Rosa Timmer

Toon alleen recensies op Leestafel van Rosa Timmer in de categorie:
Rosa Timmer op internet:
  Categorie: Recensies Volwassenen

Bikiniseizoen Bikiniseizoen
en andere sores van de moderne vrouw


Bikiniseizoen en andere sores van de moderne vrouw is een bundeling van Rosa's columns die eerder verschenen in het Dagblad van het Noorden.  In deze bundel volgen we Rosa van vrijgezelle studente naar samenwonende vrouw.
De columns beslaan ongeveer één pagina (pocketformaat) te beginnen met een grappige column over het verwijderen van haar snor na een subtiele hint van een vriendin.

"De procedure is ongeveer zo: je wordt eerst bedwelmd door een doekje met 90 procent alcohol onder je neus, als je bijna vliegt, krijg je gloeiend hete hars op je lip en daar gaat een muf lapje op. En dan: ja, dan wordt met een ongelofelijke kracht alles wat in je hoofd zat, via je bovenlip uit je lichaam getrokken. Tenminste zo voelt het."


Ja, dat is waar, zo voelt het! Je zit gelijk te grinniken omdat het zo herkenbaar is.

Ook het verhaal 'Brillenhoofd' heb ik breed grijnzend zitten lezen. Rosa ontdekt dat ze dringend een bril nodig heeft. Ze zag haar moeder regelmatig aan voor haar vader. Propjes kranten waren zielige katjes. - Als je zelf eens naar een meeuw die op de rand van de galerij zat, hebt gezwaaid in de veronderstelling dat de buurvrouw daar stond dan herken je dit onmiddellijk, het is echt zo. -
'Had ik dat maar nooit geweten' schrijft ze. "In de brillenwinkel ontdekte ik dat ik al die jaren een gefotoshopte versie van mezelf heb gezien. [...] 'Dat is even schrikken hè,' zei de opticien subtiel toen hij mij een spiegel voorhield en ik mezelf voor het eerst scherp zag. En bedankt."
Ze weet het lekker raak te schrijven allemaal.

Rosa gaat op autorijles en verhuurt haar huis omdat ze bij haar vriend gaat wonen. Ze moppert op het samenwoonvet dat zich op haar lichaam nestelt. Vriendlief haalt steeds etenswaren en snoep in huis die zij heel erg lekker vindt; salmiakballen, chocola en lolly's en daarna gaan ze over op de chips, het resultaat zes kilo zwaarder, maar Rosa weet daar wel wat op.
Ze twijfelt wel even aan haar grote liefde als ze haar huis te koop zet.

'Het appartement waar ik opgroeide van rebelse student tot bijna-volwassen vrouw, gaat weg. [...] Maar wat gebeurt er als je voor een grote verandering staat? Twijfel. [...]
Vriend begrijpt me wel. Als ik mijn Audi TT wil verkopen, zie ik hem op straat staan en vind ik hem zo mooi, dat ik het even uitstel. Zoiets ja.'


Rosa haalt na hilarische ritten haar rijbewijs, ze krijgt een eigen autootje waar ze ook weer een leuk verhaalover weet te vertellen.
En dan is er natuurlijk ook nog het verhaal over het aanschaffen van de bikini. 'Ik ben compleet uit verhouding. Mijn cupmaat hoort bij iemand met dertig kilo overgewicht, zo lijkt het. De broekjes zijn altijd te groot en de cups steevast te klein.' Volgens de verkoopster is ze ook wel laat, het is al begin mei. 'Nooit geweten dat je in de sneeuw bikini's uit moest zoeken.' schrijft Rosa.
Vriendlief keurt geduldig alle bikini's die gepast en afgekeurd worden, zonder mokken. Uiteindelijk weet hij de juiste woorden te zeggen waardoor ze weet dit is de bikini! Deze wordt het!

Rosa Timmer heeft een heel vlotte pen. Al haar columns lijken zo makkelijk geschreven, alsof ze die even onder het koffie zetten door schrijft.  Dat zal natuurlijk niet zo zijn maar het voelt wel alsof ze de verhalen uit haar mouw schudt.
Het is een lekker humoristisch boekje voor bijvoorbeeld naast het bed, telkens even een paar verhaaltjes voor het slapen gaan, geheid dat je daarna glimlachend in slaap valt.


ISBN 9789054522812 | Paperback | 96 pagina's | Uitgeverij Passage | november 2013

© Dettie, 05 december 2013


Lees de reacties op het forum en/of reageer:

 

Vrije ruimte Vrije ruimte


Lea uit Midwolda arriveert in Groningen, ze wil, als aankomend student,  meedoen aan de KEI-week. Ze regelt eerst dat ze een roze-KEIbandje krijgt en daarna loopt ze naar haar slaapadres, het meidenhuis van Albras, waar ook haar KEI-leiders wonen. Bij binnenkomst ziet ze in de keuken gelijk het phoetenreglement hangen (phoet is eerstejaars student) maar daarnaast hangt een veel leukere lijst: Feesten. Elke dag is er ergens wel een feest, soms zelfs meer dan een! Grotere tegenstelling met Midwolda is er niet, daar waren twee fuiven per jaar. Lea vindt het helemaal geweldig...

Een maand geleden zat ze nog in tranen achter haar laptop. Ze had net haar diploma binnen en moest een studie kiezen. Iedereen had dat allang gedaan, ze was weer eens de laatste. Maar fuck, zeventien jaar en dan beslissen wat je de rest van je leven wil doen, hoe moet dat?


Wanhopig stelde ze haar ouders de ene na de andere studie voor. Niets was goed volgens hen. Taalwetenschappen leek Lea uiteindelijk wel wat, "Dat is vast een beetje van alles," zei ze tegen haar moeder. "Nou kind, je moet ook maar wat proberen. Dit ziet er wel degelijk uit."

Verbazingwekkend genoeg waren er binnen Taalwetenschap ook nog allemaal keuzemogelijkheden. Lea slikte en drukte op de knop Vrije ruimte. Het klonk wel poëtisch. Toch een beetje raar, zonder ooit college te hebben meegemaakt moet je al kiezen tussen je bijvakken. Het leuke is dat er zelfs nog meer keuzes in de vrije ruimte zijn dan dat er studies bestaan. 


Lea klikte nog maar een keer op vrije ruimte. Weer volgt er een lijst waar ze uit moet kiezen. Op goed geluk klikt ze maar wat aan en er volgt weer een enorme keuzelijst, welgeteld zijn er 270 opties. Nadat ze al een half uur, redelijk in paniek,  de lijst aan het bekijken is, klikt ze zonder te kijken maar wat aan, ze weet zelfs niet eens wát ze aangeklikt heeft... de keus is gemaakt.
En nu is ze dus in Groningen en geniet. Samen met Marieke en Herdertje, twee meiden uit het het meidenhuis gaat ze gelijk de eerste avond  stappen. Na die avond wordt ze aangenomen bij dispuut Perfect. De tijd daarna bestaat Lea's  leven uit niet veel meer dan feesten. Studeren kan tussendoor wel... Na een half jaar krijgt ze een negatief studieadvies maar ach, ze haalt alles wel in, ze wil graag in de Almanakcommissie komen dat gaat even voor...

Op de flaptekst staat dat Rosa Timmer in deze novelle aangeeft dat een student veel te kiezen heeft:

Alleen al in de vrije ruimte van een letterenstudie zijn er 270 bijvakken waar je wat uit moet kiezen. Daarnaast zijn er veel verleidingen zoals liefde, feesten en intensief commissiewerk. Dat teveel aan mogelijkheden leidt tot stilstand en lethargie.

Vooral deze laatst zin is vermakelijk want van lethargie heeft Lea totaal geen last. Lethargisch kun je dit feestbeest niet noemen, alleen blijft er geen tijd meer over voor de studie.


Rosa Timmer publiceerde eerder Allemansvriend een bundeling van haar beste studentencolumns en persoonlijk vind ik deze novelle een verlengde daarvan. Dit wordt over Allemansvriend geschreven:

Hormonen, mannen, seks en crisissen
En dames, als we nou eerlijk zijn over ons eigen studentenleven... is het dan niet gewoon één grote aaneenschakeling van razende hormonen, mannen, seks, kledingcrisissen, katers en maffe vriendinnen? Studeren is meestal toch maar bijzaak.
Bron: studentennet


En dat is precies wat je over de novelle Vrije ruimte ook kunt zeggen. Je leest in Vrije ruimte hoe een studente het eerste jaar behoorlijk feestend doorkomt, jongens versiert en hoe ze soms nog half dronken op college verschijnt en probeert in de commissie te komen, veel méér is er niet.
Op haar site staan verhalen die ook in het boek voorkomen zoals bijvoorbeeld op een steiger klimmen omdat een blinde man achter haar aan zat. De enige die lethargisch lijkt, maar niet is, is huisgenoot Julie. Zij feest niet (meer) en bezoekt trouw de colleges.
De enorme keuze komt alleen in het hierboven getoonde citaat voor en beslaat anderhalve pagina in het boek. De grote keuze wordt ook in een paar zinnen gemeld door medestudent Robin en dat is het.

Om deze recensie te schrijven moest ik het boek er opnieuw bij pakken omdat in mijn hoofd alleen 'enkele verhalen over een feestende studente' was blijven hangen. Na herlezing blijkt dat dit beeld klopt, dat is het ook, niet meer en niet minder. Als de boodschap van Rosa Timmer 'de grote keuze die een aankomende student moet maken' was dan is die niet uit de verf gekomen.  Deze novelle komt meer over als '(feest)dagboek van een eerstejaars studente' dan een werkelijk 'kort verhaal in proza' zoals een novelle ook wel gekenschetst wordt.


Op de site van de uitgever staat:Rosa Timmer (1987) was drie jaar columnist bij de Universiteitskrant Groningen (UK). Een bundeling van die columns verscheen in november 2009 onder de titel Allemansvriend bij Uitgeverij Passage. In 2010 won Rosa Timmer het Hendrik de Vries Stipendium, zodat voorjaar 2011 haar eerste novelle Vrije ruimte kon verschijnen, en de prijs voor Jong Journalistiek Talent van het Genootschap Groninger Persprijs. Inmiddels is Rosa columnist bij het Dagblad van het Noorden.
Zie ook  Rosa Timmer op Twitter en facebook haar Blog. Op Youtube staan filmpjes met Rosa Timmer.


ISBN 9789054522294 | Paperback | 46 pagina's | Uitgeverij Passage | maart 2011

© Dettie, 17 april 2011


Lees de reacties op het forum en/of reageer: