Erhard Dietl

Toon alleen recensies op Leestafel van Erhard Dietl in de categorie:
Erhard Dietl op internet:
 

De knotsgekke avonturen van Opa Smoezel De knotsgekke avonturen van Opa Smoezel


Als de Smoezels na een lange dag vol stinkavonturen lekker na het avondeten hun toetje van smeertaart met gloeilampenmoes en smeerolie naar binnen hebben gewerkt, wordt het tijd om het smoezelkrat in te kruipen.
Opa, oma en papa Smoezel gaan lekker naar bed. Mama Smoezel geeft baby Smoezel een zoen op zijn knobbelneus en zegt: 'Slaap lekker kleine stinkelring van me.' en stapt ook haar walmende stinkbed in.

Maar... de Smoezelkinderen zijn nog lekker aan het spelen en maken een hoop herrie. 'Kan het niet wat zachter, stelletje krijskippen' moppert mama Smoezel, 'zijn jullie niet moe?' Maar nee. Ze zijn klaarwakker. Zelfs een smoezelig slaapliedje helpt niet. Maar dat wist opa al. Hij weet dat Smoezelkinderen een echt avonturenverhaal nodig hebben, daarvan vallen ze wél in slaap.

En zo kruipt opa zijn smoezelkrat uit en begint te vertellen over de tijd dat hij nog graafsmoezel was, zo'n zevenhonderd jaar geleden, en een kilometerslange gang groef, tot Australië aan toe. Daar hopste hij rond in de buidel van een kangoeroe.
De Smoezelkinderen vinden dat natuurlijk helemaal geweldig. Maar opa is nog lang niet klaar... want zeshonderd jaar geleden was hij zeevaartsmoezel. En daar heeft hij een verhaal over te vertellen vol reuzeninktvissen en allergevaarlijkste haaien die hij natuurlijk allemaal wist te verslaan... De Smoezelkinderen hangen aan zijn lippen “Slijmerig slijk en tenenkaas!” roepen ze. “Zo’n avontuur willen wij ook wel beleven! Vertel nog eens een verhaal opa."

En zo gaat opa door, hij vertelt over de tijd dat hij astonautsmoezel was en heerlijk sterrenstof at, maar hij was ook dompteursmoezel, bergsmoezel en diepzeeduiksmoezel en honderd jaar geleden was hij zelfs een viezedrakensmoezel, dat was me wat! Hij moest daarvoor naar China en verkende de omgeving met suisdraken en een daarvan, Vuurkontje, bracht hem naar de mooie vuilinsbelt in Stinkstad waar ze nu nog wonen.

En toen waren opa's avonturen over. Maar hij heeft daarna wel het smoezellangslaaprecord verbroken, weet hij nog te vertellen. 'Dat is toch superstinksaai!' roepen de Smoezelkindere', maar opa durft zelfs te wedden, om een flesje smeerolie, dat de Smoezelkinderen dat niet eens kunnen...
Het is opa eindelijk gelukt, de Smoezelkinderen gaan slapen en opa kruipt lekker onder zijn eigen stinkdeken. Eindelijk rust, denkt hij... Maar, wel honderd luizen op een jeukend hoofd nog aan toe! niets is minder waar!

Kinderen zullen dubbel van het lachen liggen om de lekkere stinktaal van de Smoezels en de dwaze, superoverdreven avonturen van opa Smoezel.
Ze kunnen zelfs het grote avonturenlied van opa Smoezel leren zingen want dat staat achterin het boek (met notenbalk).
Maar ook de illustraties zijn zo stinkleuk. Die staan vol groene Smoezels met hun (vleer)muizen- en paddenvriendjes en natuurlijk de vliegen, die zelfs stinkendmooie kunstjes kunnen doen.

Zie ook het inkijkexemplaar


ISBN 9789052264619 | Hardcover | 32 pagina's | De Vier Windstreken | mei 2016
formaat: 21,5 x 28,7 cm | Leeftijd: 4+

© Dettie, 15 augustus 2016


Lees de reacties op het forum en/of reageer: