Fauna
Alissa York

Sinds Edal Jones op haar werk een zenuwinzinking heeft gekregen zit ze thuis. Ze probeert zichzelf te herpakken maar vooralsnog zonder resultaat. Ze voelt zich zo eenzaam dat ze in tranen uitbarst wanneer ze merkt dat het muisje dat zich in haar woning schuilhield is verdwenen. Haar enige gezelschap. De stress probeert ze te bestrijden met fietsen. Op een van haar tochten ziet ze een jong meisje die iets lijkt te verzamelen. Dit meisje is Lily, een dakloze tiener van zeventien. Lily zoekt naar gewonde en dode vogeltjes. De gewonde beestjes probeert ze te redden en de dode diertjes worden respectvol begraven. Dit doet ze op het terrein van Guy Howell. Op het terrein staat zijn woonhuis en ook heeft hij er een autosloperij. Guy zelf zorgt voor een gewonde havik en inwonend personeelslid Stephen, een oud soldaat met hartklachten, zorgt voor een nestje wasbeerweesjes. Lily woont er niet. Zij slaapt liever met haar enorme hond Billy in de buitenlucht.

Op een dag volgt Edal het meisje Lily. Ze komt uit bij het terrein van Guy en snuffelt wat rond. Ze wordt al snel opgemerkt en ze blijkt welkom. Edal schrikt ervan, reageert onzeker maar voelt zich toch al vrij snel redelijk op haar gemak. Het is een beetje een allegaartje van eenzame mensen en zielige dieren. De mensen zijn eenlingen die worstelen met het leven. Dierenvrienden ook. Vaak eten ze samen en na het eten wordt er voorgelezen uit The Jungle Book. Het is een moment van geborgenheid.

Via Lily vindt nog een vrouw haar weg naar de autosloperij. Haar naam is Kate. Zij werkt als dieren-fysiotherapeute. Ook Kate heeft het zwaar. Haar vriendin, en geliefde, is overleden. Het samenzijn van de groep onzekere mensen zorgt nog wel eens voor onderlinge spanningen. Ze zijn stuk voor stuk zo kwetsbaar. Toch ontstaat er een zekere saamhorigheid. Tussen Edal en Guy klikt het erg goed. Edal weet zich hier totaal geen raad mee. Niemand praat echt over zijn of haar problemen maar Edal heeft iets verzwegen wat haar niet in dank afgenomen zal worden. Ze werkt namelijk als ambtenaar bij natuurbeheer. De hulp die Guy en de anderen bieden aan de dieren voldoet niet aan de wettelijke bepalingen en eigenlijk zou Edal hier melding van moeten maken.

Ondertussen is Stephen op het internet gestuit op een weblog van iemand die zichzelf S.O.S. Coyote noemt. Deze persoon is fel tegen coyotes die zich tegenwoordig ook in de Don Valley in Toronto – waar dit boek zich afspeelt – ophouden. De toon van de berichten op het blog wordt steeds feller en uiteindelijk verschijnen er ook foto’s bij de hatelijke teksten. Afschuwelijke foto’s. Er is een moordenaar aan het werk die de coyotes op gruwelijke, sadistische wijze afslacht.

Dit boek lees je niet zomaar even uit. Het is een mengelmoes van personages waardoor het af en toe wat moeilijk te volgen is. Van allemaal komt het heden en verleden aan bod. Een kluwen van verhalen. Raak hierdoor niet ontmoedigd want hoe verder het boek vordert, hoe overzichtelijker het wordt. Tussendoor staan passages die geschreven zijn vanuit wilde dieren. Een wasbeertje bijvoorbeeld dat op zoek is naar voedsel of een eekhoorn die zijn kansen bij een vrouwtje inschat.  Prachtig beschreven. Ook boeken vormen een rode draad in het verhaal. Waterschapsheuvel, The Jungle Book maar ook De kronieken van Narnia worden onder de aandacht gebracht.

Hoewel het even tijd kostte om in het verhaal te komen heeft het boek me geen moment losgelaten. Kunnen mensen en dieren in harmonie met elkaar leven? Mensen maken er onderling immers al vaak genoeg een potje van. Kan de balans tussen natuur en mens gewaarborgd blijven of neemt de mens uiteindelijk de overhand? Fauna is bovenal een intrigerend boek voor de ware dierenvriend.

ISBN 9789056723910 | Paperback | 336 pagina's | Uitgeverij Signatuur | februari 2012
Vertaald door Anne Jongeling

© Annemarie, 15 april 2012

Lees de reacties op het forum en/of reageer:

Fauna
Alissa York

Het boek speelt in Toronto, vlakbij de plek waar een rivier uitmondt in Lake Ontario. Bij de rivier ligt de Don Valley, waar veel levende wezens hun verblijf hebben. Dieren, maar ook mensen.

Edal is een alleenstaande jonge vrouw. Zij werkt als ambtenaar bij Flora- en Fauna, en komt vaak schrijnende gevallen tegen van dieren die door mensen op de meest buitenissige manieren het land in gesmokkeld worden. Vogeltjes in zakken die aan de binnenkant van broekspijpen zijn gestikt; kartonnen eierdozen vol met kleine schildpadjes, en nog veel meer.

Als Edal op een van haar fietstochten ziet hoe een dwalende tiener, met een erg grote hond, vogeltjes opraapt van het asfalt, is haar nieuwsgierigheid gewekt. Wie is dat kind? Wat doet ze met die vogeltjes?
Als ze het meisje volgt, komt ze bij het huis van Guy Howell, die op een onofficiële manier onderdak biedt aan ieder levend wezen dat daar naar op zoek is. Dat onderdak is meer dan een bed en wat eten, het is vooral een veilige en warme plek waar men graag is.

Het meisje, Lily, is er vaak. Zij is alleen, met haar hond, en slaapt ergens in een tent in de vallei. Ze eet bij Guy, die haar helpt met de vogels die nog leven. Als dieren dood zijn, is er een enorm dierenkerkhof bij Guys huis. Ook ex-soldaat Stephen, die zijn verleden nog niet helemaal verwerkt heeft, woont bij hem. Hij zorgt op zijn kamer voor een stel weeswasbeertjes.

Dan is er nog Kate, een dierenverzorgster, die vooral gespecialiseerd is in fysiotherapie, die ook vaak binnenloopt. De spanning zit in het verhaal van een buitenstaander: s.o.s.coyote, die in een blog aankondigt hoe hij coyotes zal gaan uitroeien. Dat mag natuurlijk niet gebeuren…

Deze mensen met ieder hun eigen achtergrond en daarbij behorende problemen vinden elkaar in hun liefde voor dieren. Praten over zichzelf hoeft niet, en daarom is het wel prettig dat de schrijfster er voor gekozen heeft steeds van perspectief te wisselen. Steeds vanuit een ander personage volgen we hoe mens en dier elkaar vinden, en hoe heilzaam dat werkt voor mensen met problemen.

Het is een wat warrig verhaal, vanwege die vele personages, maar naarmate je ze individueel beter leert kennen, wordt het verhaal steeds boeiender.
Leuk is ook hoe Guy na het gezamenlijk avondmaal voorleest uit ‘Junglebooek, en hoe Lily in haar minitentje met behulp van een flauw zaklamplicht leest in ‘Waterschapsheuvel’, met citaten natuurlijk.

ISBN 9789056723910 | Paperback | 336 pagina's | Uitgeverij Signatuur | februari 2012
Vertaald uit het Engels door Anne Jongeling

© Marjo, 04 april 2012

Lees de reacties op het forum en/of reageer: