Hannah van Munster
De trompetboom
Eerst even de jongen voorstellen: Julius dus, tien jaar oud. Zijn jeugd heeft hij doorgebracht met zijn moeder. Van een vader was nooit sprake, wel van een grootvader, die op dat land tussen de kreken woont. Grootvader heeft van een tweede vrouw een tweede dochter, en het meisje Olivia is dus tegelijk een zus van Julius' moeder als ook zijn leeftijdgenoot. Als Berthe, de moeder, haar kansen wil gaan wagen in Amerika, wordt Julius achtergelaten bij zijn grootvader. Er is ook nog de moeder van grootvader, omama, en haar papegaai Gabriël, die samen een flinke rol spelen. Maar het gaat vooral om Julius, die zijn kansen grijpt. Grootvader duikt pas vroeg in de middag op, de moeder van Olivia gaat werken, en de Franse au pair wordt naar huis geroepen. Julius is vrij. Hij gebruikt de kano, en verkent de kreken. Bij het sluisje sluit hij vriendschap met de sluiswachter, en met een man, Rudolf, die daar vaak is. Er is iets met die man, dat voelt Julius wel, maar ach, voor een kind zijn er zoveel dingen onuitgesproken, ook in het huis van zijn grootvader is dat het geval. Hij staat er niet bij stil. Het is nu eenmaal zo. Tot de dag dat Rudolf hem en Olivia meeneemt in zijn boot en er vervelende dingen gebeuren.
Natuurlijk speelt de trompetboom een grote rol in het verhaal. Het is een grote boom, waar Julius in kan klimmen, en waar hij een vlonder bouwt. Het is ook de boom waar de papegaai zich verschuilt als hij op een dag ontsnapt. De papegaai en Julius, allebei vinden ze de vrijheid, maar gelukkig voor de jongen is het lot hem gunstiger gezind. Hij denkt dat hij gewoon weer het leven met zijn moeder zal kunnen voortzetten zoals het was, maar het blijkt een zomer waarin zijn leven verandert.
Dat verhaal wordt ingetogen verteld. Al lezend kun je helemaal mee in de belevingswereld van een jongetje.
De lezer kan, kijkend door de ogen van Julius, de dingen zo te interpreteren dat er geen verrassingen zullen zijn. Maar omdat die er voor Julius wel zijn, is er toch een beetje spanning ingebouwd. Mooi, beeldend verteld psychologisch verhaal, maar... Alle vragen worden beantwoord, in het boek zelf gebeurt dat al, en dan is er ook nog een epiloog. Het verhaal zou langer blijven hangen als de lezer dat niet zou weten.
ISBN 9789028241282 | Paperback | 144 pagina's | Uitgeverij Van Oorschot | oktober 2009
© Marjo, 25 april 2010
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
De trompetboom
Op zich vindt Julius het niet erg, bij grootvader is het fijn. Hij woont in een merengebied en daar is altijd wel wat te ontdekken. Julius is gek op zijn grootvader maar weet niet goed wat hij aan moet met diens tweede vrouw, consequent mevrouw E. genoemd. Zij is een zorgelijke vrouw die overal gevaar in ziet. Hun dochtertje Olivia, het halfzusje van Julius' moeder, heeft het dan ook niet makkelijk met die eeuwig betuttelende moeder. Dan is er nog het kindermeisje en Omama, de moeder van grootvader én niet onbelangrijk, Gabriël, de papagaai.
Het is een vreemde mengelmoes van mensen bij elkaar. Grootvader is geestelijk niet erg gezond en staat niet eerder op dan tegen het middaguur. Mevrouw E. is een stille, onflexibele vrouw die 's ochtends werkt en het kindermeisje en Olivia allerlei opdrachten geeft voor de dag. Julius (10) kent de jongere Olivia niet echt goed maar slaapt wel bij haar op de kamer, zodat ze gezelligheid aan elkaar hebben. De gezelligheid is er niet echt, er wordt weinig gepraat, laat staan gelachen of desnoods gevochten. Het zijn twee behoolijk introverte kinderen.
Omama, herstellend van een zware ziekte is degene die overal tussendoor scharrelt en de vertrouwenspersoon is van iedereen. Gabriël is haar papagaai, zij vertroetelt hem en heeft hele gesprekken met het beest.
Maar in het begin van Julius' verblijf ontsnapt het beest uit z'n kooi en neemt zijn intrek in de trompetboom, waarin ook Julius een plek voor zichzelf bouwt.
Julius heeft het wel naar zijn zin, hij vaart overal heen met grootvaders kano, al dan niet met Olivia, ook naar het sluisje waar hij eigenlijk niet mag komen en maakt daar vrienden. Hij krijgt boogschietlessen van zijn grootvader, kortom het is een prettige zomer. Toch zal deze zomer in zijn herinnering blijven want er gebeuren dingen die van grote invloed op zijn verdere leven zullen zijn.
De sfeer in dit boek is uitermate prettig. Het straalt een zonnige zomer uit en je benijdt Julius bijna dat hij op zo'n plek vakantie mag houden. Het huis en het daar omheen liggende gebied lijken paradijselijk, de mensen zijn allemaal aardig, wat wil je nog meer?
Olivia lijkt een stakkertje zo tussen al die oude mensen in, zij geniet dan ook van Julius aanwezigheid, maar ze blijkt meer te zien, te weten en te begrijpen dan Julius aanvankelijk dacht. Haar 'verzet' tegen eten is vermakelijk.
Het boek leest lekker weg echter er zijn toch wel enkele minpunten te noemen. Het grootste minpunt is dat het ontbreekt aan een spanningsboog, er zijn kansen genoeg maar die laat de schrijfster liggen. Er wordt iets aangekaart zoals bijvoorbeeld de grootmoeder van Julius waarover Julius' moeder nooit over wil praten. Julius vraagt aan omama hoe het nu zit en zij vertelt gelijk wat er met grootmoeder gebeurd is.
De scène waarbij Julius en Olivia tijdens een storm in een boot zijn had heel spannend kunnen zijn maar slaat vlak, het was ook een redelijk onwaarschijnlijke gebeurtenis maar dit terzijde. Heel eventjes verwacht je dat er nu eindelijk het drama komt wat je onbewust toch steeds verwacht, maar het komt niet. Het loopt af met zo'n enorme sisser dat de gebeurtenis daardoor helemaal dood slaat, jammer!
Wie de mogelijke vader van Julius is, is al snel té duidelijk voor de lezer, eveneens jammer, het had echt een verrassende openbaring kunnen zijn.
De grote pluspunten van dit boek zijn de sfeer en het beeldend vermogen van de schrijster. Je kunt bij wijze van spreken het huis en het merengebied uittekenen. Je hebt het gevoel dat je in de 'hut' van Julius gezeten hebt en je ziet de papagaai nieuwsgierig toekijken. Je kunt Olivia met haar brilletje en stapel boterhammen voor je zien. De personages zijn ook uitstekend neergezet. Omama sluit je in je hart, die oude vrouw met haar openhartige manier van doen is geweldig. Met de gesloten mevrouw E. heb je te doen, zij weet zich geen raad met al die vrijgevochten figuren om haar heen. Olivia is het vroegwijze kind en Julius is Julius, een lekker joch dat geniet van zijn avonturen maar wel een beetje ernstig is voor zijn leeftijd. Hij lacht weinig.
Al met al toch een zeer prettig debuut en ik zal dan ook graag een eventueel volgend boek van deze schrijfster willen lezen.
ISBN 9789028241282 | Paperback | 144 pagina's | Uitgeverij Van Oorschot | oktober 2009
© Dettie, 26 februari 2010
Lees de reacties op het forum en/of reageer: