Erik Nieuwenhuis

Toon alleen recensies op Leestafel van Erik Nieuwenhuis in de categorie:
Erik Nieuwenhuis op internet:

  Categorie: Recensies Volwassenen

Een gat in de lucht Een gat in de lucht




‘Met betrekking tot het jaar dat komt, roep ik bij jullie graag het beeld in herinnering van de skispringen in de seconden voor de afzet. Hij zet zijn masker recht, strijkt de plooien in zijn pak glad, haalt nog eens adem. Hij weet dat hij het verdient daar te staan. Maar hij weet ook dat hij het vertrouwen van zijn sponsors met elke sprong opnieuw moet bevestigen.’


Op de intensive care ligt een man dood te gaan. Het is niet bekend wat er gebeurd is, wat hij precies mankeert, en nog erger: wie hij is, maar dat hij het niet lang zal maken, dat denken ze wel te weten.
Er is een man met een rollator die de kamer binnenkomt en hele verhalen afsteekt, maar natuurlijk krijgt hij geen reactie. Wie deze onbekende is weten we ook niet.
De man die op zijn woonschip met een kater de eerste dag van het jaar viert, heeft wel een naam: Meertien Lamar. Hij kijkt televisie en ziet het traditionele schansspringen in Innsbruck aan. Hij bedenkt de tekst die boven dit stukje staat.
Dan is er de oude dame, mevrouw Zoltana, die niet zo goed Nederlands spreekt, maar de wereld met open vizier tegemoet treedt. Zij wordt regelmatig bezocht door een homoseksuele man – homo’s, die zouden ze in haar geboortedorp wel ‘genezen’ hebben - en ze wil hem stroopwafels voorzetten. Die man is Halbert Wassink. Zijn schilderij hangt in de ziekenkamer bij de onbekende man.
Ook volgen we Bertus, alleenstaande man, dol op Nederlandstalige muziek, die net zijn date, opgedaan via internet verlaten heeft en nog niet weet of dat definitief zal zijn. Hij is op weg naar zijn vader. Marie-José, de vrouw in kwestie neemt contact op met Martje, met wie ze uit een soort schuldgevoel vriendschap heeft opgebouwd.
Als Halbert tegen wat relschoppende jongelui aanloopt op oudejaarsnacht, neemt Daphne hem onder haar hoede. Daphne heeft even het feest verlaten waar nu Lamar, haar baas en minnaar nu probeert haar dochter Rebekka te verleiden.
Met enige moeite is er tussen al deze personages wel een link te leggen als een ingewikkelde ketting opgebouwd uit losse schakels. Dat wil de lezer toch: dat al die stukjes, die fragmenten ergens iets met elkaar te maken hebben. Behalve dat het Nieuwjaarsdag is, en dat schansspringen traditioneel op de televisie is. Ook die ene schansspringer met zijn eigen problemen komt regelmatig voorbij, met vrouw en schoonmoeder.
Echt doordringen in de levens van deze personages is er niet bij, het blijft fragmentarisch. Lege levens, verledens waar men niet trots op is, zonder hoopvolle verwachtingen voor de toekomst. Al willen ze die, als bovenstaande schansspringer wel koesteren, het valt niet mee. En dat weten ze.

De roman is knap opgebouwd. In korte flitsen maken we kennis met de personages, die dan langzaam ook een beetje laten zien wie ze zijn doordat ze herinneringen ophalen, en als we dat eenmaal door hebben, wordt het tempo versneld.

‘Ach toch meissie,’ zegt hij, ‘wie heeft jou zo aan het huilen gemaakt? Deze jongeheer?’ Hij werpt een korte blik op Christian.
Martje schudt haar hoofd.  ‘Kom, kom, zegt de man, ‘wie het ook was, hij is jouw tranen niet waard.’ Wanhopig kijkt Martje naar Christian. ’Heeft meneer misschien een schone zakdoek?’
Vraagt de man met het hoedje. Hij wacht het antwoord niet af. ‘Nee’, laat hij er triomfantelijk op volgen, ‘nee, nee. Dat vindt meneer natuurlijk malle ouderwetserigheid. De meisjes aan het grienen brengen, daar zijn die jongens heden ten dage goed in. Maar een stevige schouder bieden om op uit te huilen? Dan geeft de jonge generatie niet thuis.’


Een beeld van de mens: we doen ons best, en al wil het niet altijd lukken om tot grote daden te komen, soms is het kleine al genoeg. We zullen er wel tevreden mee moeten zijn immers. Tekort schieten doen we toch wel.


ISBN 9789046808917 | Paperback | 208 pagina's | Nieuw Amsterdam | oktober 2010

© Marjo, 18 juli 2011


Lees de reacties op het forum en/of reageer: