Emiel de Bont
Onder Taliban en Krijgsheren
Emiel de Bont
Elke dag kunnen we wel iets lezen over de oorlog in Afghanistan, en ik vermoed dat ik niet de enige ben die uit die stroom van informatie geen helder beeld krijg over de situatie in dat al jaren door geweld geteisterde land. Na lezing van Onder Taliban en Krijgsheren is het mij een stuk duidelijker waarom ik er zo weinig van begrijp. Het beeld wat Emiel de Bont* voornamelijk door het hele boek heen schetst is namelijk die van volkomen chaos. Die chaos is in die zin te begrijpen, omdat het grondgebied van wat wij nu Afghanistan noemen sinds mensenheugenis in handen is van krijgsheren, die dan weer macht over het ene en dan weer over het andere deel uitoefenen. Er heeft eigenlijk nooit voor langere tijd een duidelijk centraal bestuur bestaan. Sinds een jaar of tien is Hamid Karzai staatshoofd maar van een sterk centraal gezag lijkt nog lang geen sprake te zijn. Op het moment dat ik dit schrijf, oktober 2011, zijn er weer regelmatig berichten te vernemen over aanslagen door de Taliban.
Enige hoop op een betere toekomst voor de bevolking, die ondanks de ellendige omstandigheden van dertien miljoen inwoners in 1979 gegroeid is tot drieëndertig miljoen in 2006, zie ik helaas nog niet gebeuren.
Uit de beschrijving van de Bont komt niet goed tot uiting wat de Nederlanders nou precies doen en wat ze bereikt hebben. De aandacht wordt vooral gevestigd op de gevaren waarmee de militairen te maken hebben en hoe zij daarmee omgaan.
Onder Taliban en Krijgsheren geeft je vooral inzicht in de chaotische en ongrijpbare toestand die er bestaat in Afghanistan, maar laat je ook vooral achter met het deprimerende gevoel van een uitzichtloze situatie.
*Emiel de Bont was in 2006 politiek adviseur van de Nederlandse militaire eenheid in de Noord-Afghaanse provincie Baghlan
ISBN 9789046808801 | Paperback | 272 pagina's | Nieuw Amsterdam | juli 2011
© Cavendish, 23 oktober 2011