Carmien Michels

Toon alleen recensies op Leestafel van Carmien Michels in de categorie:
Carmien Michels op internet:
  Categorie: Recensies Volwassenen

Vraag het aan de bliksem Vraag het aan de bliksem


Een papegaai die zoekraakt, een hond die het loodje legt, een jongen die zichzelf moet zien te vermaken en droomt van een grootse toekomst. Ziehier enkele ingrediënten van het bijzondere boek van de 25-jarige Vlaamse schrijfster Carmien Michels, die eerder al het enthousiast ontvangen debuut We zijn water schreef waarmee ze de shortlist van de Debuutprijs en De Bronzen Uil 2014 haalde.

We zijn water ging over zeven personen die min of meer met elkaar verbonden waren. In dit boek is er één hoofdpersoon namelijk Danny, een veertienjarige jongen, die volgens eigen zeggen 'hoogbegaafd in het kwadraat' is. Hij woont samen met zijn ouders in 'een petieterig appartement' op de negende verdieping van een flatgebouw. Een broer of zus zit er niet in. 'Een kind kost een huis',  zeiden ze toen Danny om een broertje vroeg. Waarop de niet aan valse bescheidenheid lijdende Danny opmerkt 'Als ik een huis waard was, stonden ze ver achter met de betalingen.'

Nadat Mao zijn papegaai verdwenen is en niet geheel toevallig Rocky de hond van de bovenbuurvrouw, de oude mevrouw Mint, op dezelfde dag 'verdwijnt', begint het verhaal. Danny's ouders hebben het erg druk, vooral met zichzelf. Het klikt niet erg tussen hen en Danny. Ze lopen elkaar in de weg in het kleine appartement.  Reden voor Danny of veelvuldig het huis te verlaten en elders zijn heil te zoeken.

In feite is Danny gewoon een vrij eenzame jongen die op zoek is naar contact én succes. Hij bedenkt plannen om aan meer geld te komen, heeft een 'baantje' en gaat langs bij hoogbejaarde buren, die er genoeg zijn in de flat, zoals mevrouw Mint, in de hoop later in hun testament voor te komen. Het zijn vooral deze bezoekjes die Danny het verhaal zo aantrekkelijk maken. Danny is in hun aanwezigheid kind en volwassene in één. Hij is heel slim, maar ook zo kwetsbaar. Dankzij zijn 'hoogbegaafdheid in het kwadraat' doorziet hij bijna iedereen maar staat ook paf van het spel van de volwassen wereld waar o.a. leugen en bedrog met gemak gehanteerd worden - iets waar hij zelf overigens ook net zo hard aan meedoet - . Het is het continu aanwezige contrast wat het verhaal zo boeiend en Danny zo onvergetelijk maakt.

Hij weet exact hoe hij mensen voor zich kan winnen en toont zijn ontwapenende glimlach aan mensen als hij iets voor elkaar wil krijgen. Niemand kan die glimlach weerstaan. Hij is er van overtuigd dat hij het zal maken in zijn leven en daar kun je niet vroeg genoeg mee beginnen volgens hem. Alles wat hij doet en bedenkt is om verder te komen, een lovenswaardig streven, ware het niet dat Danny het geluk soms een handje wil helpen en zich dingen toe-eigent die niet van hem zijn maar wel in zijn voordeel werken. Zo geeft hij aan alles wat moreel gezien niet kan een positieve draai.
De oudjes die hij bezoekt, zijn bijzonder en eigenlijk geniet Danny zeer van hun speciale eigenaardigheden.

Het vreemde is dat toen ik het boek dichtsloeg me wat verward voelde. Wat had ik nu gelezen, wat wilde de schrijfster met dit boek? Ik heb me zeer geamuseerd met het boek, Danny is onweerstaanbaar ondanks zijn soms iets te ver gaande handelingen die je hem echter snel weer kunt vergeven. Zijn humoristische, nuchtere, soms logische kritiek en inzicht op zijn omgeving, de mensen en zijn ouders zijn heerlijk om te lezen Toch miste ik iets.

Mogelijk is dat gevoel aanwezig omdat het een coming of age verhaal is. Die boeken laten een jongere iets meemaken wat hen raakt, wat de boel flink op zijn kop zet. Er gebeurt iets waardoor het kind plotsklaps de volwassen wereld ziet in al zijn kale, lastige, moeilijke werkelijkheid. De schok is enorm, het slaat in als een bom en dan... eindigt het boek! Maar dan begint in mijn ogen de hele reis pas. Hoe ga je met dat nieuw verworven inzicht om? Het stoort me elke keer weer. Je leest zelden hoe een jongere zo'n schok doorstaat.

Op het eind van dit boek gebeurt hetzelfde. Danny ontdekt iets waardoor voorgaande gebeurtenissen door hem ineens met andere ogen gezien moeten worden. Hoe hij die nieuwe informatie verwerkt, had ik ook graag gelezen. Die ontwikkeling en het aanvaarden van die werkelijkheid had het boek voor mij aantrekkelijker gemaakt. Nu rest het gevoel dat het verhaal niet af is. Maar dat neemt niet weg dat ik het boek wel met enorm veel plezier gelezen heb en het zeker aan iedereen zal aanraden.


ISBN 9789463100144 | Paperback | 221 pagina's | Uitgeverij Polis | september 2015

© Dettie, 10 december 2015


Lees de reacties op het forum en/of reageer: