Markus Zusak

Toon alleen recensies op Leestafel van Markus Zusak in de categorie:
 

De boekendief De boekendief


Zaterdag was ik begonnen in dit boek... en toen heb ik al mijn huiselijke karweitjes laten liggen tot het boek uit was. Mijn hemel... en niet alleen mijn hemel, maar ook die van het boek.

Het speelt zich vooral af in de Himmelstraat, en de verteller is de Dood die zielen van gestorvenen ophaalt en ze begeleidt naar de hemel. Dat op zich is al heel bijzonder, vooral omdat de Dood het goed voorheeft met de mens. Sommige mensen gunt hij liever het leven, maar ja, hij gaat er niet over. Zijn baas bepaalt alles en net zo min als hij jullie antwoord geeft, beantwoordt hij mijn vragen, zegt hij. Hij is de vinder van een boek, geschreven door de boekendief. Behalve dat hij dat boek heeft, heeft de boekendief ook een paar keer zijn pad gekruist, en heeft hij door zijn werk ook te maken met anderen die met het verhaal te maken hebben. Zo kan hij bepaalde belevenissen toelichten. Hij geeft verklaringen in de tekst, en grijpt waar het voor de spanning prettig is, in door vooruit te blikken of juist dingen uit het verleden te vertellen.

Het boek is het verhaal van het meisje Liesel, dat door haar moeder weggebracht wordt om in een pleeggezin verder te worden opgevoed. Ze is pas negen, en begrijpt het niet. Het is 1939, in die tijd waren kinderen ook niet mondig, ze stelt geen vragen of als ze die al stelt, komt er geen antwoord. Haar jongere broertje sterft onderweg, haar moeder verdwijnt, ze is ineens bij twee vreemde mensen. Maar omdat haar pleegvader aanvoelt hoe hij haar moet opvangen, past ze zich snel aan, en zo zal ze vier gelukkige jaren doorbrengen in de Himmelstraat.

Liesel kan nog niet lezen en wordt daarom op school tussen veel jongere kinderen gezet. Dat en het feit dat ze iedere nacht een nachtmerrie heeft, brengt haar pleegvader ertoe om haar te leren lezen. Haar eerste boek heeft ze dan al gestolen, op de plek waar haar broertje begraven is: een leerboek voor doodgravers.

Liesel wordt in deze oorlogsjaren sneller volwassen. Er is de onuitgesproken liefde voor Rudy, met wie ze dagelijks optrekt. Het stelt - op hun leeftijd - nog niet veel voor, maar speelt wel een rol. Haar pleegvader is antinazi, maar moet met de tijdgeest mee, wil hij zijn gezin kunnen laten overleven. Er komen joden door het stadje gemarcheerd, op weg naar Dachau. De stad wordt gebombardeerd, en ze moeten de schuilkelder in. Er is honger, maar er zijn ook mensen die genoeg hebben. Liesel maakt in korte tijd alle facetten van de mensheid mee: al de goede, maar vooral ook de slechte eigenschappen.

Het is een door de oorlog wel heel speciale Bildungsroman. De vormgeving is bijzonder vanwege de verteller, die indien hij het nodig vindt, de tekst onderbreekt. Dat zou vervelend kunnen zijn, maar is het niet. Het voegt iets toe. Er zijn korte boekwerkjes in opgenomen, vooral tekeningen met tekst. Een daarvan is geschreven op witgeverfde pagina's van 'Mein Kampf '. Jammer genoeg is in de vertaalde versie de Engelse tekst van dat boek zichtbaar. Het zou echter geweest zijn, als dat Duits was geweest. Trouwens ook in de oorspronkelijke Engelse versie.
Maar dat is eigenlijk de enige opmerking die ik heb over die monumentale boek. Ik ben geraakt en dat gebeurt niet vaak. Het was een overdonderende ervaring.
Een aanrader, voor (jong)volwassenen.


ISBN 9044319655 | Paperback | 558 pagina's | The House of Books | 2007
Vertaald door Annemarie Lodewijk | Leeftijd: 15+

© Marjo, 20 augustus 2014


Lees de reacties op het forum en/of reageer: