Dimitri Leue
Gaandeweg
‘Mijn geheugen is vol.
Ik moet er dingen uitgooien,
Ik wis een herfstdag uit het jaar dat ik negen was.
Het regende en ik mocht niet buiten spelen.
Ik maak plaats voor de god Ghanesh.
En voor een offer in de tempel
wis ik om het even welke schooldag
uit om het even welk jaar.’
Voor me ligt een mooi boek, vol met foto’s en wat tekst. Die tekst is een mengvorm tussen poëzie en proza. De hoofdpersoon heeft gedroomd dat hij nog maar drieëndertig dagen te leven heeft en gaat de wereld rond op zoek naar antwoorden. Wie of wat is God? Wat is de zin van het leven? Hoe ga je met de dood om?
‘Om geest te worden van de ether moet je gewoon verdwijnen.
Oplossen.
De oplossing voor mij.’
‘De veer waarmee ik schrijf, heet adem.
Het papier waarop ik schrijf, heet leven.
Ze zijn beide bijna op.’
En zo kan ik wel bezig blijven, het zijn mooie teksten. Misschien wat hoogdravend, maar eigenlijk passen ze wel bij de foto’s. Die geven de wereld weer van India, Mali, Mexico en Guatemala, en tenslotte China en Taiwan. Een mooi bladerboek, met tekstjes om over na te denken. Het zijn misschien dooddoeners, maar ook daar kun je over peinzen.
Wat de waarheid is van dit boek, dat mag de lezer zelf uitmaken.
ISBN 9789020972610 | Hardcover | 112 pagina's | Uitgeverij Lannoo | november 2007
Fotografie Stef Stessel Leeftijd 15 plus
© Marjo, 27 november 2011
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
