komen. Het viel me op dat ze langzamer gingen lopen. En ja hoor, daar ontsnapte weer een groepje mannen. Ze hadden het licht gezien, het rooie licht.
De dames hebben vele prachtige verhalen. Het incognitobezoek van Beatrix was natuurlijk helemaal geweldig. De dames hadden eerst niet in de gaten dat het Beatrix was. Ze vonden dat die vrouw wel mooie stevige benen had, dat vinden de mannen wel lekker...
Meestal zijn de verhalen hilarisch, er wordt wat afgefantaseerd door de heren. Toch hoor je wel een vorm van heimwee naar de beginjaren, toen de Wallen nog gezellig waren en de meiden voor elkaar zorgden en elkaar hielpen. Nu draait de prostitutie alleen nog maar om het geld verdienen. Ook de heroïnehoertjes verstieren de sfeer en de handel. Maar toch klinkt er voornamelijk een positief geluid uit de verhalen. De dames hadden en hebben plezier in hun vak en kunnen daarover zeer smakelijk vertellen.
ISBN 9789461560353 | Paperback | 160 pagina's | Bertram + de Leeuw Uitgevers | oktober 2011
Met familiefoto's
© Dettie, 20 november 2011
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
