Gail Tsukiyama
Straat van duizend bloesems
Na het prachtige boek De tuin van de Samoerai, het eerste boek dat ik van deze schrijfster las, vielen de volgende boeken die ik van Gail Tsukiyama las wat tegen. Niet dat ze niet goed zijn, integendeel, maar de mooie sfeer van De tuin van de Samoerai vond ik er niet meer in terug. Vandaar dat ik ook een beetje huiverig was om dit boek te lezen, het is vrij dik en zo direct viel het weer tegen. Uiteindelijk ben ik het toch gaan lezen en het duurde even voordat ik in het verhaal kwam. Maar als het je eenmaal in zijn greep heeft, laat het je ook niet meer los.
Opnieuw heeft dit boek niet die bijzondere verstilde sfeer maar het is wél een bijzonder boek. Er worden namelijk onderwerpen in besproken die ik nog in geen ander boek ben tegengekomen, die boeken zullen vast wel bestaan alleen ken ik ze niet.
Het verhaal gaat over twee jongens die na de onverwachte dood van hun ouders liefdevol zijn opgevangen door hun grootouders. De kinderen hebben een totaal verschillend karakter. Hiroshi is de oudste van de twee, hij is de extraverte, ondernemende jongen. Overal waar hij komt valt hij op, is hij nadrukkelijk aanwezig. Zijn jongere broertje Kenji is de stille, de observator, de luisteraar.
Wat het aanvankelijk moeilijk maakte om in het verhaal te komen is vooral omdat het over onderwerpen gaat die mij vrij onbekend zijn. Hiroshi wil namelijk sumoworstelaar worden. Bij mij kwamen toen beelden op van enorme dikke mannen met een soort 'luier' om die elkaar omver proberen te gooien. Kenji wil theatermaskers leren maken voor het Japanse theater, ook iets waar ik helemaal niets van weet.
Toch weet Gail Tsukijama de ambities en het proces die beide jongens daarin doormaken heel boeiend te vertellen. Je leert dat het sumoworstelen niet zomaar worstelen is maar dat er jaren aan vooraf gaan voordat je een worstelaar van enige betekenis wordt. Bovendien staat een sumoworstelaar in hoog aanzien. Het is niet alleen het goed leren worstelen maar er komen veel meer dingen bij kijken. De dagelijkse trainingen zijn keihard en gaan gepaard met allerlei erbij horende rituelen.
Ook het maskers maken wordt prachtig toegelicht door middel van het personage Akira Yoshiwara, de meester maskermaker waar Kenji les van krijgt.
Kenji brengt al zijn dagen door in het winkeltje van Akira en maakt op deze manier kennis met de beroemde toneelspelers uit het Japanse theater die bij Akira hun maskers op maat komen bestellen.
Het boek zou zeker geen 446 pagina's beslaan als het alleen hier over ging. Wat het boek voor mij ook zo interessant maakte, was dat het begint in 1939 en dat we vanuit de visie van de toentertijd in Japan levende burgers het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog en het verloop daarvan meemaken. Vooral welke impact de atoombom op Hirochima, waarbij in eerste instantie 78000 mensen omkwamen, op de bewoners van Japan had. Een boek bekeken vanuit dit oogpunt was dus nieuw voor mij.
Ook voor Hiroshi en Kenji heeft dit alles grote gevolgen. Japan is na de oorlog totaal veranderd en moet zichzelf hervinden. Beide jongens, mannen inmiddels, willen hun vak, hun grote liefde, weer uitoefenen, maar alles ligt plat. Het winkeltje van de maskermaker staat nog overeind maar Akira is weggevlucht, het is nu een bloemenwinkel. Kenji begint met moed der wanhoop voor zichzelf, constant hopend op de terugkeer van zijn meester, die ondertussen zijn eigen bijzondere periode doormaakt.
De sportaccommodatie is ook weggevaagd en zal eerst weer opgebouwd moeten worden, hoewel dat voor de meesten geen prioriteit heeft. Langzamerhand keert de rust weer en kunnen de jongens de draad weer oppakken, maar hun leven is voorgoed veranderd.
Nu ik het boek uit heb en op me in heb laten werken kan ik niets anders zeggen dan dat het een meesterwerkje is. Alle personages, vooral de twee jongens, de grootouders en Akira, zijn prachtig neergezet. Je verblijft zelf een tijdje bij ze en je moet nadat je het boek uit hebt weer even 'wakker worden' en terugkeren naar het huidige Nederland. Een fascinerend en indrukwekkend boek.
ISBN 978945004105p | Paperback | 446 pagina's | Uitgeverij Atlas Contact | november 2007
Vertaald door Inge Kok
© Dettie, 09 februari 2014
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
