Tonie Mudde

Toon alleen recensies op Leestafel van Tonie Mudde in de categorie:
Tonie Mudde op internet:
  Categorie: Recensies Volwassenen

Spaghetti Spoetnik Spaghetti Spoetnik


De eerste ontmoeting van Thomas en Silke is op zijn minst spectaculair te noemen. Silke vliegt door de lucht nadat ze met haar fietsband vastliep in de tramrails. Haar tand is afgebroken. Thomas gaat mee naar de eerste hulp met, op aanraden van de taxichauffeur, het stukje tand van Silke in zijn mond. De tand moet nat en warm blijven dan kunnen ze het stukje weer terugzetten.
Op weg naar huis doet hij een briefje met zijn telefoonnummer in haar fietsbel. Pas na vierenhalve week hoort hij iets van haar. Ze komt langs met een bosje bloemen om hem te bedanken voor zijn hulp.

Thomas (26), sterrekundige, maagd en assistent in opleiding leidt een doorsnee leven, hij beleeft niets bijzonders, alles gaat z'n gangetje. Hij is bezig aan een vierjarig promotieonderzoek naar exoplaneten, woont in een galerijflat en heeft nauwelijks vrienden. Silke is een studente aan de fotoacademie en is zelfverzekerd, mooi en gaat graag en veel uit. Ze is de tegenpool van Thomas.
Na dat eerste bezoekje komt ze regelmatig bij Thomas langs maar nooit op donderdag-, vrijdag- en zaterdagavond en -nacht. De dagen dat ze er niet is volgt Thomas haar op hyves en facebook en ziet hij dat zij aanwezig is op wilde feestjes.

Thomas vindt haar geweldig, is smoorverliefd op haar en leeft van het ene naar het andere bezoek. Helaas is Silke niet gek op hem. Als hij op een regenachtige avond vraagt of ze blijft logeren, zegt ze wantrouwend: ‘En met logeren bedoel je logeren?’
Daarna blijft ze vaker slapen maar op seksueel gebied gebeurt er niets, tot ellende van Thomas.  Ze vindt seks helemaal niets zegt ze. Kennelijk voelt ze zich wel prettig bij hem want ze komt veel en vaak langs. Maar hem in haar leven voegen doet ze niet. Bij toeval ontmoet hij af en toe vrienden van haar en dan is hij Thomas, een vriend, niet haar  vriend. Thomas wil graag dat het meer zal worden tussen hen maar Silke laat geen enkele romantische gevoelens blijken. Thomas berust daar op het laatst maar in.  ‘Ook vandaag zouden we elkaar niet aanraken’  merkt hij op gegeven moment op.

Silke blijft een mysterie voor Thomas. Op kerstavond wordt Thomas gebeld door de zus van Silke. Ze vraagt of Silke bij Thomas is, ze is vóór het kerstdiner weggelopen.  Silke vertelt er echter niets over, ook niet als Thomas vraagt hoe het was.
Ondanks dat ze wel erg geïnteresseerd in zijn onderzoek, ze vraagt ook altijd om verhalen over het zonnestelsel,  toont ze verder nauwelijks interesse in Thomas' leven. Toch trekt Silke steeds meer met hem op. Ze vraagt hem haar te helpen met een fotoproject. Ze 'vieren' samen koninginnedag, hij mag haar thuis opzoeken. Maar seks blijft uitgesloten. Ze speelt met zijn gevoelens en je vraagt je af, hoe lang pikt Thomas dit gedrag nog?

Het is een goed verteld verhaal en het heeft een mooie spanningsboog. Thomas is een erg aardige, goedige jongen die je vanaf de eerste pagina in je hart sluit. Je hoopt met hem mee dat Silke meer voor hem gaat voelen dan alleen maar vriendschap. Silke is af en toe een vervelende meid, je wil Thomas wel wakker schudden en zeggen, laat dat mens toch, je bent veel te aardig voor haar. Het is een spel van aantrekken en afstoten.
Een mooi verhaal waarin oeroude gevoelens in een nieuw jasje gestoken zijn.


ISBN 9789057595004 | Paperback | 172 pagina's | Uitgeverij Podium | februari 2010

© Dettie, 02 mei 2010


Lees de reacties op het forum en/of reageer:

 

Spaghetti Spoetnik Spaghetti Spoetnik


Het verhaal begint veelbelovend:

'De nacht dat ik haar ontmoette, vloog ze door de lucht. Het was na sluitingstijd en het regende kleffe voorjaarsdruppels. Mijn spijkerbroek plakte aan mijn bovenbenen, ik keek uit op de langste weg van de stad. Niemand te zien behalve een meisje op een fiets, een meter of vijftig voor me.'


Maar het blijkt alleen maar een inleiding voor een suikerzoet verhaaltje over een verloren liefde. De ik-figuur, Thomas, is een jaar of vijfentwintig, die een promotieonderzoek doet naar exoplaneten. De schrijver doet een poging om dat aan de lezer uit te leggen, door de vragen te laten stellen door het meisje dat op deze spannende manier in zijn leven komt, maar net als zij, begrijp ik daar niets van. Hij kijkt naar planeten en sterren, maar dan zonder telescoop, en gebruikt voor zijn onderzoek de gegevens van onderzoekers in Amerika met wie hij mailcontact heeft. Vager kan het haast niet. Dat het toch blijkt te werken, vind ik haast een wonder!

'Het is natuurlijk het belangrijkste dat je het zelf snapt,' had Silke gezegd. Snapte ik het zelf eigenlijk wel? Daar begon ik steeds meer aan te twijfelen.'


Het meisje, Silke, trekt zich er niet zo veel van aan, ze komt toch steeds bij hem terug. Waarom ze dat doet is niet duidelijk, ze houdt de situatie helemaal in eigen hand, en geeft geen strobreed toe aan Thomas' avances. Een teaser zou ik haar noemen. Het kan best zijn dat er achter haar gedrag van alles schuil gaat, maar dat komen we niet aan de weet.

'Ze kwam vaker op theevisite. Aan agenda's deed ze niet, en aan begroetingen ook niet. Die ene keer dat ik het probeerde, zei ze verbaasd: 'O, gaan we zoenen?' Als ik haar belde om af te spreken, kreeg ik bijna altijd haar voicemail.'


Thomas kan haast niet geloven dat een meisje als zij interesse in hem heeft, maar als hij niet zo verblind was geweest had hij in de gaten gehad dat hij voor haar niet meer is dan iemand in haar leven die ze naar haar pijpen kan laten dansen. Zij studeert aan de fotoacademie en maakte foto's voor een studentenmagazine. Als ze een speciale serie moet maken, schakelt ze Thomas in als hulpje, en hij doet braaf wat ze wil.  Intussen ontwikkelt hun relatie zich heel langzaam, maar niet zoals Thomas dat zou wensen. Ze blijft op afstand, een 'kouwe kikker', en af en te speelt ze met hem.

Het is het enige thema van dit boek: de liefde. Met als bijthema afstand. Thomas doet onderzoek op afstand, Silke houdt de dingen met haar camera op afstand en de liefde, dat wordt ook niks. Je moet er van houden denk ik, van zo'n verhaal.


ISBN 9789057595004 | Paperback | 172 pagina's | Uitgeverij Podium | februari 2010

© Marjo, 19 september 2010


Lees de reacties op het forum en/of reageer: