Ik ga kut
Lev Bont

De ondertitel is 'een droef verhaal'. Maar dat verhaal is meer een proeve van poëzie dan van proza. Ook de vormgeving, veel witregels en alleen de rechterpagina's bedrukt doen daaraan denken. Het geheel kan je evenwel makkelijk lezen als een kort verhaal.
De titel dekt de lading helemaal. Er is een man die behoorlijk in de put zit, na het overlijden van zijn moeder. Hij krabbelt er moeizaam uit, maar helaas: de verleiding ligt weer op de loer.
Hoewel het verhaal goed te volgen is, zijn er eigenlijk zelden afgemaakte zinnen. Vaak lopen zinnen uit in een andere zin, er is geen interpunctie, geen regelmatige indeling. Vandaar mijn opmerking dat het meer poëzie is dan proza.

"maar dan is mama al dik dood

dertien jaar en nog wat
nadat ik haar onder mijn hoede
nadat vader was gestorven

had weinig keus dat ook
was niemand wie dan

dus doe ik 't maar dus "

Maar door deze vormgeving is dit verhaaltje heel geschikt om vaker te lezen.
Als verhaal zou het klaar en over geweest zijn, nu haal je er steeds toch weer net iets anders uit. En zo komt het dat ik, zeker geen poëzieliefhebber, zeg dat dit een heel aardig boekje is. Het is direct, en tegelijk een doordenker over alle ellende die je zomaar kan overkomen. Apart boekje.

ISBN 9789085481416 | Paperback | 65 pagina's | GigaBoek | mei 2007

© Marjo, juni 2008

Lees de reacties op het forum en/of reageer: