Yvonne de Vries
Vanillevla met wormen
‘Na vijf jaren van rouw is de tijd aangebroken een nieuwe weg in te slaan. Prins Antonio zal altijd een plaats in mijn hart houden. Ik besef mij terdege dat de toekomst van onze monarchie staat en valt bij haar kinderen. Het is daarom dat ik mij weer beschikbaar stel voor een huwelijk.’
Wat!? Charlotte wil helemaal geen broertje of zusje, en zeker geen nieuwe vader! Haar moeder zal dan helemaal geen tijd meer overhouden voor haar dochter. Niks hoor, daar komt niets van in. En iedere keer als een man zich meldt, verzint Charlotte dingen die hem weer wegjagen. Vanillevla met wormen dus, of jeukpoeder, en de mannen zijn snel weer weg, en mama vindt het niet eens erg, want, zegt ze, als een man daar niet tegen kan, wat moet zij dan met zo’n vent?
Maar dan komt Prins Victor en met lede ogen ziet Charlotte toe: ‘Langzaam smelten ze tot een stuk caramel.‘ De prins blijkt aardig opgewassen tegen de streken van de prinses. Ze begint hem zelfs een beetje aardig te vinden. En mama? Die danst met blosjes op haar wangen door het paleis en regeert huppelend het land.
Alles lijkt goed te komen, maar dan... dan komt het circus weer, hetzelfde circus waarvan vijf jaar geleden een leeuw de vader van Charlotte heeft opgegeten. En dat circus blijkt een geheim te herbergen waar oma meer van weet.
Afgezien van de fout in het geciteerde stukje, is de taal in dit boek erg leuk.
‘Haar deftige woorden botsen tegen mijn gedachten.’
‘Op de woede die ik naar buiten voel komen, zou je een ei kunnen bakken.’
‘Ik staar voor me uit, als bevroren citroenijs.’
Dit is het eerste boek van Yvonne de Vries, en het smaakt naar meer. Het is erg leuk om voor te lezen ook, met behapbare hoofdstukken, en zelf lezen dat is genieten van de spitsvondigheden en de humor.
ISBN 9789000342785 | Hardcover | 96 pagina's | Van Holkema & Warendorf | november 2014
Leeftijd: 9+
© Marjo, 31 oktober 2015
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
