Koen Hilberdink
Hans Lodeizen
Hans Lodeizen is vooral bekend als de gevoelige, jonggestorven dichter. In deze biografie komt echter vooral de strijd met zijn vader en het accepteren van zichzelf als homoseksueel zijnde naar voren.
Vader Lodeizen was een self-made man. Als zoon van een timmerman wist hij zich via veel avondstudies op te werken tot een zeer succesvol en vermogend zakenman. In zijn studententijd was vader Lodeizen een man met veel humor en een liefhebber van allerlei culturele zaken. Maar eenmaal in de zakenwereld beland, veranderde zijn houding. Zijn vrouw, de actrice Maria Gijswijt, moest het toneel opgeven en daarmee ook haar familie die in de toneelwereld verkeerde. Vader Lodeizen wees alles wat met cultuur te maken had af. Als hij op reis was bezocht Maria 'stiekem' met Hans toneelvoorstellingen. Vader Lodeizen was een serieuze, afstandelijke man geworden waar veel mensen geen hoogte van kregen. Het was een keiharde werker en het moet hem niet makkelijk zijn gevallen toen bleek dat zijn zoon Hans een heel andere instelling had.
Hans Lodeizen was een ziekelijk kind, moest veel verzuimen van school, en was daar een zeer matige leerling. Het enige waar hij veel van wist waren mieren, die hij dagenlang kon bestuderen. Eigenlijk wilde hij zich daar verder in bekwamen maar werd uiteindelijk, op aandringen van zijn vader, rechtenstudent. Hans had echter al snel door dat het niets voor hem was.
Wel bleek zijn interesse voor literatuur en poëzie meer naar voren te komen. Hij schreef verhalen en waagde zich aan enkele gedichten. Door diezelfde poëzie en literatuur ontdekte hij de homoseksuele schrijvers die voor hem een verademing waren. Hij wist dat hij zich aangetrokken voelde tot mannen maar toentertijd werd homoseksualiteit absoluut niet geaccepteerd. Hans heeft het daar moeilijk mee, enerzijds is hij bijna wanhopig over dit feit, anderzijds is hij kwaad dat hij niet mag zijn wie hij is.
Hans Lodeizen vond Nederland benauwd en wilde het liefst weg. Het werd Amerika, waar hij ging studeren, en daar begon hij zichzelf te aanvaarden en werd meer zelfverzekerd. Hij stortte zich daar in het homoleven. Ook had hij zich aangesloten bij een club van zijn college en deze stond al snel bekend als de homoclub. De ouders van Hans verzochten hem vriendelijk doch dringend te stoppen met deelnemen aan bijeenkomsten van deze club. Aan dit verzoek voldeed hij ook.
De studie werd opnieuw een flop en na twee jaar moest hij tot zijn grote spijt terugkeren naar Nederland.
Daar nam Hans deel aan het Haagse homoleven wat leidde tot een arrestatie. Vader Lodeizen kon, en niet voor de eerste keer, opdraven en wist de zaak 'af te handelen'.
Helaas werd Hans ziek en in betrekkelijk korte tijd leidde deze ziekte tot zijn dood.
Hans Lodeizen komt naar voren als een aimabele jongen met behoorlijk verwende trekjes. Van de gevoeligheid die in zijn gedichten naar voren komt is in deze biografie niet veel terug te vinden. Hans leunde (financieel) erg op zijn ouders, zette niet door in studie of werk, dreef zijn zin door en als het weer mis ging mochten zijn ouders 'puin ruimen'. Hans Lodeizen hield van het goede leven en wilde zich niet echt inspannen om doelen te bereiken.
Toch heeft Hilberdink een boeiende biografie weten neer te zetten hoewel de taal afstandelijk is. Hilberdink velt geen oordeel maar houdt zich aan de feiten. Hij heeft gebruik gemaakt van het vele aanwezige archiefmateriaal zoals brieven, dagboeken, notiteboekjes, gedichten met aantekeningen.
Mooi om te lezen is hoe de ontwikkeling verloopt van aarzelend schrijver/dichter tot de veel zelfverzekerder dichter die hij vlak voor zijn dood was. Na de acceptatie van zijn homoseksualiteit worden de gedichten volwassener en evenwichtiger. De biografie laat zien door wie Lodeizen beïnvloed werd in zijn schrijven en de enorme, af en toe bizarre fantasie die Hans had, wat hij later weer verwoordt in zijn verhalen en gedichten.
De biografie is mooi verzorgd, voorzien van veel foto's van zowel de ouders van Hans, het ouderlijk huis, de familie en Hans Lodeizen zelf.
ISBN 9028240802 | Paperback | 287 pagina's | Uitgeverij Van Oorschot
© Dettie, maart 2008
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
