Fredrik Backman

Toon alleen recensies op Leestafel van Fredrik Backman in de categorie:
Fredrik Backman op internet:
 

En elke ochtend wordt de weg naar huis steeds langer En elke ochtend wordt de weg naar huis steeds langer


“Hoe moet ik uitleggen dat ik hem zal verlaten voordat ik dood ben?”

Uiterlijk is hij nog steeds dezelfde, een oude man die zielsveel van zijn zoon Ted en nog veel meer van zijn kleinzoon Noah houdt. Vanbinnen heerst echter chaos. Herinneringen buitelen over elkaar heen. Soms komt ineens iets moois van vroeger naar boven, een andere keer verdwijnt iets voorgoed uit zijn geheugen. Het is beangstigend. Hij wil niets vergeten, vooral niet de liefde die hij voor zijn kleinzoon voelt.

Hoe moet hij de kleine Noah vertellen dat hij meer dan van wie dan ook ter wereld van hem houdt maar hem toch zal gaan vergeten? Hoe leg je uit dat het onvermijdelijk is, ook al zal hij uit alle macht verzet bieden? Zijn kleinzoon is het mooiste dat hem ooit is overkomen. Als opa is hij een beter mens dan als vader. Toen zijn zoon Ted opgroeide, was hij er lang niet altijd voor hem. Zijn werk nam al zijn aandacht in beslag. Nu zijn kind groot is, beseft hij dat hij fouten heeft gemaakt. Fouten die hij goed probeert te maken door zijn kleinzoon met liefde te overspoelen. Liefde die ook voor zijn zoon is bestemd.

Soms voelt hij zich verrassend helder en speelt hij wiskundespelletjes met Noah. Andere keren zwerft hij in het verleden rond en ontmoet hij zijn overleden vrouw opnieuw. Zijn geest speelt spelletjes met hem. Hè, is zijn zoon al een volwassen man? Zit hij niet meer op school? Ted is Noah en Noah is Ted. Of toch niet? Het is verwarrend allemaal.

“Waarom knijp je zo hard in mijn hand, opa?” fluistert de jongen weer. “Omdat dit allemaal verdwijnt, Noahnoah. En ik wil jou het langst van alles houden.” De jongen knikt. Hij knijpt ook wat harder in opa’s hand.


Schrijver Fredrik Backman was aanvankelijk helemaal niet van plan dit verhaal over alzheimer met iemand te delen. Voorafgaand aan dit ontroerende korte verhaal vertrouwt hij de lezer toe dat hij zijn gedachten vaak op papier zet omdat het hem helpt dingen op een rijtje te krijgen. Zijn gedachten werden een verhaal, een verhaal over hoe je iemand al tijdens zijn of haar leven kunt missen. Een verhaal over een traag en intens vaarwel.

“Dit is een verhaal over herinneringen en over loslaten. Het is een liefdesbrief en een langzaam afscheid tussen een man en zijn kleinzoon, en tussen en vader en zijn zoon.”


Als geen ander begrijpt Fredrik Backman hoe eenvoudig en ingewikkeld tegelijk een mens in elkaar zit. Met zijn personages weet hij portretten te scheppen die deel van mijn leven gaan uitmaken. Zelfs in dit korte verhaal weet hij de genoegens van klein en groot geluk prachtig weer te geven, waarbij hij ook verdriet gul de ruimte geeft. Een lach en een traan gaan immers vaak hand in hand. Fredrik Backman is gewoonweg een fantastische schrijver en met dit korte verhaal heeft hij wederom iets heel moois gecreëerd.


ISBN 9789021406916 | e-book | 38 pagina's | Uitgeverij Q | augustus 2017
Vertaald door Edith Sybesma

© Annemarie, 20 augustus 2017


Lees de reacties op het forum en/of reageer: