Bonnie Okkema

Toon alleen recensies op Leestafel van Bonnie Okkema in de categorie:
Bonnie Okkema op internet:

 

Trees krijgt een Canadees Trees krijgt een Canadees


"Gelukkig ben je geen kind van een bezetter, maar van een bevrijder. Gelukkig zat je verliefde moeder aan de ‘goede kant’. Toch lijkt dat weinig verschil te maken, want terwijl heel Nederland iedere vijf jaar juichend langs de kant staat als de bevrijders opnieuw in hun Jeeps en tanks langs rollen, houdt moeder nog steeds haar mond. De dolle dwaze zomer van ’45 en de tijd daarna is voor haar taboe: de periode waarin de mening over de bevrijders behoorlijk kantelde.


Dat het allemaal hun schuld was, kregen deze bevrijdingskinderen wel te horen, maar nooit hoe het werkelijk zat. Alsof de zomer van 1945 waarin zij verwekt werden, nooit had bestaan. Zelfs als de bevrijders sinds begin jaren tachtig iedere vijf jaar met gejuich onthaald werden, was er voor hun kinderen geen plaats op het feest. Het is het verhaal dat niet verteld mocht worden. De achterkant van de bevrijding, waar iedereen van wist, maar dat collectief doodgezwegen werd. Trees kreeg een Canadeesje en sindsdien zit haar mond op slot. Voor het ‘Canadeesje’ is opgroeien soms een zware opgave, het is een levenslange worsteling met het leven. Altijd blijft het knagen: “Mijn moeder wilde me niet, en mijn vader weet niet eens dat ik er ben.” En als je je vader weet te vinden, wil hij soms niets van je weten. Negentig procent wilde in eerste instantie niet gevonden worden. Maar soms wachten er aan de overkant van de oceaan toch open armen, van hem of van familie. Een ideaalbeeld waar veel bevrijdingskinderen nog altijd naar uitzien."

Dit bovenstaande staat op de flaptekst te lezen en geeft goed de inhoud van het boek weer.
De schrijfster vertelt over de kinderen die geboren werden na de bevrijding, ontstaan in de roes van het feest van de vrijheid. Hun vader is een van de buitenlandse bevrijders (al dan niet Canadees). Toentertijd waren de normen en waarden veel strakker en strenger dan nu. Ondanks het feit dat het kind niet van een bezetter was, werden de moeders wel veroordeeld om hun zedeloze gedrag. Vrijen vóór het huwelijk mocht niet. Als vrouw was je dan wel erg los van zeden. Het kind was onwettig en ook dat was een schande. Het is verbijsterend om te lezen.
Sommige van de kinderen groeiden op met een leuke, lieve zus die achteraf hun moeder bleek te zijn. Ook werden, vanwege die schande, kinderen afgestaan, met alle, vaak moeilijke, gevolgen van dien. Veel kinderen voelden dat er 'iets' met ze was. Ze werden soms anders behandeld.
Kinderen die wilden weten wie hun vader is, liepen tegen een muur van zwijgzaamheid op. Het woord vader was taboe. Ook tijdens zoektochten naar hun vader blijkt de starre bureaucratische houding een grote te nemen hindernis. Zij willen niet dat het leven van de toenmalige bevrijders verstoord woord door de kinderen. - Alsof de kinderen zelf geen rechten hebben, het voelde vaak alsof ze er, opnieuw, niet toe deden, niet mochten bestaan. -

In dit indrukwekkende boek komen 47 van deze bevrijdingskinderen aan het woord. Zij vertellen elk over hun vaak moeizaam verlopen leven en hun zoektocht naar de waarheid. Het resultaat van deze gesprekken is dit prachtige, aangrijpende, integere boek. Zeer de moeite van het lezen waard!


ISBN 9789057308741 | Paperback | 256 pagina's | WalburgPers | oktober 2012

© Dettie, 05 mei 2013


Lees de reacties op het forum en/of reageer: